Visdieven, deel 1
Ik heb de afgelopen paar dagen veel Visdieven kunnen fotograferen, en dat is een leuke bezigheid!
In vlucht, aan het vissen, zijn het verbazingwekkend wendbare vogels die met grote precisie van een meter of 10 hoogte in de golven van de noordzee duiken en dan 9 van de 10 keer met een visje naar boven komen.
De Visdief is makkelijk herkenbaar, het is een slanke vogel met een zwarte pet en een rode snavel met een zwarte punt en rode pootjes. Ze zijn veel langs de kust te vinden maar ook in weidegebieden met veel slootjes. Ze kunnen net als Torenvalken uitstekend ‘bidden’, ofwel met snelle vleugelslag op een plek blijven hangen, ondertussen het water afspiedend naar prooi. Vaak duiken ze, maar zien er dan toch van af en maken dan een razendsnelle wending.
Op bovenstaande foto is de Visdief aan het speuren in het water, op zoek naar een hapje.
Alle foto’s in deze serie zijn geschoten vanaf de dijk bij Den Helder met de Nikon D800 en de Nikon AF 300mm f/4 ED met Kenko 1.4x teleconverter, vanaf statief met schommelkop. Om de vluchtfoto’s te bevriezen is voor een snelle sluitertijd gekozen, en het was een zonnige ochtend dus dat ging prima. Zelfs met een ‘trage’ AF lens als mijn 15 jaar oude 300mm kon ik redelijk makkelijk focussen op de vogel en deze dan met de schommelkop blijven volgen. Uiteraard helpt het ook dat de D800 een geavanceerd AF systeem heeft.
Op het moment dat de Visdief denkt kans te hebben duikt hij met een noodgang de zee in en dan…..
…is het soms toch mis, maar is de Visdief wel nat. Iedere keer als ze gedoken hebben wordt na die duik even ‘uitgeschud’, net zoals honden doen maar dan heel kort en in vlucht! Het is dus een beetje geluk hebben om dat moment te pakken, maar zelfs met een ‘slechts’ 4 beeldjes per seconde megapixel monster als de D800 is het me nog diverse malen gelukt. Bij het zien van de resulterende foto geloof je vaak niet dat een vogel dit kan zonder uit balans te raken….
En vervolgens wordt er natuurlijk verder gevist, want we hebben honger! Dus maar weer turen en loeren….
en nog een rondje maken…
om dan vervolgens weer een duik te nemen en soms zelfs zo boven te komen….
en vaak worden die vissen dan ook direkt opgegeten, maar regelmatig verdwijnen ze met een visje in de bek naar een verderop gelegen nest en ook dat levert een mooi vliegbeeld op.
De meeste foto’s zijn geschoten met een sluitertijd van 1/3200 seconde en het diafragma varieerde tussen f/5.6 en 7.1. De Auto ISO van de camera zorgde voor de juiste belichting, in principe werk ik in de M stand waarbij ik met het voorste instelwiel het diafragma regel en met het achterste wiel de sluitertijd. In de zoeker zie ik beiden, en ook de bijbehorende ISO voor de juiste belichting en als dit te hoog wordt kan ik snel corrigeren door óf de tijd óf het diafragma te veranderen.
Als laatste nogmaals de wegvliegende Visdief nu met een strookje zee onderaan de horizon….
Over een paar dagen Visdieven deel 2, en dat gaat over het nieuwe leven wat een paartje heeft voortgebracht en waar al die visjes gebracht worden. Die serie foto’s is gemaakt vanuit de vogelhut Balgzand van Landschap Noord Holland, deze hut is ingegraven wat prachtige laag standpunt beelden oplevert. Meer daar over de volgende keer….
op dát moment 