Wilde Zwanen
Vandaag heb ik mogen genieten van Wilde Zwanen, een prachtige zwanensoort die in kleine aantallen in de winter uit het noorden komen en bij ons overwinteren. Gelukkig komt er altijd wel een groep in mijn nieuwe achtertuin, de AWD. Het was een zonnige dag en de eerste groep die ik tegenkwam zat eigenlijk precies tegen het licht in zonder de mogelijkheid om ze van de andere kant te benaderen.
Ik ben er toch maar voor gaan zitten, laag aan het water met de camera en de 300m + TC op statief zo laag mogelijk en de hoekzoeker. Op een gegeven moment landde er een familielid bij het groepje in het water en toen werd er een aardige show opgevoerd, het leek wel baltsen! Dat zou theoretisch wel kunnen, maar ze broeden in het hoge noorden en rusland, dus nu nog ver van huis! Ondanks het tegenlicht leverde dit wel een aantal aardige plaatjes op vind ik.
Een stukje verderop zat een hele groep rustig op het gras, en ik ben de groep voorzichtig genaderd zodat ik foto’s kon maken met de zon mee. Het blijven lastige vogels met zon, veel wit, dus je moet oppassen voor overbelichten. IK gebruik in zo’n geval vrijwel altijd spotmeting, de Nikon D7100 heeft als voordeel dat de spotmeting gedaan wordt op het AF punt, wat in mijn geval vrijwel altijd op de kop en de ogen ligt.
Hieronder een Wilde Zwaan die zich wat aan het poetsen was, grote poten hebben deze beesten ook, ze zijn dan ook bijna net zo groot als een Knobbelzwaan.
Nog eentje ‘en-profil’, op het graspaadje.
Maar ik moest er toch langs om verder te kunnen, dus ik liep rustig naar het groepje, camera in aanslag voor het geval ze weg zouden vliegen, maar ik ging er van uit dat als ik heel rustig bleef dat ze gewoon het water in zouden gaan. En dat deden ze ook!
Ik kon weer een positie kiezen met de zon in mijn rug, liggend tussen het riet met de camera zo laag mogeljk boven het water en foto’s makend door de hoekzoeker, mijn ideale stand-, uh.. ligpunt.
Prachtige vogels vind ik het, en ik ben blij dat ik ze in alle rust heb kunnen fotograferen zonder ze al te veel te verstoren…
Groenling
Het is alweer een tijdje geleden dat ik een bericht heb geplaatst, maar dat heeft een simpele reden: ik heb al een tijdje last van spit, een vervelende rugklacht. Het gaat al wat beter, maar mijn favoriete bezigheid, kruipen op het strand loerend door de hoekzoeker, zit er voorlopig helaas niet in.
Sterker nog, het is vrij zeker dat deze aktiviteiten mijn rugklachten hebben veroorzaakt, als je tegen de zestig loopt moet je toch voorzichtiger zijn kennelijk.
Dus de laatste week dat het weer wat beter ging heb ik me maar bezig gehouden met herten en toch ook weer mooie foto’s kunnen maken. Echter dit keer laat ik toch even wat foto’s van gisteren zien, van een prachtig vogeltje, de Groenling.
420mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 800, -2/3 stop compensatie
Rondom ons apartementen complex is een groenstrook met rozebottelstruiken, en de Groenlingen zijn daar dol op. Vaak vallen ze niet eens op in de struikjes, maar gisteren zag ik er flink wat en besloot maar eens een poging te wagen om ze te fotograferen vanaf statief.
420mm, 1/320s bij f/7.1 en iso 1600, -1/3 stop compensatie
Ze pulken de zaadjes uit de rozebottels en eten die dan op, dus niet de bottels zelf grappig genoeg! Bovenstaande foto is een vrouwtje, deze zijn wat minder kleurig dan de mannetjes Groenling, maar je ziet ook bij het vrouwtje de karakteristieke groenzweem door de veren heen en het groen aan het uiteinde van de vleugel, goed te zien in onderstaande foto waar het vrouwtje half op de kop gaat om bij de zaadjes te komen.
420mm, 1/320s bij f/7.1 en iso 900, -2/3 stop compensatie
De mannetjes hebben echt zeer fraaie groene tinten zoals op onderstaande foto goed te zien is.
420mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 1000, -2/3 stop compensatie
Het was een beetje grijze dag, dus de ISO moest wel aardig omhoog. De foto’s zijn geschoten met de D7100 i.c.m. de nikon 300mm f/4 ED en de 1.4x teleconverter voor een effectieve brandpuntafstand van 420mm. Omdat ik inmiddels een nieuwe, echt licht carbon statief heb, heb ik de foto’s gemaakt vanaf dit statief en kon ik relatief lange sluitertijden gebruiken. Uiteraard kan de sluitertijd ook weer niet té lang zijn (voor statief geen probleem) omdat de beweeglijke Groenling er dan niet scherp op komt te staan. Het statief is van het merk Sirui, type M3204X, superfelexibel en ook kan 1 poot er af worden geschroefd voor een 1been statief. Het totale statief weegt slechts 1.7kg, mijn oude Gitzo van 3.5kg heb ik verkocht…. 🙂
420mm, 1/320s bij f/7.1 en iso 1250, -2/3 stop compensatie
Gelukkig kon ik voor deze foto’s gewoon blijven staan en hoefde dus geen rare capriolen uit te halen, het enige waar ik ook op heb proberen te letten is de achtergrond, om deze niet te onrustig te laten zijn.
420mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 720, -2/3 stop compensatie
Vanaf volgende week heb ik nog wat vakantie, hopelijk kan ik dan weer wat meer fotowerk laten zien!
op dát moment 