Wilde Zwanen

Vandaag heb ik mogen genieten van Wilde Zwanen, een prachtige zwanensoort die in kleine aantallen in de winter uit het noorden komen en bij ons overwinteren. Gelukkig komt er altijd wel een groep in mijn nieuwe achtertuin, de AWD. Het was een zonnige dag en de eerste groep die ik tegenkwam zat eigenlijk precies tegen het licht in zonder de mogelijkheid om ze van de andere kant te benaderen.
Ik ben er toch maar voor gaan zitten, laag aan het water met de camera en de 300m + TC op statief zo laag mogelijk en de hoekzoeker. Op een gegeven moment landde er een familielid bij het groepje in het water en toen werd er een aardige show opgevoerd, het leek wel baltsen! Dat zou theoretisch wel kunnen, maar ze broeden in het hoge noorden en rusland, dus nu nog ver van huis! Ondanks het tegenlicht leverde dit wel een aantal aardige plaatjes op vind ik.

Een stukje verderop zat een hele groep rustig op het gras, en ik ben de groep voorzichtig genaderd zodat ik foto’s kon maken met de zon mee. Het blijven lastige vogels met zon, veel wit, dus je moet oppassen voor overbelichten. IK gebruik in zo’n geval vrijwel altijd spotmeting, de Nikon D7100 heeft als voordeel dat de spotmeting gedaan wordt op het AF punt, wat in mijn geval vrijwel altijd op de kop en de ogen ligt.

Hieronder een Wilde Zwaan die zich wat aan het poetsen was, grote poten hebben deze beesten ook, ze zijn dan ook bijna net zo groot als een Knobbelzwaan.

Nog eentje ‘en-profil’, op het graspaadje.

Maar ik moest er toch langs om verder te kunnen, dus ik liep rustig naar het groepje, camera in aanslag voor het geval ze weg zouden vliegen, maar ik ging er van uit dat als ik heel rustig bleef dat ze gewoon het water in zouden gaan. En dat deden ze ook!

Ik kon weer een positie kiezen met de zon in mijn rug, liggend tussen het riet met de camera zo laag mogeljk boven het water en foto’s makend door de hoekzoeker, mijn ideale stand-, uh.. ligpunt.

Prachtige vogels vind ik het, en ik ben blij dat ik ze in alle rust heb kunnen fotograferen zonder ze al te veel te verstoren…