Fotograferen in zanderige omstandigheden….
Ik heb de laatste tijd weer veel foto’s gemaakt aan het strand, en dat betekent fotograferen in een omgeving met veel zand! Zand is niet echt bevorderlijk voor apparatuur, uiteindelijk komt het overal tussen, dus hoe kan je toch mooie foto’s maken zonder bang te zijn voor je kostbare spullen?
460mm, 1/640s bij f/7.1 en ISO 1000
Bovenstaande Bontbekplevier was druk aan het foerageren in het natte zand (het was eb…), en het zandlandschap is dan bobbelig, en ik lig dan op mijn knieën door de hoekzoeker te fotograferen, de camera + lens ondersteunend in mijn linkerhand die weer op het natte zand ligt. Het voordeel is natuurlijk het optimaal lage standpunt voor intieme foto’s, het nadeel is dat je erg goed moet opletten om niet je camera te gaan bedienen met nat zand handen! En als je een stukje verder moet kruipen dan ontkom je er meestal niet aan om ook een hand op het zand te zetten. Voordat ik dan een nieuwe foto maak zorg ik er altijd voor dat mijn “fotografeer” hand weer zandvrij is!
500mm, 1/640s bij f/7.1 en ISO 250
Ook deze Bonte Strandloper heb ik zo gefotografeerd, het zand geeft een mooie warme kleur in het geheel, dus het gevaar van een paar zandkorrels op de apparatuur heb ik er wel voor over. Het allerbelangrijkste is dat je tijdens het werken regelmatig de zandkorrels wegblaast, nooit wegpoetsen want zand krast!
Uiteraard kunnen er ook foto’s worden gemaakt bij de waterlijn hetgeen vanuit mijn favoriete standpunt ook prachtige plaatjes oplevert, getuige onderstaande foto van de Drieteenstrandloper.
500mm, 1/1600s bij f/8 en ISO 360
In dit geval moet je altijd opletten op de waterbewegingen, want je apparatuur vol met zeewater is meer funest dan je apparatuur bedekt met wat zandkorrels! Al deze foto’s zijn dus echt uit de hand geschoten, juist omdat ik snel wil kunnen reageren om de apparatuur veilig te stellen. Als het kan steunt mijn linkerhand in het zand of zelfs in een laagje water, en ook helpt de beeldstabilisator van mijn Sigma 50-500 OS, alwaar ik al deze foto’s mee gemaakt heb.
500mm, 1/1000s bij f/7.1 en ISO 1000
Bovenstaande foto van de Bontbekplevier heb ik gemaakt op een mooie zonnige ochtend, de zon kwam net over de duinrand heen en gaf een prachtige gouden gloed op dit kleine vogeltje. Aangezien het nog prachtig nazomerweer was, heb ik de foto’s kunnen maken op blote voeten, korte broek en een t-shirtje aan, ideaal als je bezig bent in deze half natte omgeving. Verder is natuurlijk lenzen wisselen taboe op het strand, je wilt absoluut geen zand in de camera hebben, en in principe wordt er ook niet gezoomd met mijn Sigma, aangezien je dan zandkorrels naar binnen kunt krijgen.
500mm, 1/1000s bij f/8 en ISO 640, +2/3 stop compensatie
Bovenstaande Drieteenstrandloper wordt geheel omgeven door het schuim van de branding, hetgeen een prachtig soft-focus effect geeft terwijl de vogel mooi scherp is. En de foto is gewoon vanaf het strand gemaakt, dus het water vormde geen direkte bedreiging voor de apparatuur!
Als laatste dan nog een foto van weer de Drieteenstrandloper, hij had zich net staan poetsen en dan wordt er altijd even uitgeschud, hier had ik op gewacht!
500mm, 1/1000s bij f/8 en ISO 500
Op alle 6 de teentjes staande, met de zee als achtergrond!
Thuisgekomen ben ik dan vervolgens een half uur bezig met het schoonblazen van de apparatuur, camera body, lens, hoekzoeker, maar ook de rugzak en verrekijker maak ik altijd goed schoon, want zand kruipt overal tussen!
Ondanks het vele extra werk dat je er aan hebt vind ik dit toch een van de leukste vormen van vogelfotografie!
Aan het strand….
Een paar dagen geleden ben ik met een groepje fotografen naar het strand bij de Zuidpier van IJmuiden geweest. Het was een prachtige ochtend met weinig wind en mooi licht en er waren dan ook veel fotografen en gelukkig ook veel meewerkende vogels.
Ik had een aantal dagen ervoor mijn Sigma 50-500 OS uitgeprobeerd op een Nikon D800 camera, een 36Mpx fullframe camera en was enigszins teleurgesteld in de scherpte van mijn test foto’s. Kortom, ik had wat twijfels over mijn lens in combinatie met zo’n hoge resolutie sensor.
Maar afgelopen zaterdag werd twijfel weer geheel weggenomen! Het belangrijkste verschil was dat ik op het strand vrijwel alle foto’s heb geschoten liggend op de grond met de camera/lens combo op de rijstzak, een superstabiele ondergrond zodat trillingsonscherpte uitgesloten was.
Als eerste een groepje Drieteenstrandlopers, deze mooie najaarsgasten vind je veel in groepjes en dan is het nog best lastig om een klein groepje bij elkaar opde foto te krijgen.
500mm, 1/1250s bij f/8 en iso 200
Ook de Rosse Grutto is in deze tijd regelmatig te vinden langs de kust, en als je de vogel dan met zulk mooi licht kunt fotograferen kan de dag niet meer stuk!
500mm, 1/800s bij f/7.1 en iso 200
Na een paar uurtjes fotograferen konden we ons tijdens de koffie nog vermaken met de Huismus, en in mooi licht is ook dit een prachtig vogeltje om vast te leggen. Deze foto is uit de hand genomen met de beeldstabilisatie aan en laat zien dat er ook met de Sigma 50-500 OS perfekt scherpe foto’s zijn te maken.
500mm, 1/640s bij f/7.1 en iso 200
Na de koffie terug naar het strand en op gegeven moment was er de mogelijkheid om een individuele Drieteenstrandloper lekker dichtbij vast te leggen, nog steeds met mooi warm licht.
500mm, 1/1000s bij f/9 en iso 200
Aan het einde van de fotosessie kwam ook nog even een jonge Bontbekplevier opwachting maken, en ook deze heb ik vanuit een fraaie laag standpunt kunnen vastleggen, resulterend in een foto waar ik erg blij mee ben!
500mm, 1/800s bij f/8 en iso 200
Rest nog te vermelden dat alle foto’s via spotmeting zijn belicht, dit vind ik voor lichte vogels onder zonnige omstandigheden bijna altijd de beste methode om geen uitgebeten witten te krijgen.
op dát moment 