Nieuwe camera….
Ik was al lang over een nieuwe camera aan het nadenken, de moderne sensoren bieden een hoop meer dan de sensor in mijn Nikon D300s, waarvan de sensor in feite uit 2007 stamt. De camerabody op zich beviel altijd uitstekend, top-ergonomie, super degelijke bouw, snel, geen enkel punt van kritiek. Maar ja die sensor, bij flink uitgesneden foto’s moest ik toch echt niet boven de ISO 400 gaan zitten, als het onderwerp vol in beeld was dan kon ISO 800 nog prima. Helaas zijn de meeste vogels vrij klein en is dichterbij komen ook niet altijd een optie.
Verder ben ik sind kort aangesloten bij Natureinstock, een foto stock buro die erg hoge kwaliteits eisen stelt, waaronder een minimale resolutie van 3800 pixels breed. Aangezien mijn D300 in de breedte 4288 pixels heeft, is er weinig ruimte om uit te snijden, iets wat ik voor mijn blog makkelijk kan doen omdat hier de foto’s slechts 950 pixels breed zijn. Kortom, ik wilde graag een camera met hogere resolutie. Helaas heeft Nikon nog steeds geen opvolger van de D300s uitgebracht en eigenlijk verwacht ik ook niet dat die komt. De focus ligt bij Nikon nu meer op fullframe voor de enthousiaste hobbyist, semipro en pro fotografen en de compacte ‘goedkope’ spiegelreflexen voor de gelegenheids fotografen. In de fullframe categorie zijn er 3 modellen, de D600 (D610), D800 en D4.
De laatste is kwa prijs puur voor de profs, dus blijven de D600 en D800 over. Op crop camera gebied is er maar eentje die kwa bouw en bediening een beetje in de buurt komt van de D300s en dat is de D7100.
Voor mij was de hamvraag: wil ik een fullframe camera en verlies ik mijn effektieve brandpuntverlenging (500mm wordt geen 750mm meer) maar wel veel betere ruisprestaties, of blijf ik een APS-C sensor gebruiken die veel moderner is, dus ook wel wat betere ruisprestaties heeft. En wil ik veel inleveren kwa snelheid (D800, 36Mpx maar max. 4 beelden per seconde). Mijn lens, de Sigma 50-500 OS kan niet met een teleconverter worden gebruikt, ik heb dat uitgebreid geprobeerd maar het kwaliteitsverlies is te groot, dus ik ben gebonden aan maximaal 500mm, waarbij deze lens dan in werkelijkheid iets van 450mm is. Dus als ik met een fullframe camera zou gaan fotograferen moet ik wel echt dichterbij zien te komen!
Na lang studeren en vergelijken, en ook nog uitgebreid de D800 geprobeerd te hebben bij een collega vogelfotograaf, heb ik toch besloten om met een APS-C sensor camera te blijven werken, en mijn nieuwe aanwinst is dan ook de D7100, een 24 Mpx camera die toch nog 6 beelden per seconde kan schieten en zelfs een speciale 1,3x crop mode heeft waarin mijn 500mm effektief een 1000mm wordt en waarmee ik dan 7 b/sec. vast kan leggen.
Vandaag kon ik mijn eerste vogel plaatjes schieten, slechte lichtomstandigheden maar dat is dus een goede test. Ik ben niet ontevreden over de ruisprestaties, de resolutie is geweldig, de camera lekker compact en licht (niet onbelangrijk als je zoals ik er uren mee rondloopt) en ook weer een fijne ergonomie.
Als eerste een Kievit, rustig staand in het weiland, veel Kievitten blijven in Nederland, deze denk ik ook..
Deze foto is genomen bij ISO 1400, en het is ook nog een behoorlijke uitsnede want de Kievit zat ver weg.
500mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 1400
Vervolgens een Spreeuw, lekker op een hekje, ISO 1000, zeer weinig ruis vind ik!
500mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 1000
Het is weer tijd voor de populaire overwinteraar de Smient, herkenbaar aan hun vriendelijke geluid. Ze leven altijd in groepen en zijn erg schuw. Ook deze Smient zat ver weg, foto bij ISO 1100….
500mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 1100
en als laatste nog een Spreeuw, ook ISO 1100, foeragerend in het weiland, wormen vangen en snel weer naar een ander plekje.
500mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 1100
Nu uiteraard hopen op een dag met een beetje aardig weer, en wat meer tijd ook! Komende weekend ga ik weer eens bij de Damherten kijken, hopelijk kan ik nog wat aardige foto’s maken van bronst-aktiviteiten!
Hoe maak je een originele Grutto foto?
Het heeft een tijd geduurd, maar nu zie ik hem weer redelijk veel, de Grutto. Door het koude weer wat alsmaar aanhoudt is misschien alles ook wat vertraagd, maar de laatste dagen zie ik veel aktieve Grutto’s, ook vogels die hun broedgebied verdedigen. Nou heb ik afgelopen jaren al veel foto’s gemaakt van de Grutto, en dus wordt het steeds moeilijker om foto’s te maken die voor mij iets toevoegen.
500mm, 1/320s bij f/7.1 en iso 200
Zoals altijd bij vogelfotografie zijn er diverse stadia te doorlopen bij een vogelsoort die je fotografeert: het allereerste shot ver weg, volgende is dichterbij, dan wil je een ander standpunt, beter letten op achtergrond, scherpte nog beter, kleuren mooi en achtergrond mooi, bijzondere houding, etc. etc.
Bovenstaande foto is redelijk standaard, behalve dat deze Grutto een teen mist aan z’n linkerpoot. Het is nog niet dé klassieke “Grutto op een paal” foto, de achtergrond heeft nog wat kleurverloop. Onderstaande foto voldoet wel hieraan:
500mm, 1/400s bij f/7.1 en iso 200
De achtergrond is egaal groen, dat komt omdat de foto vanaf het dak van de auto is genomen zodat de achtergrond het weiland is. Omdat ik dicht bij de vogel stond valt het gras volledig in de onscherpte. Verder is de vogel superscherp, lekker vol in beeld, een foto voor de vogelgids. Persoonlijk echter vind ik dit soort foto’s een beetje saai, hoewel je wel erg goed alles kunt bestuderen.
Ik zie dan toch liever iets meer aktie, zoals bij onderstaande foto waar de Grutto aan het roepen is. Alles is goed scherp, achtergrond is prima, maar een tikje gemeleerd wat ik mooier vind dan helemaal egaal, en de vogel heeft een aktieve houding.
500mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 200, +2/3 stop compensatie
Soms is het ook leuk om de vogel in een totaal andere setting te fotograferen, zoals gewoon op de weg. Onderstaande Grutto was zo enthousiast zijn gebied aan het verdedigen dat hij gewoon op de weg voor de auto ging zitten en zelfs op de auto af liep!
Ik heb hem dan ook zo gefotografeerd, vanaf de rijstzak uit het raam, uiteraard weer met mijn Nikon D300s en Sigma 50-500 OS combi. Beeldstabilisator uit, sluitertijd voorkeuze omdat ik vlak daarvoor nog vliegende vogels had gefotografeerd, alle andere foto’s met diafragma voorkeuze.
500mm, 1/800s bij f/6.3 en iso 800, +1/3 stop compensatie
Aangezien de Grutto een weidevogel is, is het natuurlijk ook erg leuk om hem in die biotoop vast te leggen. Het gras is flink gegroeid, dat is goed voor de bescherming van de kleintjes, en er staan ook nog wat bloemetjes tussen wat weer leuk is voor de foto. Op onderstaande foto hadden we ook weer eens een regenbui.
500mm, 1/320s bij f/7.1 en iso 200, -2/3 stop compensatie
Bij deze foto lag ik achter een hek op de grond, foto geschoten vanaf rijstzak met hoekzoeker.
Toch vind ik de mooiste foto die ik afgelopen tijd heb gemaakt van de Grutto de volgende, een erg aktieve houding, superscherp, mooie verlopende achtergrond, voor mij een redeliijk originele foto van de veel gefotografeerde Grutto!
500mm, 1/400s bij f/7.1 en iso 200
Weidevogels in het voorjaar
Deze tijd van het jaar is het een feest om de vogels te observeren in hun gedrag. De mannen strijden om de gunsten van de dames, andere soorten hebben al hun eerste legsel, genoeg te zien dus, waarbij de weidevogels relatief het makkelijkst te observeren zijn want ze zitten niet in bomen die steeds meer blad krijgen!
Ik heb deze week de eerste Kievit pullen gezien en de concurrentie strijd van Grutto’s mogen ervaren.
Als eerste een paar foto’s van de Kievit moeder met een pulletje.
500mm, 1/640s bij f/7.1 en iso 200
Op de eerste foto verbergt moeders het jong onder de vleugels want er is onraad (ik dus….). Na verloop van tijd ontdekt ze dat het grote zwarte ding (de mobiele schuilhut) niet gevaarlijk is en het kleintje mag weer tevoorschijn komen. Kievit jongen zijn zg. nestvlieders, ze moeten direkt zelf aan de slag om voedsel te zoeken en worden dus niet gevoerd door de ouders.
500mm, 1/400s bij f/7.1 en iso 200
Moeder Kievit houdt wel een oogje in het zijl, want als er maar even gevaar dreigt wordt de kleine weer ‘onder de hoede’ genomen. Prachtig om dit gedrag te kunnen waarnemen!
500mm, 1/400s bij f/7.1 en iso 200
500mm, 1/400s bij f/7.1 en iso 200
De foto’s zijn weer gemaakt met de Nikon D300s, Sigma 50-500 OS combi, ditmaal vanuit de auto met gebruik van rijstzak ter ondersteuning van de camera. In deze setting staat de beeldstabilisatie uit, want met de camera op de rijstzak heb je al een superstabiele situatie. De tijden lagen over het algemeen rond de 1/400 seconde bij f/7.1 en iso 200.
Vandaag heb ik de strubbelingen tussen Grutto mannen mogen waarnemen. Dit bleek erg lastig om goed vast te leggen, want de vogels vliegen soms plotseling op zodat het gros van de foto’s net niet scherp waren, óf niet alles in beeld óf net de verkeerde kant op kijkend óf het licht net niet goed óf….Uiteindelijk heb ik er nog een paar aardige platen er aan over gehouden.
500mm, 1/500s bij f/6.3 en iso 320
Bij deze foto’s had ik de mogelijkheid om uit de auto te sluipen en plat op de grond vanachter een hekje de vogels te fotograferen vanaf het platgelegde statief met schommelkop. Bij bovenstaande foto zie je nog net de 2e man achter de opvliegende. Bij de volgende foto’s zijn de momenten net na wat strubbelingen, vandaar de aparte houdingen.
500mm, 1/500s bij f/6.3 en iso 280
500mm, 1/500s bij f/6.3 en iso 200
De vrouw hield zich afzijdig en stak en af en toe even de kop boven het maaiveld uit om te zien wie er aan de winnnende hand was….
500mm, 1/500s bij f/6.3 en iso 200
Uiteindelijk droop een Grutto af en leek de achtergebleven man nog even een overwinningskreet te slaken!
500mm, 1/500s bij f/6.3 en iso 250
Ook deze foto’s zijn met de bekende combi gemaakt, zoals gezegd liggend op de grond vanaf statief. Ik had hier gekozen voor sluitertijd voorkeuze omdat ik graag de aktie vast wilde leggen. Mijn objektief heeft op 500mm echter een volle lensopening van f/6.3, zodat je best veel licht nodig hebt om een snelle sluitertijd te krijgen. In mijn geval koos ik voor 1/500s. sluitertijd, af en toe gind daardoor ook de iso ook omhoog, tot iso 320 bij de eerste foto. Hier zou je wel in het voordeel zijn met een 500mm f/4 supertele objektief….
De Grutto is er weer!
Ik had hem al gezien een paar weken geleden, maar nu zie je de Grutto al weer volop in de weilanden en de natte gebieden. Ik was eigenlijk van plan om vandaag bij mij in de buurt met m’n schuiltentje bij een plas te gaan zitten om de Grutto eens lekker laag, foeragerend in het water, vast te leggen.
Voordat dat ik naar deze plek ging ben ik echter eerst nog even gaan kijken in de Zeevang, want daar zijn veel weide vogels te zien, hoewel meestal wel ver weg. Inderdaad, de Gruttos waren daar ook, dus sloeg ik aan het fotograferen hoewel ze ver weg zaten. Op een gegeven moment toch nog eens geprobeerd met de teleconverter te werken om dichterbij te komen, maar het grootste probleem is dat je dan handmatig moet scherpstellen. Ik heb het nu definitief opgegevn, het is niet te doen, de scherptediepte is zo klein dat je beter levenloze voorwerpen kunt fotogaferen en niet iets wat beweegt. Vanaf nu geen gebruik meer van die teleconverter, hij gaat in de verkoop….
500mm, 1/640s bij f/6.3 en iso 220
Op een gegeven moment, terwijl ik stapvoets langs de weilanden reed, zag ik een silhouet op een paaltje, jawel een Grutto. Maar heftig tegenlicht, dus daar moest ik omheen.
Rustig zoefde ik langs het paaltje en weg was de Grutto. Tsja, zo gaat dat, nog even doorgereden en wat verderop gekeerd en stapvoets weer teruggezoefd (electrisch rijdend, ideaal!). Even later zag ik weer een Grutto op een paaltje, nu had ik echter de zon in de rug en viel het licht mooi op de vogel. Het bleek een stelletje te zijn, de ene vogel was de hele tijd in het weiland aan het foerageren en de andere vogel zat op de uitkijk. Af en toe vlogen ze samen op, mooi gezicht ook.
500mm, 1/320s bij f/6.3 en iso 200, +1/3 stop
Uiteindelijk ben ik ongeveer een uur in de buurt van dit stel gebleven en heb honderden foto’s kunnen maken. Wat opviel was dat ik steeds dichterbij kon komen, kennelijk won ik het vertrouwen van de vogel. Ze vlogen alleen nog op als een wandelaar of fietser langskwam, maar keerden telken weer terug naar een paaltje. Alle foto’s zijn dus gemaakt vanuit de auto, vanaf de rijstzak met de bekende Nikon – Sigma combinatie. Voor gebruik op de rijstzak heb ik de beeldstabilisator uitgezet, deze is dan niet nodig. Intussen was dus de andere Grutto continu aan het scharrelen in het gras, zoals je kunt zien aan de modder op de snavel!Er stond behoorlijk wat wind en af en toe moest de Grutto moeite doen om het evenwicht te bewaren op het paaltje, zoals je goed kunt zien in de volgende foto.
500mm, 1/500s bij f/6.3 en iso 200, +1/3 stop
Door af en toe even met de vleugels te fladderen kon het evenwicht bewaard worden. Hier kun je ook goed de witte onderkanten van de vleugels zien!
500mm, 1/320s bij f/7.1 en iso 200, +1/3 stop
In ieder geval had ik mijn doel, de Grutto van dichtbij fotograferen al bereikt vandaag! Ik ben daarna nog wel even naar de plas geweest, maar de Gruttos aldaar zaten precies op de verkeerde plek, zodat ik weinig kon doen met een schuiltentje. Maar ik was al heel blij met mijn ‘paaltjes’ Grutto….
500mm, 1/320s bij f/7.1 en iso 200, +1/3 stop
op dát moment 