Fotograferen in zanderige omstandigheden….
Ik heb de laatste tijd weer veel foto’s gemaakt aan het strand, en dat betekent fotograferen in een omgeving met veel zand! Zand is niet echt bevorderlijk voor apparatuur, uiteindelijk komt het overal tussen, dus hoe kan je toch mooie foto’s maken zonder bang te zijn voor je kostbare spullen?
460mm, 1/640s bij f/7.1 en ISO 1000
Bovenstaande Bontbekplevier was druk aan het foerageren in het natte zand (het was eb…), en het zandlandschap is dan bobbelig, en ik lig dan op mijn knieën door de hoekzoeker te fotograferen, de camera + lens ondersteunend in mijn linkerhand die weer op het natte zand ligt. Het voordeel is natuurlijk het optimaal lage standpunt voor intieme foto’s, het nadeel is dat je erg goed moet opletten om niet je camera te gaan bedienen met nat zand handen! En als je een stukje verder moet kruipen dan ontkom je er meestal niet aan om ook een hand op het zand te zetten. Voordat ik dan een nieuwe foto maak zorg ik er altijd voor dat mijn “fotografeer” hand weer zandvrij is!
500mm, 1/640s bij f/7.1 en ISO 250
Ook deze Bonte Strandloper heb ik zo gefotografeerd, het zand geeft een mooie warme kleur in het geheel, dus het gevaar van een paar zandkorrels op de apparatuur heb ik er wel voor over. Het allerbelangrijkste is dat je tijdens het werken regelmatig de zandkorrels wegblaast, nooit wegpoetsen want zand krast!
Uiteraard kunnen er ook foto’s worden gemaakt bij de waterlijn hetgeen vanuit mijn favoriete standpunt ook prachtige plaatjes oplevert, getuige onderstaande foto van de Drieteenstrandloper.
500mm, 1/1600s bij f/8 en ISO 360
In dit geval moet je altijd opletten op de waterbewegingen, want je apparatuur vol met zeewater is meer funest dan je apparatuur bedekt met wat zandkorrels! Al deze foto’s zijn dus echt uit de hand geschoten, juist omdat ik snel wil kunnen reageren om de apparatuur veilig te stellen. Als het kan steunt mijn linkerhand in het zand of zelfs in een laagje water, en ook helpt de beeldstabilisator van mijn Sigma 50-500 OS, alwaar ik al deze foto’s mee gemaakt heb.
500mm, 1/1000s bij f/7.1 en ISO 1000
Bovenstaande foto van de Bontbekplevier heb ik gemaakt op een mooie zonnige ochtend, de zon kwam net over de duinrand heen en gaf een prachtige gouden gloed op dit kleine vogeltje. Aangezien het nog prachtig nazomerweer was, heb ik de foto’s kunnen maken op blote voeten, korte broek en een t-shirtje aan, ideaal als je bezig bent in deze half natte omgeving. Verder is natuurlijk lenzen wisselen taboe op het strand, je wilt absoluut geen zand in de camera hebben, en in principe wordt er ook niet gezoomd met mijn Sigma, aangezien je dan zandkorrels naar binnen kunt krijgen.
500mm, 1/1000s bij f/8 en ISO 640, +2/3 stop compensatie
Bovenstaande Drieteenstrandloper wordt geheel omgeven door het schuim van de branding, hetgeen een prachtig soft-focus effect geeft terwijl de vogel mooi scherp is. En de foto is gewoon vanaf het strand gemaakt, dus het water vormde geen direkte bedreiging voor de apparatuur!
Als laatste dan nog een foto van weer de Drieteenstrandloper, hij had zich net staan poetsen en dan wordt er altijd even uitgeschud, hier had ik op gewacht!
500mm, 1/1000s bij f/8 en ISO 500
Op alle 6 de teentjes staande, met de zee als achtergrond!
Thuisgekomen ben ik dan vervolgens een half uur bezig met het schoonblazen van de apparatuur, camera body, lens, hoekzoeker, maar ook de rugzak en verrekijker maak ik altijd goed schoon, want zand kruipt overal tussen!
Ondanks het vele extra werk dat je er aan hebt vind ik dit toch een van de leukste vormen van vogelfotografie!
Meeuwen: saaie vogels?
Ik ken veel vogelfotografen die niet de moeite nemen om zo’n algemene vogel als de Zilvermeeuw en Kokmeeuw op de foto te zetten. Er zijn er te veel van volgens velen (inclusief de VVD….), ze bezorgen overlast, maken lawaai, etc. Die overlast bezorgen wij met z’n allen natuurlijk door vuilnis rond te laten slingeren, en aangezien we veel bruikbaar eten weggooien maken de diverse meeuwen soorten, met name de Zilvermeeuw, daar dankbaar gebruik van….
Maar goed, mijn mening is dat eigenlijk iedere vogel, mits in een mooie setting gefotografeerd, erg mooi is.
Ik heb de afgelopen weken veel kunnen uitproberen met jonge en volwassen Zilvermeeuwen en een enkele Kokmeeuw op het strand.
200mm, 1/1600s bij f/5 en ISO 100
Bovenstaande foto toont een volwassen Zilvermeeuw die tijdens eb in een binnenwatertje op het strand aan het foerageren is. Eb is zowiezo de beste tijd om de vogels te fotograferen want dan valt er veel voedsel te halen. De foto is gemaakt met een “gewone” zoom lens, de Nikon 80-200 f/2.8 ED, een 15 jaar gouwe ouwe, lichtsterk, loeischerp en minder zwaar dan mijn normale vogellens. Alle foto’s die ik hier laat zien zijn gemaakt met de hoekzoeker voor het optimale standpunt.
500mm, 1/1250s bij f/9 en ISO 160
Dat dat niet geheel zonder risico’s is kan je al een beetje zien bij bovenstaande foto, een volwassen Zilvermeeuw foeragerend in de branding. Op het moment dat ik dit beeld in de zoeker zag wist ik dat die golf ook naar mij toe kwam! En ik lag op mijn knieën met m’n ellebogen steunend op het natte zand door de hoekzoeker te loeren, camera een centimeter of 5 boven het zand…..Snel omhoog met de spullen, net op tijd, broek wel doorweekt, maar apparatuur veilig…phwww! Maar het levert natuurlijk wel mooie plaatjes op, gelukkig had ik hier de 500mm in gebruik, dus iets meer afstand en dus tijd voor de golf bij mij was.
200mm, 1/1600s bij f/5 en ISO 180
Bij bovenstaande foto van een jonge Zilvermeeuw is het net alsof deze op het ijs loopt, een filmpje met water lag er over het zand. Ik vind dit een erg mooie sobere setting, waar de vogel erg mooi uit komt.
Ik probeer ook altijd goed op aktiemomenten te letten, bijv. dat er net een prooitje gepakt wordt of veren gepoetst, etc. Met de bek open is ook altijd leuk, onderstaande Kokmeeuw vond mijn gedrag kennelijk nogal slaapverwekkend….:-)
200mm, 1/1600s bij f/5 en ISO 100
Ook hier weer maakt het lage standpunt de foto, achter de Kokmeeuw zie je nog de branding. Deze veelal witte vogels belicht ik meestal via spotmeting, dit voorkomt uitgebeten witte partijen en zodoende hou je ook nog details in de witte veren.
200mm, 1/1600s bij f/5 en ISO 200
Ook hier een “bek open” foto, ditmaal van een jonge Zilvermeeuw.
Probeer met het fotograferen van “saaie” vogels zoveel mogelijk te letten op het totaalbeeld, bij de foto’s op het strand kan je een prachtige rustige achtergrond kiezen die toch duidelijk laat zien waar de foto gemaakt is. Als de vogel te sterk geisoleerd is van die achtergrond kan het soms lijken alsof’ie in een bestaand landschapsplaatje is geplakt.
De volgende foto toont weer een volwassen Zilvermeeuw, nu in een zeer softe omlijsting. De onderkant is een strook zand, de meeuw staat in het water en achter hem de golven van de branding. De Zilvermeeuw komt mooi los en toch is het duidelijk waar de vogel zich bevindt…..
500mm, 1/1250s bij f/9 em ISO 360
Tot slot nog een Kokmeeuw op het natte zand, achter hem heel vaag nog de contouren van een jonge Zilvermeeuw. Veel schelpjes en steentjes op het strand, weer een klassieke “vogel in de biotoop” foto.
200mm, 1/2500s bij f/6.3 en ISO 200
Alle foto’s zijn uit de hand genomen, meest ondersteund door mijn handen steunend op het zand.
Vogels in de AWD
Behalve Damherten, Vossen en Wilde Konijnen zijn er ook veel vogels in de Amsterdamse waterleiding duinen. Om ze te vinden echter moet je, zeker in deze tijd met de bomen en struiken nog vol in blad, goed je ogen en oren openhouden. Aangezien mijn ogen zonder bril niet de beste zijn maar ik niet graag met bril op fotografeer, neem ik altijd de verrekijker mee. Zowiezo omdat het een genot is door een goede kijker naar vogels te kijken en omdat op die manier in struiken en bomen de vogels makkelijker te lokalizeren zijn.
500mm, 1/400s bij f/7.1 en iso 220, +2/3 stop compensatie
Zo lijkt het wel wat, maar bovenstaande Blauwborst is in werkelijkheid niet groter dan een mus, dus ik hoorde de vogel in eerste instantie roepen, en met de verrekijker kon ik hem pas goed zien. Vervolgens probeer ik dan natuurlijk met de camera steeds dichterbij te komen, al fotograferend en op het standpunt lettend.
Overigens hoeft een goede verrekijker geen duizenden euro’s te kosten (kan wel natuurlijk), ik heb nu inmiddels ruim 4 jaar een Bushnell Legend Ultra HD 8×42 (rond de vierhonder euro) en deze kijker kan zich kwa optiek meten met Zeiss, Leica en Swarowski. De mechanische afwerking is wel iets minder goed dan bij de topmerken, maar als je de kijker goed onderhoud is dat geen probleem. Wat heel fijn is bij de Bushnell is de brede kijkhoek en het ongelooflijk heldere beeld, ook in de schemering kan je nog makkelijk in struiken kijken.
Maar goed, door de verrekijker turend ontdekte ik ook nog het vrouwtje van de Blauwborst.
500mm, 1/400s bij f/7.1 en iso 360, +2/3 stop compensatie
Beide foto’s zijn uit de hand geschoten, voornamelijk omdat mijn statief nogal degelijk en zwaar is en ik vaak geen puf heb om vele kilometers met dit statief rond te sjouwen….:-)
Gelukkig heeft mijn Sigma 50-500 OS beeldstabilisatie, en dat is dan wel erg prettig!
Een andere vogel die je vaak tegenkomt in de waterleidingduinen maar die niet zo populair is, is de Zwarte Kraai.
500mm, 1/320s bij f/7.1 en iso 320, +1/3 stop compensatie
Met het goede licht er op vind ik het wel een mooie vogel, zeker in deze setting op de uitkijk in een dood boompje.
De waterleidingduinen zijn erg uitgestrekt, het gebied beslaat zo’n 8500 hectare en daar heb ik nog maar een klein stuk van verkend. Alles moet gelopen worden en met deze warme dagen ga ik meestal rond een uur of half zeven in de avond het gebied in en blijf daar tot zonsondergang. Het licht wordt dan steeds mooier en de temperatuur steeds aangenamer!
Een bekend vogeltje in tuinen en parken is ook veelvuldig in de AWD te vinden, de Koolmees. Hieronder een jong exemplaar, ze hebben nog een zachtgele borst en een klein oranjegeel ribbeltje aan de bek.
500mm, 1/320s bij f/8 en iso 2200, +1 stop compensatie
Bij deze foto stond mijn camera nog verkeerd ingesteld, d.w.z. de belichtingcompensatie stond nog op +1 stop, vandaar de hoge ISO. Omdat ik altijd in RAW formaat fotografeer kon dit gemakkelijk in de bewerking van de foto gecompenseerd worden, en de ruis is geen enkel probleem zoals je ziet. De pootjes zijn een beetje flets omdat er wat grashalmen voor waaiden, dat geeft het soft-focus effect.
Als laatste nog een soort die ik nognooit eerder gezien had, laat staan gefotografeerd, de Grauwe Klauwier.
500mm, 1/320s bij f/8 en iso 180
Dit is het mannetje, je kunt goed het kleine haakje aan de snavel zien. Deze vogel eet voornamelijk insekten, maar af en toe staat er ook een muis of een jong vogeltje op het menu, en de klauwier spietst dit soort prooien dan op een scherpe tak. Ook deze vogel ontdekte ik door de verrekijker nadat ik eerst een roep hoorde die ik niet herkende. Al snel hoorde ik dat er niet één, maar twee exemplaren zaten te roepen en de ander bleek dus het vrouwtje te zijn.
500mm, 1/640s bij f/7.1 en iso 560, +2/3 stop compensatie
Iets minder kleurrijk, maar toch ook een prachtige vogel en ik ben dan ook erg blij met deze opnames, nog wel redelijk ver weg maar voor web gebruik prima geschikt.
Binnenkort heb ik ook een speciaal fotografie karretje, zelfs geschikt om met een camoeflage doek te omspannen en te gaan ‘posten’ op een plek. In dat geval kan makkelijk het statief ed. mee, en dan kan ik ook eens gaan proberen de IJsvogel mooi vast te leggen, ik weet waar hij zit!
Eindelijk…..
….weer eens een bericht van mij! Door grote drukte op het werk EN wegens de aanschaf van een nieuwe woning in Zandvoort waar ik volgende week de sleutel van krijg heb ik zeer weinig tijd en energie gehad om te fotograferen de afgelopen tijd.
Ik heb wel wat foto’s gemaakt in de afgelopen weken en dan voornamelijk van een van mijn favoriete roofvogels de Bruine Kiekendief.
Was ik vorig jaar nog erg blij met mooie vluchtplaten tegen een fraaie blauwe lucht, tegenwoordig vind ik het eigenlijk veel mooier als de vogel z’n biotoop als achtergrond heeft, dus het rietland. Gelukkig weet ik een paar plekken waar je de vogel redelijk van bovenaf kunt fotograferen, dus extra kansen op het mooie riet!
In de afgelopen weken ben ik er een paar keer op uitgeweest en ik heb de Kiekendief redelijk kunnen vastleggen in de nestbouw fase en later ook al met prooi. Hier volgen een aantal foto’s van die sessies, het is altijd erg opwindend als de vogel recht op je af komt vliegen en dan opeen het riet induikt.
In Zandvoort zal ik zeker op zoek gaan naar een dergelijke plek en ik hoop dat die kan vinden want het blijft een van mijn favorieten!
Alle foto’s gemaakt met de Nikon D7100 en de Sigma 50-500 OS, vanuit de auto, vrijwel allen uit de hand geschoten met de beeldstabilisator uit.
Geoorde Fuut
Nog steeds heb ik het erg druk, vandaar wat minder berichten. De reden is dat we ons huis geschikt moesten maken voor de verkoop, wij willen namelijk naar Zandvoort verhuizen, dicht bij de Amsterdamse waterleiding duinen. De vrije tijd die ik dan soms heb besteed ik aan fotograferen, zo heb ik vorige week uitgebreid de Geoorde Fuut kunnen vastleggen, wat een prachtige watervogel is dat!
Samen met wat collega fotografen heb ik een ochtend aan een plas gelegen waar een flink aantal koppels zit, en we zijn niet teleurgesteld.
Met het statief in het water, camera op de schommelkop, liggend aan de kant via de hoekzoeker loerend naar de vogels heb ik een flink aantal mooie shots kunnen maken en uiteindelijk ook nog de balts.
Het was een prachtige zonnige ochtend, de setting is mooi, weinig wind, kortom: een ideale setting om de vogel mooi vast te leggen. Op een gegeven moment nam één van de vogels de bekende admiraalshouding aan, en dan weet je dat er kans bestaat op het echte baltsen.
En even later was dat ook zover, prachtig om deze soort dat ook te zien doen. In tegenstelling tot de “gewone” Futen wordt er niet met sliertjes riet de verleiding opgevoerd, gewoon lekker hoog uit het water vlak bij elkaar.
En hier nog een andere houding:
Af en toe werd er ook flink gestoeid, eigenlijk nooit 1 tegen 1, maar altijd gerommel tussen minimaal 3 vogels.
Het was een geweldige ochtend, heerlijk om weer eens een nieuwe soort vast te kunnen leggen, en ik ga zeker nog terug als er kleintjes zijn! En ik ga weer iets meer tijd krijgen want ons huis is een paar dagen geleden verkocht, binnen een week! Als het een beetje mee zit loop ik deze zomer te fotograferen in de waterleidingduinen…:-)
Lentekriebels
Wat een tegenstelling tot vorig jaar: nu al volop lente terwijl het vorig jaar om deze tijd nog echt volop winter was met ijzige wind en kou. Doe mij de lente maar, heerlijk!
Een hoop vogels denken er net zo over, want het balts gedrag is bij alle soorten in Nederland al goed te merken. Ik was een paar dagen op Texel, waar overigens nog lang niet alle vogels weer terug zijn, wat dat betreft is het nog wel winter, maar ik heb in ieder geval volop kunnen genieten van een stel Scholeksters en de paring drie keer kunnen vastleggen!
De eerste keer was ik zo verbaasd (en opgewonden) dat ik een deel gemist heb, het is ook binnen vijf of zes tellen voorbij. Ik zat rustig op mijn hurken op een veldje, camera/lens combo op statief, de vogels verderop in een plasdras. Het was mooi ochtendlicht, wel koud, maar rustig weer en ik genoot van het gescharrel van de schollevaars in het plasje.
Plotseling begon het mannetje lawaai te maken en voor ik er erg in had zat hij bovenop het vrouwtje. Ik had een paar foto’s maar besloot gewoon te wachten. En inderdaad, ongeveer tien minuten later werd er weer gekwetterd en ging het mannetje snel naar z’n dame en binnen vijf tellen was het weer gebeurd. Ik was er klaar voor, maar dan ontdek je weer even de beperking van de D7100, de kleine buffer. Binnen anderhalve seconde (9 foto’s) zit de buffer vol en kan je nog maar 3 beelden per seconde schieten, jammer dus!
Maar niet getreurt, er zou vast nog wel een kans komen en intussen schakelde ik mijn camera naar de 1.2x crop mode, je schiet dan 16Mpx beelden met een snelheid van 7 beelden per seconde en opeens kan ik 14 foto’s achterelkaar door schieten, ofwel twee volle secondes. Met nog enig beleid, werken in bursts, kun je dan lange tijd van die bursts schieten.
En weer tien minuten later was ik geheel voorbereid en kon ik gedurende de maar liefst 8(!) seconden lange paring een fraaie serie foto’s schieten, waar ik nu een selektie van zes uit laat zien.
500mm, 1/1600 bij f/8 en ISO 400, -1/3 stop compensatie
500mm, 1/1600 bij f/8 en ISO 400, -1/3 stop compensatie
500mm, 1/1600 bij f/8 en ISO 400, -1/3 stop compensatie
500mm, 1/1600 bij f/8 en ISO 400, -1/3 stop compensatie
500mm, 1/1600 bij f/8 en ISO 400, -1/3 stop compensatie
500mm, 1/1600 bij f/8 en ISO 400, -1/3 stop compensatie
Alle foto’s dus weer geschoten met de D7100 en Sigma 50-500 OS, vanaf statief met schommelkop, beeldstabilisatie uit. Prachtig om dit eens zo dichtbij mee te kunnen maken, ik ben er in ieder geval heel blij mee! Ik moet eerlijk zeggen dat ik deze vorm van vogel fotografie toch het leukste vind, gewoon wachten tot wat komen gaat, lekker laag voor een mooi standpunt en liefst in water of plasdras gebieden, heerlijk!
Lente gedrag begint vroeg dit jaar….
Door grote drukte heb ik erg weinig tijd gehad om te fotograferen en weer wat foto’s te plaatsen, maar een paar dagen terug kon ik weer eens een aantal uren met de camera aan de slag. Gezien het zeer zachte weer is de lente al in gang gezet, ondanks dat we eigenlijk nog midden in de winter zitten. Je ziet het overal in de natuur, en dus ben ik maar weer eens gaan kijken bij de Futen. En ook daar zijn de lentekriebels toegeslagen want ik heb veel aktie gezien, allemaal gerelateerd aan het baltsgedrag. Dit keer een paar foto’s van 2 Futen mannen die elkaar de loef af wilden steken om de gunsten van een dame…..
500mm, 1/1250 bij f/6.3 en ISO 1000
Op bovenstaande foto zie je de twee kemphanen, uh…Futen, elkaar luid roepend tegemoet zwemmen en dreigen. Als je dit ziet gebeuren kan je er vrijwel zeker van zijn dat het een waterspektakel wordt, dus zat ik al helemaal klaar in de aanslag.
500mm, 1/1600 bij f/6.3 en ISO 1000
en aktie! Een schermutseling duurt doorgaans niet langer dan een halve minuut, zo te zien brengen ze elkaar niet echt fysieke schade toe, en spektakulair om te zien is het wel. Hieronder nog een paar momentjes uit die serie….
500mm, 1/1600 bij f/6.3 en ISO 1000
500mm, 1/1600 bij f/6.3 en ISO 1000
Ik vind de Fuut één van de meest veelzijdige vogels die er zijn vanuit fotografisch oogpunt bezien, want ze vertonen een grote verscheidenheid aan gedrag en het zijn ook nog eens prachtige vogels! Ik ga me de komende tijd nog wat meer bezighouden met de Fuut, als ik de tijd heb natuurlijk…:-)
Alle foto’s zijn gemaakt met de D7100 / Sigma 50-500 combi, vanaf statief en gebruik van hoekzoeker. Bij deze setting zat ik in kleermakerszit bijna in het water, het statief met camera staat in het water zo laag mogelijk, en voorovergebogen door de hoekzoeker werden de foto’s gemaakt.
Nogmaals de Kleine Geelpootruiter
Een paar dagen terug ben ik nogmaals even gaan kijken bij de Kleine Geelpootruiter, inmiddels is heel fotograferend en vogelend Nederland op dit kleine vogeltje afgekomen. Ditmaal had ik geluk, er waren weinig vogelaars/fotografen en erg mooi namiddaglicht. En als klap op de vuurpijl ging de vogel het wad op, waardoor hij nog mooier in het licht kwam te staan!
500mm, 1/500s bij f/8 en ISO 250
Er lagen een paar fotografen op de dijk, maar uiteraard wilde ik weer een mooi laag standpunt. Dus ik ben op gepaste afstand van het dijkje afgelopen naar het wad, en vervolgens ben ik half kruipend steeds dichterbij gekomen. De vogel stond intussen in een afwachtende houding wat verder op het wad, en bovenaan de dijk was één van de fotografen luid kakelend aan het verkondigen dat sommige mensen veel te dichtbij kwamen en daardoor de rust van de vogel verstoorden, hij doelde duidelijk op mij. Mijn techniek is echter rustig proberen dichterbij te komen, altijd gepaste afstand bewaren en uiteindelijk op een plek blijven zitten en afwachten. Dat deed ik die middag dus ook, en toen de fotograaf op de dijk eindelijk zijn mond hield begon de vogel te foerageren op het wad en kwam steeds dichterbij mijn positie!
500mm, 1/800s bij f/7.1 en ISO 250
Er werden de hele tijd pieren of wormen de grond uitgetrokken, en ik heb een leuke serie kunnen maken hiervan:
500mm, 1/800s bij f/7.1 en ISO 250
500mm, 1/800s bij f/7.1 en ISO 250
500mm, 1/800s bij f/7.1 en ISO 250
De foto’s zijn weer genomen met mijn Nikon D7100 / Sigma 50-500 OS combi, met gebruik van hoekzoeker, camera half steunend op een kei en deels met de hand ondersteunend. Het wad geeft een prachtige achtergrond en ik ben, mede door het prachtige licht, ook erg blij met deze foto’s van die middag, als laatste nog eentje waar de Kleine Geelpootruiter wil laten zien dat’ie helemaal niet zo klein is…..:-)
500mm, 1/800s bij f/7.1 en ISO 250
Kleine Geelpootruiter
Afgelopen dagen raakte vogelend Nederland in lichte staat van opwinding want de Kleine Geelpootruiter was waargenomen in de Kop van Noord-holland. Deze waadvogel zit oorspronkelijk in Noord Amerika en Canada maar wil in de winter nog wel eens overkomen. Aangezien de vogel was gesignaleerd op een plek die ik goed ken, ben ik op een doordeweekse dag toch maar eens gaan kijken, temeer daar ik in de kerstweek niet veel had kunnen fotograferen, en de dag voor de jaarswisseling was het zonnig, wel koud en harde wind, maar een mooi moment om eens te kijken of ik de bewuste vogel kon vastleggen.
500mm, 1/250s bij f/9 en iso 400, +1 stop compensatie
Op de plek aangekomen bleken er al een paar vogelaars te zijn (te onderscheiden van de vogel fotografen door telescopen…:-)), maar bij het plasje was niemand dus ben ik er maar naar toe gelopen. Ik had al besloten om geen statief te gaan gebruiken, gewoon te vertrouwen op de beeldstabilisatie van mijn Sigma 50-500 OS, want dan kon ik snel reageren als dat nodig zou zijn. In eerste instantie zag ik alleen een Zwarte Zwaan, maar later ontwaarde ik door mijn verrekijker een klein vogeltje, foearagerend in een van de plasjes. Bij de plas aangekomen waren er nog twee andere fotografen inmiddels de vogel aan het vastleggen, vanaf statief, staande langs de kant.
500mm, 1/320s bij f/8 en iso 400, +1 stop compensatie
Nou vind ik watervogels toch het mooiste als je ze van zo laag mogelijk standpunt fotografeert, dus ik ben op mijn billen schuivend door het riet dichterbij de vogel geslopen om hem zo laag mogelijk vast te leggen. Dit was nogal lastig vanwege de vele rietstengels tussen mij en de vogel, en binnen no-time was mijn broek doorweekt want het was nogal drassig! Achter mij stond rechtop een fotograaf met 11 beelden per seconde als een soort machinegeweer het doodstil zittende vogeltje vast te leggen, die is dus thuisgekomen met honderden volstrekt identieke foto’s!
Na een aantal foto’s te hebben gemaakt heb ik me verplaatst naar een andere plek, het licht was schuin tegen dus lastig om een goede plek te vinden, maar uiteindelijk lag ik op mijn buik in het riet bij de waterrand en kon de camera vlak boven het water houden en door de hoekzoeker de foto’s maken.
500mm, 1/250s bij f/8 en iso 400, +1/3 stop compensatie
Op deze manier heb ik een flink aantal mooie laagstandpunt foto’s kunnen maken, het was niet makkelijk, harde wind, koud en een natte broek maar ik had het er graag voor over, dit vind ik toch wel de leukste manier om een vogel vast te leggen, zonder dat je het dier verstoort!
500mm, 1/500s bij f/8 en iso 400, +1/3 stop compensatie
Bij bovenstaande foto werd ik zelfs recht aangekeken maar niet als bedreigend bevonden want de Kleine Geelpoot ging rustig doorscharrelen in de plas.
500mm, 1/250s bij f/9 en iso 400, +1/3 stop compensatie
En gele poten heeft’ie, dat kun je goed zien op de foto’s, en als laatste nog een foto met een referentie maat, een plastic koffiebekertje wat ergens vandaan in de plas gewaaid was. Hier kun je goed zien dat het inderdaad een kleine vogel is!
Daarna snel naar huis want mij broek was doorweekt, ik ga nu echt snel een regenbroek kopen…..:-)
500mm, 1/400s bij f/9 en iso 800, +1/3 stop compensatie
Paarse Strandloper
500mm, 1/250s. bij f/7.1 en ISO 200
Tijdens een zonnige maar winderige dag heb ik een paar uurtjes de Paarse Strandloper kunnen fotograferen aan de kust. Een mooi vogeltje welke bij laag water tussen het wier en de stenen aan het foerageren gaat, op zoek naar kleine kreeftjes, wormen, etc. Om dit soort foto’s te kunnen maken moet je dus wel bereid zijn om het natte gedeelte op te zoeken, want dan kun je mooie laag standpunt foto’s maken.
500mm, 1/1000s. bij f/7.1 en ISO 640
Ik had er ditmaal voor gekozen om niet mijn statief maar de rijstzak mee te nemen ter ondersteuning, superstabiel en nog lager…Omdat er veel stenen liggen is op zijn laagst niet altijd het beste, voor je het weet loer je tegen een steen aan dus af en toe lag de rijstzak weer op een steen. Als je wilt voorkomen dat je zelf geheel doorweekt raakt is het aan te raden om met een hoekzoeker te werken, dan kun je zelfs eventueel gewoon op je knieën zitten.
500mm, 1/1000s. bij f/7.1 en ISO 640, +1/3 stop compensatie
Eigenlijk was er genoeg licht om met lage ISO te werken, echter de vogel is erg beweeglijk, de hele tijd lopend en pikkend in het water en tussen de blokken steen. Ik heb dus afwisselend voor lage ISO of snelle sluitertijd gekozen, bij de laatste setting heb je een grotere kans op een scherpe kop vanwege dat snelle gepik in de grond/water.
Als je op een plekje rustig bijft zitten dan komt de vogel gewoon dicht in de buurt en af en toe krijg je hem dan ook levensgroot in beeld.
500mm, 1/1000s. bij f/7.1 en ISO 500
In ieder geval zorg ik voor een volgende keer toch echt voor een waterdichte broek en kaplaarzen, dan kun je helemaal de optimaal plekken uitzoeken. In dat geval neem ik toch mijn statief mee, dat kan ook goed laag met iets meer zekerheid dat er geen camera in het water kan vallen, want dat is funest voor de apparatuur!
Ondanks de kou en het vermoeiende geschuifel in het natte, vind ik dit toch de leukste vorm van vogels fotograferen omdat je heel goed hun gedrag kunt volgen! Als laatste nog de Paarse Strandloper tegen een achtergrond van de opspattende branding, iets waar de vogel zelf redelijk onverstoorbaar onder blijft, alleen als ze echt nat dreigen te worden fladderen ze even op…:-)
500mm, 1/250s. bij f/7.1 en ISO 200
Alle foto’s zijn weer gemaakt met mijn Nikon D7100 en de Sigma 50-500 OS combinatie, Nikon hoekzoeker, beeldstabilisatie uit, vanwege gebruik vanaf de rijstzak.
Fotograferen vanuit een boshut
Ik heb onlangs de beelkwaliteit bij weinig licht kunnen testen van mijn nieuwe camera, de Nikon D7100. Ik heb samen met een paar andere fotografen een dagje in een boshut gezeten en vanuit daar mooie foto’s kunnen maken van onder andere de Kuifmees en de Glanskop.
Het voordeel van een echte fotohut is dat de vogels gelokt worden met voer, iets wat in de wintermaanden wel prettig is voor de dieren, en dat levert min of meer gegarandeerd sukses op wat betreft de mogelijkheden om een aantal soorten vast te leggen. Echter, in het bos is er vaak minder licht, de meeste bosvogels zijn vrij klein en schichtig, dus je hebt relatief snelle sluitertijden nodig om ze te ‘bevriezen’.
Gecombineerd met weinig licht betekent dit dat de ISO’s omhoog moeten, maar hoever kun je gaan met een moderne camera? Onderstaande Glanskop is vastgelegd bij ISO 2500, iets wat met mijn D300s toch echt geen bruikbaar resultaat had opgeleverd!
500mm, 1/250s bij f/6.3 en iso 2500
Betekent dit nu dat voortaan ongestraft hoge ISO’s kunnen worden gebruikt? Nee, zoals altijd moet je dit met beleid doen. Ten eerste is het belangrijk dat er goed belicht wordt, liever iets over-belichten dan onder-, want als je later het RAW bestand terugcorrigeert zal de ruis verder verminderen. Verder moet je onderwerp redelijk in beeld zijn, bij bovenstaande foto is bijvoorbeeld de breedte teruggesneden van 6000 naar 3500 pixels (en uiteindelijk natuurlijk voor het blog gebruik naar 950 pixels). Maar je zult altijd nog gebruik moeten maken van een goede ‘ontruiser’, een stuk software dat helemaal is toegespitst op ruis verwijdering. Ik gebruik zelf al jaren de plug-in van Neat Image en ben daar zeer tevreden over.
Uiteraard moet de foto ook perfekt scherp zijn, want door de ruisverwijdering verlies je altijd wat details.
Onderstaande foto van de Kuifmees tont een perfekt scherpe ISO 1400 foto naar mijn mening.
500mm, 1/160s bij f/6.3 en iso 1400
Dit was zowiezo voor mij de eerste keer dat ik een Kuifmees heb kunnen vastleggen, wat een prachtig vogeltje is dat toch, ik ben er zeer blij mee! Temeer omdat het ook nog eens ongelooflijk snelle schichten zijn, ze zitten over het algemeen niet langer dan 1 à 2 tellen stil! Dus ook al heb je veel vogeltjes bij de hut, je moet ook nog eens snel reageren en je camera heel goed kennen om snel een instelling zoals bijv. belichtingcompensatie te kunnen aanpassen. Gelukkig kwam ook de Roodborst af en toe even langs en deze vogel is de rust zelve, je hebt meestal alle tijd om de compositie te bepalen, je instelingen te optimaliseren en meerdere foto’s te maken.
500mm, 1/160s bij f/6.3 en iso 1800
Aangezien de vogels gevoerd worden moet je voor een natuurlijk uitziende plaat er ook nog voor zorgen dat je ze vastlegd zonder dat ze een bek vol voer hebben, dus goed opletten, tussen de happen door fotograferen! Onderstaande Boomklever kwam regelmatig langs, maar ging gelukkig af en toe ook even karakteristiek aan de boom “kleven”, zoals op onderstaande foto mooi te zien is.
500mm, 1/250s bij f/6.3 en iso 800
Uiteindelijk was het een heerlijk dagje in de hut, een beetje koud, maar resulterend in mooie plaatjes en zeer leerzaam wat betreft het verkennen van de ISO grenzen van mijn D7100. Ik weet nu dat ik in principe met het onderwerp redelijk in beeld zonder problemen tot ISO 2500 kan gaan en als het onderwerp vol in beeld is zelfs tot ISO 3200, dit is toch wel ruim een stop beter dan met mijn D300s. Als ik een FX (fullframe) camera had gehad dan had ik zelfs tot ISO 6400 kunnen gaan, maar dan miste ik weer de brandpuntverlenging…:-)
Overigens zijn voor extra stabiliteit alle bovenstaande foto’s geschoten vanaf een rijstzak, stabilisator uit.
Als laatste nog een foto van een bekende tuin/bos vogel, de Pimpelmees, die in een bijzondere setting wel weer erg fraai is om vast te leggen!
500mm, 1/160s bij f/6.3 en iso 1400
Lekker badderend in het vijvertje, helaas te weinig licht om het razendsnelle wassen vast te leggen, maar vlak erna als de vogel al stil zit, en de druppels nog niet neergedaald zijn…:-) Deze foto is uit de hand geschoten met de beeldstabilisator aan, welke z’n werk goed heeft verricht!
Vogels in eigen tuin
Één van de mooiste manieren om te oefenen in vogel fotografie is het fotograferen van vogels rondom je huis. Als je een tuin hebt dan kun je vogels lokken met voer, zeker in de herfst en winter komen er dan gegarandeerd een aantal soorten op bezoek!
500mm, 1/400s bij f/7.1 en iso 400, -1/3 stop compensatie
De Koolmees zal vrijwel gegarandeerd langskomen, en als je een beetje je best doet dan kun je een opstellinkje maken met een aaridge achtergrond waartegen de vogels mooi uitkomen. Uiteraard wil je vermijden dat het voer, zoals pindanetjes, vetbollen, voedersilo’s, etc. buiten beeld blijven als je de vogel fotografeert, dus moet je zorgen dat er genoeg “aanvlieg” plek is. Ondertaande Pimpelmees ging even in de “wacht” voor de pindakaas…
500mm, 1/160s bij f/7.1 en iso 400
Verder moet je redelijk ongezien kunnen fotograferen, bijv. vanuit een schuur of schuiltent, of eventueel vanuit het huis. In ieder geval zeker niet door de ramen heen fotograferen, tenzij er net een Sperwer een Roodborstje te grazen heeft genomen…..Dubbelglas zal altijd een waziger foto veroorzaken, dus als het vanuit het huis is dan gewoon het raam open, zoals ook onderstaande Koolmees is gefotografeerd.
500mm, 1/320s bij f/7.1 en iso 400
In de herfst en winter heb je vaak te maken met minder goed licht, en ieder geval met minder lang licht! Dat betekent dat je vaker met langere sluitertijden te maken hebt en dat betekent weer goede ondersteuning van je camera apparatuur. Ik ben van mening dat de beste ondersteuning de rijstzak is, hier heeft de camera/lens combinatie in principe geen kans om te trillen o.i.d. en met name als je vanuit huis vanaf een vensterbank kan fotograferen is dit ideaal. Maar…..dan heb je nog te maken met vaak erg beweeglijke vogeltjes! De kleine tuinvogels zoals Koolmees en Pimpelmees zitten eigenlijk bijna nooit stil (ze moeten alert blijven), en dat maakt het een kwestie van gelukstreffers om ze 100% scherp te krijgen zonder dat hun kopje bewogen is. Dit gaat vaak beter bij grotere tuinvogels zoals onderstaande Spreeuw….
500mm, 1/160s bij f/7.1 en iso 400
Uiteraard kun je het lange sluitertijd probleem deels oplossen door met de ISO omhog te gaan, maar dat moet je camera ook wel aankunnen. Hier hebben fullframe camera’s uiteraard een voordeel, maar dan moet je dus wel dichterbij zitten… In ieder geval kan ik met mijn D7100 redelijk hoog in de ISO, maar vandaag was dat niet echt nodig want af en toe scheen ook de zon….:-)
500mm, 1/160s bij f/7.1 en iso 400
In ieder geval is dit een methode om uitgebreid de instellingen van je camera uit te proberen, te testen hoe hoog je in de ISO’s kunt gaan, hoe ver je kunt uitsnijden, hoe groot het dynamisch bereik van je camera is, etc. Alle foto’s zijn gemaakt met de Nikon D7100 en Sigma 50-500 OS, vanaf de rijstzak, beeldstabilisatie uit, continue AF, spotmeting (op de eerste foto na), seriesnelheid 6 of 7 beelden per seconde, diafragma voorkeuze. Met een tuin, een klein beetje knutselen en regelmatig nieuw voer kun je je vogel fotografie technieken perfektioneren, in ieder geval wat betreft het fotograferen vanuit een schuilplek….Sukses!
Koperwiek
Afgelopen zondag was ik op Texel en al vlug raakte ik weer enthousiast wat betreft de vogels daar. Het is een geweldig eiland wat dat betreft en ik heb dan ook weer de nodige foto’s kunnen maken, ondanks de zeer harde wind. De leukste plek was bij een aantal struiken waar veel op rozebottels lijkende bessen aan zaten, en deze bessen waren erg in trek bij diverse vogels zoals Merels en Lijsters.
Maar de mooiste vogel die dag was de Koperwiek, een wintergast bij ons, en deze vogels waren heerlijk aan het snoepen, heftig balancerend in de harde wind.
Onderstaande foto laat de Koperwiek zien tegen een drukke achtergrond van de struik, en uiteraard heb ik geprobeerd een wat rustiger achtergrond te vinden.
500mm, 1/1250s bij f/6.3 en iso 400
Bij de volgende foto zie je duidelijk hoe de Koperwiek z’n best moest doen om in balans te blijven, hier lukte het al om deels de blauwe lucht als achtergrond te hebben.
500mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 400, +1/3 stop compensatie
De kunst is dan natuurlijk om te proberen het echte eten van de vrucht vast te leggen, en dan helpt het als je een camera hebt waarmee je redelijk snel een serie kunt schieten.
Gelukkig kan dat uitstekend met de Nikon D7100, ik had de speciale 1.3x crop mode ingeschakeld wat resulteert in een effektieve brandpuntafstand van 1000mm(!) bij ruim 15Mpx, en daarnaast de mogelijkheid om met 7 beelden per seconde een serie van 14 foto’s te schieten.
500mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 400, +1/3 stop compensatie
Ik was dan ook weer zeer tevreden over mijn nieuwe camera, ook met name over de zeer goede en snelle autofocus. Zelfs in het drukke struikgebeuren lukte het meestal om de kop van de vogel perfekt scherp te hebben i.p.v. de omringende takken, zoals op onderstaande foto goed te zien is!
500mm, 1/640s bij f/7.1 en iso 400, +1/3 stop compensatie
Als laatste nog een foto waar de Koperwiek zich al balancerend een weg baant naar de lekkere hapjes, ook hier weer een drukke achtergrond maar ik vind de houding wel mooi zo.
500mm, 1/500 bij f/7.1 en iso 400, +1/3 stop compensatie
Alle foto’s zijn geschoten met de Nikon D7100 en Sigma 50-500 OS combinatie, uit de hand vanuit de auto.
Snel weer eens terug naar Texel, alleen dan met wat minder wind…:-)
Damherten
Een paar dagen terug heb ik voor het eerst met mijn nieuwe D7100 flink wat foto’s kunnen maken met goed weer, ditmaal van Damherten in de Amsterdamse Waterleidingduinen.
500mm, 1/640s bij f/7.1 en iso 400, 1/3 stop compensatie
Ik heb vele uren rondgelopen met de D7100 + Sigma 50-500 OS, alle foto’s gewoon uit de hand geschoten, een prima draagbare flexibele combi om lang mee rond te lopen. Bovenstaande foto is genomen in de speciale 1.3x crop mode waardoor mijn 500mm effektief een 1000mm objektief wordt! Maar ook dan heb je nog een hoge resolutie en je kunt met 7 beelden per seconde fotograferen, ideaal.
Veel herten gezien die dag, maar niet echt heel veel bronst aktiviteiten, weinig geburl, eigenlijk relatief weinig bokken. Op onderstaande foto zien we een behoorlijk groot jong nog drinken bij de moeder, altijd een mooi moment.
500mm, 1/320s bij f/7.1 en iso 400, +2/3 stop compensatie
Na het drinken werd nog even omgekeken naar de fotograaf….
340mm, 1/640s, bij f/7.1 en iso 400, +2/3 stop compensatie
Het was weer erg handig om uit te kunnen zoomen, bovenstaande foto is geschoten bij 340mm. Alle foto’s zijn uit de hand genomen waarbij de beeldstabilisator wel onmisbaar is, zeker vanwege de zeer hoge resolutie, dan zie je iedere onscherpte. Het is met deze camera eigenlijk het beste om foto’s vanaf de rijstzak te schieten, dat is de meest stabiele ondergrond.
Bij de volgende foto huppelt een ‘Bambi’ door het bos en heb ik geprobeerd toch een foto te maken. De foto is geschoten met 1/100 seconde, je ziet de beweging in de pootjes, en omdat het vrij donker was onder de bomen ging de auto-iso hier omhoog naar 2000 iso! Ik moet zeggen dat ik niet ontevreden ben over de kwaliteit bij deze hoge iso, zeker als je onderwerp goed vol in beeld is.
420mm, 1/100s, bij f/7.1 en iso 2000
Als laatste weer een foto van een hinde, tussen de grassprietjes, focus mooi op het koppie en de hinde laat even weten wat ze vindt van al die aandacht!
210mm, 1/80s, bij f/7.1 en iso 400
Nieuwe camera….
Ik was al lang over een nieuwe camera aan het nadenken, de moderne sensoren bieden een hoop meer dan de sensor in mijn Nikon D300s, waarvan de sensor in feite uit 2007 stamt. De camerabody op zich beviel altijd uitstekend, top-ergonomie, super degelijke bouw, snel, geen enkel punt van kritiek. Maar ja die sensor, bij flink uitgesneden foto’s moest ik toch echt niet boven de ISO 400 gaan zitten, als het onderwerp vol in beeld was dan kon ISO 800 nog prima. Helaas zijn de meeste vogels vrij klein en is dichterbij komen ook niet altijd een optie.
Verder ben ik sind kort aangesloten bij Natureinstock, een foto stock buro die erg hoge kwaliteits eisen stelt, waaronder een minimale resolutie van 3800 pixels breed. Aangezien mijn D300 in de breedte 4288 pixels heeft, is er weinig ruimte om uit te snijden, iets wat ik voor mijn blog makkelijk kan doen omdat hier de foto’s slechts 950 pixels breed zijn. Kortom, ik wilde graag een camera met hogere resolutie. Helaas heeft Nikon nog steeds geen opvolger van de D300s uitgebracht en eigenlijk verwacht ik ook niet dat die komt. De focus ligt bij Nikon nu meer op fullframe voor de enthousiaste hobbyist, semipro en pro fotografen en de compacte ‘goedkope’ spiegelreflexen voor de gelegenheids fotografen. In de fullframe categorie zijn er 3 modellen, de D600 (D610), D800 en D4.
De laatste is kwa prijs puur voor de profs, dus blijven de D600 en D800 over. Op crop camera gebied is er maar eentje die kwa bouw en bediening een beetje in de buurt komt van de D300s en dat is de D7100.
Voor mij was de hamvraag: wil ik een fullframe camera en verlies ik mijn effektieve brandpuntverlenging (500mm wordt geen 750mm meer) maar wel veel betere ruisprestaties, of blijf ik een APS-C sensor gebruiken die veel moderner is, dus ook wel wat betere ruisprestaties heeft. En wil ik veel inleveren kwa snelheid (D800, 36Mpx maar max. 4 beelden per seconde). Mijn lens, de Sigma 50-500 OS kan niet met een teleconverter worden gebruikt, ik heb dat uitgebreid geprobeerd maar het kwaliteitsverlies is te groot, dus ik ben gebonden aan maximaal 500mm, waarbij deze lens dan in werkelijkheid iets van 450mm is. Dus als ik met een fullframe camera zou gaan fotograferen moet ik wel echt dichterbij zien te komen!
Na lang studeren en vergelijken, en ook nog uitgebreid de D800 geprobeerd te hebben bij een collega vogelfotograaf, heb ik toch besloten om met een APS-C sensor camera te blijven werken, en mijn nieuwe aanwinst is dan ook de D7100, een 24 Mpx camera die toch nog 6 beelden per seconde kan schieten en zelfs een speciale 1,3x crop mode heeft waarin mijn 500mm effektief een 1000mm wordt en waarmee ik dan 7 b/sec. vast kan leggen.
Vandaag kon ik mijn eerste vogel plaatjes schieten, slechte lichtomstandigheden maar dat is dus een goede test. Ik ben niet ontevreden over de ruisprestaties, de resolutie is geweldig, de camera lekker compact en licht (niet onbelangrijk als je zoals ik er uren mee rondloopt) en ook weer een fijne ergonomie.
Als eerste een Kievit, rustig staand in het weiland, veel Kievitten blijven in Nederland, deze denk ik ook..
Deze foto is genomen bij ISO 1400, en het is ook nog een behoorlijke uitsnede want de Kievit zat ver weg.
500mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 1400
Vervolgens een Spreeuw, lekker op een hekje, ISO 1000, zeer weinig ruis vind ik!
500mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 1000
Het is weer tijd voor de populaire overwinteraar de Smient, herkenbaar aan hun vriendelijke geluid. Ze leven altijd in groepen en zijn erg schuw. Ook deze Smient zat ver weg, foto bij ISO 1100….
500mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 1100
en als laatste nog een Spreeuw, ook ISO 1100, foeragerend in het weiland, wormen vangen en snel weer naar een ander plekje.
500mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 1100
Nu uiteraard hopen op een dag met een beetje aardig weer, en wat meer tijd ook! Komende weekend ga ik weer eens bij de Damherten kijken, hopelijk kan ik nog wat aardige foto’s maken van bronst-aktiviteiten!
Aan het strand….
Een paar dagen geleden ben ik met een groepje fotografen naar het strand bij de Zuidpier van IJmuiden geweest. Het was een prachtige ochtend met weinig wind en mooi licht en er waren dan ook veel fotografen en gelukkig ook veel meewerkende vogels.
Ik had een aantal dagen ervoor mijn Sigma 50-500 OS uitgeprobeerd op een Nikon D800 camera, een 36Mpx fullframe camera en was enigszins teleurgesteld in de scherpte van mijn test foto’s. Kortom, ik had wat twijfels over mijn lens in combinatie met zo’n hoge resolutie sensor.
Maar afgelopen zaterdag werd twijfel weer geheel weggenomen! Het belangrijkste verschil was dat ik op het strand vrijwel alle foto’s heb geschoten liggend op de grond met de camera/lens combo op de rijstzak, een superstabiele ondergrond zodat trillingsonscherpte uitgesloten was.
Als eerste een groepje Drieteenstrandlopers, deze mooie najaarsgasten vind je veel in groepjes en dan is het nog best lastig om een klein groepje bij elkaar opde foto te krijgen.
500mm, 1/1250s bij f/8 en iso 200
Ook de Rosse Grutto is in deze tijd regelmatig te vinden langs de kust, en als je de vogel dan met zulk mooi licht kunt fotograferen kan de dag niet meer stuk!
500mm, 1/800s bij f/7.1 en iso 200
Na een paar uurtjes fotograferen konden we ons tijdens de koffie nog vermaken met de Huismus, en in mooi licht is ook dit een prachtig vogeltje om vast te leggen. Deze foto is uit de hand genomen met de beeldstabilisatie aan en laat zien dat er ook met de Sigma 50-500 OS perfekt scherpe foto’s zijn te maken.
500mm, 1/640s bij f/7.1 en iso 200
Na de koffie terug naar het strand en op gegeven moment was er de mogelijkheid om een individuele Drieteenstrandloper lekker dichtbij vast te leggen, nog steeds met mooi warm licht.
500mm, 1/1000s bij f/9 en iso 200
Aan het einde van de fotosessie kwam ook nog even een jonge Bontbekplevier opwachting maken, en ook deze heb ik vanuit een fraaie laag standpunt kunnen vastleggen, resulterend in een foto waar ik erg blij mee ben!
500mm, 1/800s bij f/8 en iso 200
Rest nog te vermelden dat alle foto’s via spotmeting zijn belicht, dit vind ik voor lichte vogels onder zonnige omstandigheden bijna altijd de beste methode om geen uitgebeten witten te krijgen.
Steenlopers reprise
Ik ben de afgelopen tijd weer regelmatig aan de kust geweest bij de kop van Noordholland, en een vogel die je daar min of meer gegarandeerd tegenkomt is de Steenloper, nu nog te bewonderen in zomerkleed. Deze kleine vogeltjes zijn redelijk goed benaderbaar, je moet het rustig doen, liefst kruipend, af en toe rustig blijven zitten, dan wennen ze goed aan je.
De beste tijd om ze vast te leggen wordt nu eens niet direkt gedicteerd door de zonstand, maar door de waterstand. Nadat het vloed is geweest is er nieuw eten aangevoerd, en dus een uurtje of twee na de hoogwaterstand is een goed moment om ze vast te leggen, ze scharrelen dan tussen de basaltblokken of het wier op zoek naar mosseltjes, krabbetjes en wat er zoal voorradig is.
Ik wil ze heel graag ook nog vastleggen scharrelend aan de waterrand met zand als ondergrond, maar dat is dit jaar nog niet gelukt. Alle foto’s zijn gemaakt half liggend, door de hoekzoeker en vanuit de hand geschoten, vaak zo dichtbij dat de vogels vol in beeld zijn met 500mm. De laatste serie foto’s zijn allen geschoten met het basalt als ondergrond en de zee als achtergrond, iets wat kwa kleuren erg goed kontrasteert met de Steenloper.
Een andere wens is nog om een fraaie vluchtplaat van ze te maken, maar dat is heel erg lastig want ze zijn erg snel in de lucht en vliegen vaak in groepjes. Je ziet, er blijven altijd nog genoeg uitdagingen, ook bij een vogel waar ik al vele honderden goede foto’s heb!
Jonge Kiekendieven
In de buurt van waar ik woon zijn een paar rietgebieden waar de Bruine Kiekendief zich genesteld heeft, en deze nesten zijn inmiddels “uitgevlogen”.
Het leuke van het fotograferen van de Bruine Kiekendief vind ik dat het een uitdaging blijft om ze goed vast te leggen. Vogels als Grutto’s en Futen bijvoorbeeld zijzn redelijk goed te benaderen en als je naar een plek gaat waar ze veel zitten kom je vrijwel gegarandeerd met mooie foto’s terug.
Hoe anders is dat met de Bruine Kiekendief! Soms sta ik uren te wachten bij de “plek” en komen ze niet opdagen, andere momenten vliegen zo opeens vlak langs je en mis je zo het moment. Omdat veel foto’s vluchtfoto’s zijn ben je ook erg afhankelijk van het licht omdat je toch redelijk snelle sluitertijden nodig hebt. Verder hebben de kieken erg goede ogen, dus je moet vrijwel altijd vanuit de auto fotograferen om wat dichterbij te kunnen komen. Kortom: het blijft uitdagend!
500mm, 1/250s. bij f/6.3 en iso 250, -1/3 stop compensatie
Op bovenstaande foto zie je (tamelijk uniek) drie juveniele kieken samen in een vlier, deze foto heb ik wel vanaf statief kunnen nemen. Het was een tamelijk grijze dag die ochtend, dus het licht was niet al te best maar juist toen lieten de jongen zich veelvuldig zien.
500mm, 1/320s. bij f/6.3 en iso 720
Zo ook hier, waar twee kieken op de vlier aanvliegen en wat stoeien met elkaar. Ooohh, had ik hier maar mooi een zonnetje gehad, dan had ik met lage ISO en snelle sluitertijden kunnen werken en topfoto’s gehad!
Maar zoals ik al schreef, het blijft zo dus een uitdaging….:-)
500mm, 1/320s. bij f/6.3 en iso 720
Nog zo’n “begroeting” momentje…
500mm, 1/250s. bij f/6.3 en iso 400, +2/3 stop compensatie
En als laatste een vluchtfoto in mijn favoriete setting, niet vrij in de lucht maar vlak boven het riet. Erg lastig voor de AF van de camera, want voor je het weet wordt er scherp gesteld op het riet i.p.v. de vogel, maar gelukkig ging dat hier goed.
Deze serie foto’s zijn dus niet van de beste kwaliteit, maar de momenten zijn wel erg mooi en dat is vaak ook belangrijk om tot een fraaie foto te komen….
Alle foto’s weer gemaakt met de Nikon D300s / Sigma 50-500 OS combo, sommige uit de hand, andere van statief.
Kluut, jong en oud….
Al een lange tijd stond de Kluut op mijn wensenlijst om eens goed laag en dichtbij te fotograferen. Ik had ze dit jaar al eerder voor de lens gehad maar nooit echt bevredigend, of te ver weg, of geen laag standpunt mogelijk. Afgelopen weekend is daar verandering in gekomen, ik heb op Texel naar hartelust heel veel foto’s van de deze mooie vogel kunnen maken en als bonus ook nog van de jonge generatie!
500mm, 1/400s bij f/6.3 en iso 200
De Kluut is een lastige vogel om goed te belichten, maar het was die dag behoorlijk bewolkt waardoor er zowiezo een mooi zacht licht was. Verder gebruik ik voor dit soort vogels altijd spotmeting met de ‘spot’ op het wit.
Voor het pulletje lag dat wat anders, deze vogeltjes zijn nog bruinig van vacht.
500mm, 1/1250 bij f/6.3 en iso 360, -1/3 stop compensatie
Hier heb ik nog wat extra compensatie gebruikt om te voorkomen dat de foto te licht werd. De kromming aan de snavel en de blauwe poten zijn nu al zichtbaar. Het jong was ook al geheel zelfstandig op zoek naar voedsel, foeragerend door het water.
500mm, 1/1000 bij f/6.3 en iso 320
Om tot dit lage standpunt te komen was nog lastig, want ik lag op een vrij hoge berm met een stijl aflopende walkant. Door gewoon op die schuin aflopende berm te liggen en de camera op de rijstzak op een heel smal stukje onder aan die walkant een stuk lager te zetten kon ik via de hoekzoeker toch mijn gewenste laag standpunt foto’s maken.
500mm, 1/640s bij f/6.3 en iso 250
Naast de rijstzak foto’s heb ik ook nog veel foto’s vanaf plat statief met schommelkop gemaakt, voordeel van deze combi was dat ik het foerageren wat makkelijker kon volgend, met name van het pulletje.
500mm, 1/1250 bij f/6.3 en iso 360, -2/3 stop compensatie
Op bovenstaande foto kun je goed het “maat” verschil zien tussen ouder en jong, op de achtergrond zijn de blauwe strepen de poten van een van de ouders…..:-)
Al met al heb ik zeer veel fraaie opnames kunnen maken, allen met mijn D300s / Sigma 50-500 OS combi, door het statief en rijstzak gebruik heb ik de beeldstabilisatie niet nodig gehad. Ik heb genoten!
500mm, 1/640s bij f/6.3 en iso 250
Hoe maak je een originele Grutto foto?
Het heeft een tijd geduurd, maar nu zie ik hem weer redelijk veel, de Grutto. Door het koude weer wat alsmaar aanhoudt is misschien alles ook wat vertraagd, maar de laatste dagen zie ik veel aktieve Grutto’s, ook vogels die hun broedgebied verdedigen. Nou heb ik afgelopen jaren al veel foto’s gemaakt van de Grutto, en dus wordt het steeds moeilijker om foto’s te maken die voor mij iets toevoegen.
500mm, 1/320s bij f/7.1 en iso 200
Zoals altijd bij vogelfotografie zijn er diverse stadia te doorlopen bij een vogelsoort die je fotografeert: het allereerste shot ver weg, volgende is dichterbij, dan wil je een ander standpunt, beter letten op achtergrond, scherpte nog beter, kleuren mooi en achtergrond mooi, bijzondere houding, etc. etc.
Bovenstaande foto is redelijk standaard, behalve dat deze Grutto een teen mist aan z’n linkerpoot. Het is nog niet dé klassieke “Grutto op een paal” foto, de achtergrond heeft nog wat kleurverloop. Onderstaande foto voldoet wel hieraan:
500mm, 1/400s bij f/7.1 en iso 200
De achtergrond is egaal groen, dat komt omdat de foto vanaf het dak van de auto is genomen zodat de achtergrond het weiland is. Omdat ik dicht bij de vogel stond valt het gras volledig in de onscherpte. Verder is de vogel superscherp, lekker vol in beeld, een foto voor de vogelgids. Persoonlijk echter vind ik dit soort foto’s een beetje saai, hoewel je wel erg goed alles kunt bestuderen.
Ik zie dan toch liever iets meer aktie, zoals bij onderstaande foto waar de Grutto aan het roepen is. Alles is goed scherp, achtergrond is prima, maar een tikje gemeleerd wat ik mooier vind dan helemaal egaal, en de vogel heeft een aktieve houding.
500mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 200, +2/3 stop compensatie
Soms is het ook leuk om de vogel in een totaal andere setting te fotograferen, zoals gewoon op de weg. Onderstaande Grutto was zo enthousiast zijn gebied aan het verdedigen dat hij gewoon op de weg voor de auto ging zitten en zelfs op de auto af liep!
Ik heb hem dan ook zo gefotografeerd, vanaf de rijstzak uit het raam, uiteraard weer met mijn Nikon D300s en Sigma 50-500 OS combi. Beeldstabilisator uit, sluitertijd voorkeuze omdat ik vlak daarvoor nog vliegende vogels had gefotografeerd, alle andere foto’s met diafragma voorkeuze.
500mm, 1/800s bij f/6.3 en iso 800, +1/3 stop compensatie
Aangezien de Grutto een weidevogel is, is het natuurlijk ook erg leuk om hem in die biotoop vast te leggen. Het gras is flink gegroeid, dat is goed voor de bescherming van de kleintjes, en er staan ook nog wat bloemetjes tussen wat weer leuk is voor de foto. Op onderstaande foto hadden we ook weer eens een regenbui.
500mm, 1/320s bij f/7.1 en iso 200, -2/3 stop compensatie
Bij deze foto lag ik achter een hek op de grond, foto geschoten vanaf rijstzak met hoekzoeker.
Toch vind ik de mooiste foto die ik afgelopen tijd heb gemaakt van de Grutto de volgende, een erg aktieve houding, superscherp, mooie verlopende achtergrond, voor mij een redeliijk originele foto van de veel gefotografeerde Grutto!
500mm, 1/400s bij f/7.1 en iso 200
Steenuil
Hoewel de Steenuil natuurlijk ook in Nederland voorkomt, had ik dit mooie kleine uiltje nog nooit kunnen fotograferen. Vlakbij ons apartement op Lesbos stond een oud vervallen schuurtje waar een koppeltje Steenuilen in huisden. Als je in de buurt kwam vlogen ze de olijfboomgaard in, en dan was het natuurlijk een sport om zo voorzichtig mogelijk de vogel te benaderen en foto’s te maken.
500mm, 1/125s bij f/7.1 en iso 200
Hier zit de Steenuil op een opgerolde vangmat voor de olijven, veel van de bomen hebben zo’n mat in de boom liggen.
Een aantal keren heb ik geprobeerd de Steenuil dichter te benaderen, maar gezien z’n intense en scherpe blik was dat nog niet zo makkelijk!
500mm, 1/125s bij f/7.1 en iso 200
Op een andere lokatie, vlakbij een een warmwater bronnen bad, zat een Steenuil rustig voor zich uit te staren op een stuk steen.
500mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 200
Ik probeerde de uil zo dicht moegelijk te benaderen, en hield me verscholen achter wat struiken en maakte de foto’s door de struiken heen. Vrij snel echter had het Steenuiltje me in de gaten en bleef me fronsend volgen….
Vanuit een ander standpunt, wel wat verder weg, had ik meer vrij uitzocht op de vogel, een mooie setting op het rotsblok met mos!
500mm, 1/500s bij f/7.1 en iso 200
Maar ik wilde toch wel heel graag de Steenuil een keer echt goed vol in beeld, dus een paar dagen later heb ik maar weer een poging gewaagd om onze ‘buurman’ goed vast te leggen. Alle foto’s zijn gemaakt met de Nikon D300s en Sigma 50-500 OS uit de hand geschoten, beeldstabilisator aan en op 500mm. Het voordeel van deze methode was natuurlijk de flexibiliteit, ik kon half kruipend proberen de vogel te benaderen, iets wat met statief wat lastiger is natuurlijk.
500mm, 1/320s bij f/7.1 en iso 400, +1/3 stop compensatie
Hier zat de Steenuil rustig te ‘mediteren’, maar zodra ik dichterbij kwam ging hij er weer vandoor. Uiteindelijk is het me toch gelukt om de vogel vol in beeld te krijgen, ik denk dat hij/zij zolangzamerhand gewend was aan mijn verschijning! Half verscholen tussen de bladeren van de olijfboom, maar met de prachtige ogen goed vrij, is dit toch een mooi plaatje geworden vind ik!
500mm, 1/200s bij f/7.1 en iso 200
Lentekriebels
Bij een aantal vogels beginnen de lente kriebels alweer, terwijl het eigenlijk nog hardstikke koud is. Van de week hadden we weer eens een zonnige dag en dus ben ik maar eens gaan kijken of de Futen alweer aanstalten maakten op baltsgedrag.
Het was nog erg koud aan het water, een graadje of twee en na een uurtje daar zitten begon ik dan ook aardig stijf te worden. Maar door het mooie zonnetje heb ik toch weer een aantal aardige foto’s kunnen schieten, nog niet van het ultieme baltsgedrag, maar dat komt nog wel hoop ik!
500mm, 1/800s bij f/6.3 en iso 200, -2/3 stop compensatie
Het nadeel van het zonnetje is weer dat het kontrast erg groot is tussen de witte veren en de donkere kop, en met belichten moet je heel erg rekening houden met uitgevreten witten. Vandaar dat ik alle foto’s twee derde stop heb onderbelicht, zodat de hooglichten in Lightroom in de nabewerking makkelijk kunnen worden teruggenomen. Verder verminder ik dan bij het importeren van de RAW bestanden in Lightroom het kontrast om de foto wat zachter te maken en vervolgens schroef ik de kleurverzadiging ietsje op om de foto niet te flets te maken.
500mm, 1/640s. bij f/7.1 en iso 200, -2/3 stop compensatie
In het open water met nog vaag de rietkragen op de achtergrond komen de Futen erg mooi uit met de zon, het water toont lekker blauw en de kleuren zijn heerlijk zonnig.
500mm, 1/500s bij f/7.1 en iso 200, -2/3 stop compensatie
Een ander stelletje was al een nest aan het bouwen in het riet, maar af en toe zwommen ze samen voor de rietkraag en maakten elkaar het hof door het zg. kopschudden.
500mm, 1/400s bij f/7.1 en iso 200, -2/3 stop compensatie
Als laatste nog een mooi momentje van het stel bijna synchroon gespiegeld!
Alle foto’s zijn geschoten vanaf statief, zo laag mogelijk boven het water, beeldstabilisatie uit en met gebruik van de hoekzoeker. Ik ga er zeker nog een keertje terug, maar dan liefst met windstil weer en sluierbewolking…..
500mm, 1/400s. bij f/6.3 en iso 200, -2/3 stop compensatie
Drieteenstrandloper
Afgelopen zondag was het een mooie dag en ben ik weer eens gaan kijken bij de Zuidpier in IJmuiden. Ondanks dat het behoorlijk druk was heb ik me uitstekend vermaakt met een groepje Drieteenstrandlopers.
500mm, 1/640s bij f/7.1 en iso 200, -2/3 stop compensatie
Het was eb aan het worden en een kluitje 3tenen zat bij elkaar op de rand van het droogvallende strand. Ik heb direkt de hoekzoeker op de camera gezet en heb verder een groot aantal foto’s kunnen maken van deze leuke vogeltjes. Ik was zo dom geweest om niet mijn kleinen statiefje mee te nemen, dus ik moest de camera en lens ondersteunen terwijl ik met mijn knieën in het water zat en het geheel zo laag mogelijk bij de grond hield zonder de camera nat te laten worden!
460mm, 1/500s bij f/9 en iso 200, -2/3 stop compensatie
Ik ben diverse malen van positie gewisseld om verschillende lichtval te hebben en uiteindelijk kwam een enkele vogel echt goed dichtbij foerageren.
460mm, 1/320s bij f/9 en iso 200, -2/3 stop compensatie
Na de sessie was mijn broek doorweekt en ook mijn handschoenen. Maar in het zonnetje kon ik een en ander rustig laten opdrogen en ik wist dat ik een aantal fraaie platen moest hebben geschoten en ben daarin ook niet teleurgesteld!
460mm, 1/320s bij f/9 en iso 200, -2/3 stop compensatie
460mm, 1/500s bij f/8 en iso 200, -2/3 stop compensatie
Alle foto’s zijn zoals gezegd uit de hand genomen, camera (Nikon D300s) en lens (Sigma 50-500 OS) ondersteunend door mijn arm liggend in het natte zand. De beeldstabilisator stond aan, de belichtingscompensatie was nodig om het wit niet teveel te overbelichten. Onbedoeld is de lens teruggezoomd naar 460mm tijdens de sessie, het kleine nadeel van een zoomlens….
Kop van Noord Holland
Ik heb gisteren weer eens een rondje langs de Kop van Noord-Holland gedaan en hoewel ik veel te verwachten vogels niet gezien heb, heb ik weer een hoop andere vogels wel gezien…
Het begon met de Grote Zilverreiger, ver weg, maar wel mooi bij een wetland gebiedje met veel riet. Bij deze foto heb ik de camera op Spotmeting gezet om te voorkomen dat het wit van de vogel overbelicht zou worden.
500mm, 1/640s bij f/9 en iso 200
Vervolgens op een plek bij het wad, waar je met de auto helemaal tot aan waternivo kunt komen heb ik een tijd kunnen genieten van een Wulp. Deze doorgaans nogal schuwe vogel had geen problemen met de auto, af en toe schoof hij een eindje op, maar dat deed ik dan in de auto ook en al snel trok hij zich niets meer van mij aan.
500mm, 1/400s bij f/7.1 en iso 200, +1/3 compensatie
Op die zelfde plek was ook een Scholekster druk aan het foerageren, het was eb aan het worden en er waren veel wormen beschikbaar, ook de Wulp at voornamelijk wormen.
500mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 200, +2/3 stop compensatie
Een stel Bergeenden was uitgebreid aan het grondelen over het nét onder water staande zand, erg leuk om te zien hoe deze vogels als een soort waterstofzuigers rondscharrelen. Ik wilde heel graag deze vogel vanuit een wat lager standpunt fotograferen maar zodra je de auto uitstapt zijn ze weg. Ik ben dan ook eerst naar de passagierskant geklommen in de auto en heb mij toen aan die kant uit de auto laten glijden. Vervolgens op mijn knieën heb ik net om het hoekje, met de camera op de grond en hoekzoeker, de foto van de Bergeend kunnen maken.
500mm, 1/640s bij f/6.3 en iso 200, +1 stop compensatie
De Bergeend is een lastige vogel om goed te belichten, witte delen op het verenpak en een donkgroene kop, ofwel veel kontrast. Het weer was redelijk zonnig, dus ik moest goed opletten kwa belichting. Vervolgens kun je natuurlijk met het RAW bestand nog veel doen in Adobe Lightroom, en zodoende is er wel een aardige plaat uitgekomen vind ik.
Het was heerlijk daar, stilte op het wad alleen onderbroken door de vogelgeluiden, verder niemand, en ik heb daar dan ook een paar uurtjes zitten genieten.
Terug op weg naar huis over de kleine weggetjes zag ik op een kaal akkerveld plotseling een enorme groep zwanen, en het leek mij onwaarschijnlijk dat dit gewone Knobbelzwanen waren. Ik ben gestopt natuurlijk en door de verrekijker zag ik dat het Kleine, uh, (nee dus, dank je Ina), Wilde Zwanen waren, en ook van deze groep heb ik een aantal aardige foto’s kunnen maken.
500mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 200, -2/3 stop compensatie
Alle foto’s zijn weer geschoten met de Nikon D300s / Sigma 50-500 OS combi, vanaf de rijstzak, zonder stabilisator, diafragma voorkeuze. Alleen de Bergeend foto is dus vanaf grondnivo uit de hand geschoten met de hoekzoeker, hier stond de stabilisator wel aan.
op dát moment 