Kluten
Op Koningsdag was ik met een paar fotovrienden op Texel en heb daar weer uitgebreid en relatief dichtbij Kluten kunnen fotograferen.
Deze zwart-witte vogel met blauwe poten blijft een lastige om goed te belichten, want de kontrasten zijn natuurlijk hoog en bovendien hadden we deze dag vrij veel zon. We waren er in het begin van de ochtend, dan is het licht wat minder hard.
Bij een bekend plasdras gebied waren redelijk wat Kluten die je goed kon benaderen omdat “hun” gebied wordt afgescheiden door een sloot, en kennlijk weten ze inmiddels dat de fotografen die rondhangen aan de andere kant van het slootje niet bedreigend zijn..☺️
Ik probeer dan toch altijd weer om zo laag mogelijk over het water te fotograferen, en dat betekend dat het statief deels in de sloot stond en ik door de hoekzoeker op de kant daar doorheen lag te loeren.
In de meeste gevallen heb ik spotmeting gebruikt om er in ieder geval voor te zorgen dat de witte partijen niet overbelicht raken, en dat is goed gelukt vind ik zelf. Alle foto’s zijn geschoten vanaf statief en met de Nikon D7100 en Nikon 300 f/4 en de Kenko 1.4x converter. Veel foto’s bij volle lensopening (f/5.6) of een derde stop gediafragmeerd (f/6.3). Ondanks statief gebruik wilde ik de sluitertijden zo kort mogelijk houden om de snelle bewegingen van de vogel te bevriezen. Dit levert natuurlijk soms weer leuke beelden op zoals op de foto hieronder, waarbij het net lijkt alsof de Kluut een kralenketting om heeft!
Het is prachtig om te zien hoe deze vogel met die lange fragiele poten aan het foerageren is, en soms komt hij/zij dan ook helemaal uit het water zodat je goed kan zien hoe hoog ze op hun poten staan.
Ondanks dat het een echte steltloper is heeft de Kluut ook zwemvliezen tussen de tenen en kan dus ook goed zwemmen. Het gebiedje waar de foto’s genomen zijn is ook echt een broedgebied, met eilandjes met wat gras en schelpjes, ideaal voor de nestjes van de Kluut.
Op sommige momenten ging een Kluut door het afscheidende slootje foerageren en kwam dan soms wel heel erg dichtbij langslopen. Tijdens dat foerageren vegen ze zijdelings met hun snavel door het water en de modder en vissen daarmee meestal wormen en kreeftachtigen uit het water.
Het echte broedseizoen begint nu deze maand, er worden 3 a 4 eieren gelegd en deze komen in een ruime drie weken uit. De jongen gaan dan onmiddelijk zelf voor hun eten zorgen, blijven in de buurt van de ouders en deze zorgen er ook voor dat de kleintjes het warm hebben als dat nodig is. Nog eens een maand tot anderhalve maand later vliegen ze uit, maar blijven nog wel lang bij de familie.
Op het moment van deze foto’s werd het voorbereidende werk verricht zoals nest maken en paring (niet gezien helaas).
Hieronder nog wat meer foto’s van deze elegante vogel, ik wil begin juni nogmaals naar Texel om hun kroost te gaan bewonderen!
Wintertaling
Gaf ik in mijn vorige bericht nog aan ook weer over de Futen te schrijven, eerst wil ik toch een soort laten zien die ik niet vaak zo mooi voor de lens heb gehad, de Wintertaling.
Ik heb gisteren voor de tweede keer een groot aantal foto’s kunnen maken van de Pestvogel, dit keer zelfs gewoon in mijn woonplaats Zandvoort, even op de fiets, ideaal!
Later die dag ging ik kijken bij een mooie plas en tot mijn verbazing waren daar een stuk of tien Wintertalingen aan het foerageren. Ik had alleen de camera meegenomen voor het geval dat, en heb de foto’s dan ook zonder statief en hoekzoeker moeten maken.
420mm, 1/800s bij f/7.1 en iso 200
Deze foto heb ik genomen toen ik zag dat er Wintertalingen zaten, dus snel vanuit de hand op de knie gesteund dit shot gemaakt. Ook de volgende foto is zo gemaakt, vrouw en man Wintertaling gebroederlijk aan het foerageren.
420mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 250
Maar ik hou natuurlijk heel erg van superlaag standpunt, dus er moest wat meer werk worden verricht.
Even verder op zat een vrouwtje vrij dichtbij, er viel heel mooi licht op dus ik kroop er naar toe. Het wandelpad tussen de plassen door wordt echter ook door honden bezocht en hun baasjes nemen kennelijk geen zakjes mee, dus ik moest erg opletten dat ik niet in de poep ging liggen…:-(
Uiteindelijk lag ik goed, en onderstaande foto kon ik maken, maar direkt daarop werd ik toch als te bedreigend gezien en vertrok de dame…
420mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 320
420mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 320
Jammer genoeg net niet topscherp, en liggend is het lastig om direkt de wegvliegende vogel te volgen…
Gelukkig kwam wat later toch weer een mannetje langszwemmen, nog steeds met mooi licht.
420mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 200
Uiteindelijk ben ik toch nog terug naar de auto gelopen om mijn statief en hoekzoeker te halen, en dit laatste shot voor ze te ver weg gingen foerageren is op deze manier gemaakt, statief in het water, lekker laag en dat vind ik persoonlijk nog steeds de mooiste soort foto’s.
420mm, 1/1600s bij f/7.1 en iso 400
In ieder geval ben ik blij met deze opnames, want de Wintertaling is toch wel een erg mooie eendensoort!
Alle foto’s zijn weer geschoten met de Nikon D7100 i.c.m. de Nikon 300mm f/4 ED en Kenko telepro 1.4x converter.
Pestvogel
Bijna ieder jaar, ergens in de winter, is vogel fotograferend Nederland in opwinding want…. de Pestvogel is weer in het land!
Meestal het noorden van het land, want de vogels trekken naar het zuiden wanneer het in hun normale leefgebied te koud wordt. Meestal zijn dit kleine groepjes van tientallen vogels, maar het is voorgekomen dat er ware invasies waren van vele duizenden exemplaren.
In ieder geval wil iedere vogel fotograaf graag deze kleurrijke vogel fotograferen, en dit jaar is dat mij voor het eerst gelukt.
De voornaamste reden dat ik ze niet eerder heb vastgelegd is dat ik niet zo’n fan er van ben om met vele tientallen fotografen bij een struikje of boom te gaan posten, dat heeft voor mij niet meer zoveel met natuur beleving te maken.
Dit keer echter was de Pestvogel waargenomen vlak bij het huis van een bevriende vogelfotograaf in de Noordkop, en ik was daar gisteren om samen met hem een dagje op pad te gaan. Uiteraard zijn we toen ook nog gaan kijken bij ‘zijn’ Pestvogels, en omdat er “slechts’ een stuk of zes andere fotografen waren was het te doen, temeer daar ik vrij snel een aantal aardige foto’s kon maken.
De vogels zitten vaak met een groepje hoog in een boom om dan een paar keer per uur naar beneden te duiken, naar een bessenstruik, en zich daar tegoed te doen aan dit eten. Het lastige is dan natuurlijk dat ze tussen de takjes zitten van de struiken, vaak er net achter, of de AF ligt op het takje, kortom: lastig om een beetje knappe foto te maken.
Je moet het dan ook hebben van geluk, goed opletten op de achtergrond en veel foto’s maken. Ik heb de foto’s geschoten vanaf mijn Sirui statief met schommelkop, de Nikon 300mm f/4 ED met Kenko 1.4x TC er op, en ik kon redelijk kort bij komen want op zich zijn de vogels niet echt schuw zolang je je rustig houdt.
Bovenstaande foto, net een besje pakkend is een mooi moment, jammer genoeg was wel even de zon weg.
Maar wat later kreeg ik een paar kansen om de Pestvogel redelijk vrij er op te zetten en dat leverde toch wel weer mooie plaatjes op.
De achtergrond hier is een woonhuis, want het groepje zat gewoon in een nieuwbouw wijkje, in een boom bij een platsoentje.
Na een minuut of twintig begonnen ze luid te kwetteren, in overleg of ze zouden blijven, maar er werd besloten om dit gebied voor gezien te houden want de rest van de dag zijn ze er niet meer waargenomen.
Gelukkig had ik vlak daarvoor nog een exemplaar laag in de boom kunnen vastleggen met alleen de strakblauwe lucht als achtergrond.
Vrij snel na het vertrek van de Pestvogels hielden wij het ook voor gezien en zijn op pad gegaan naar onze favriete Futen stek, maar dat laat ik de volgende keer zien….
Fotograferen in zanderige omstandigheden….
Ik heb de laatste tijd weer veel foto’s gemaakt aan het strand, en dat betekent fotograferen in een omgeving met veel zand! Zand is niet echt bevorderlijk voor apparatuur, uiteindelijk komt het overal tussen, dus hoe kan je toch mooie foto’s maken zonder bang te zijn voor je kostbare spullen?
460mm, 1/640s bij f/7.1 en ISO 1000
Bovenstaande Bontbekplevier was druk aan het foerageren in het natte zand (het was eb…), en het zandlandschap is dan bobbelig, en ik lig dan op mijn knieën door de hoekzoeker te fotograferen, de camera + lens ondersteunend in mijn linkerhand die weer op het natte zand ligt. Het voordeel is natuurlijk het optimaal lage standpunt voor intieme foto’s, het nadeel is dat je erg goed moet opletten om niet je camera te gaan bedienen met nat zand handen! En als je een stukje verder moet kruipen dan ontkom je er meestal niet aan om ook een hand op het zand te zetten. Voordat ik dan een nieuwe foto maak zorg ik er altijd voor dat mijn “fotografeer” hand weer zandvrij is!
500mm, 1/640s bij f/7.1 en ISO 250
Ook deze Bonte Strandloper heb ik zo gefotografeerd, het zand geeft een mooie warme kleur in het geheel, dus het gevaar van een paar zandkorrels op de apparatuur heb ik er wel voor over. Het allerbelangrijkste is dat je tijdens het werken regelmatig de zandkorrels wegblaast, nooit wegpoetsen want zand krast!
Uiteraard kunnen er ook foto’s worden gemaakt bij de waterlijn hetgeen vanuit mijn favoriete standpunt ook prachtige plaatjes oplevert, getuige onderstaande foto van de Drieteenstrandloper.
500mm, 1/1600s bij f/8 en ISO 360
In dit geval moet je altijd opletten op de waterbewegingen, want je apparatuur vol met zeewater is meer funest dan je apparatuur bedekt met wat zandkorrels! Al deze foto’s zijn dus echt uit de hand geschoten, juist omdat ik snel wil kunnen reageren om de apparatuur veilig te stellen. Als het kan steunt mijn linkerhand in het zand of zelfs in een laagje water, en ook helpt de beeldstabilisator van mijn Sigma 50-500 OS, alwaar ik al deze foto’s mee gemaakt heb.
500mm, 1/1000s bij f/7.1 en ISO 1000
Bovenstaande foto van de Bontbekplevier heb ik gemaakt op een mooie zonnige ochtend, de zon kwam net over de duinrand heen en gaf een prachtige gouden gloed op dit kleine vogeltje. Aangezien het nog prachtig nazomerweer was, heb ik de foto’s kunnen maken op blote voeten, korte broek en een t-shirtje aan, ideaal als je bezig bent in deze half natte omgeving. Verder is natuurlijk lenzen wisselen taboe op het strand, je wilt absoluut geen zand in de camera hebben, en in principe wordt er ook niet gezoomd met mijn Sigma, aangezien je dan zandkorrels naar binnen kunt krijgen.
500mm, 1/1000s bij f/8 en ISO 640, +2/3 stop compensatie
Bovenstaande Drieteenstrandloper wordt geheel omgeven door het schuim van de branding, hetgeen een prachtig soft-focus effect geeft terwijl de vogel mooi scherp is. En de foto is gewoon vanaf het strand gemaakt, dus het water vormde geen direkte bedreiging voor de apparatuur!
Als laatste dan nog een foto van weer de Drieteenstrandloper, hij had zich net staan poetsen en dan wordt er altijd even uitgeschud, hier had ik op gewacht!
500mm, 1/1000s bij f/8 en ISO 500
Op alle 6 de teentjes staande, met de zee als achtergrond!
Thuisgekomen ben ik dan vervolgens een half uur bezig met het schoonblazen van de apparatuur, camera body, lens, hoekzoeker, maar ook de rugzak en verrekijker maak ik altijd goed schoon, want zand kruipt overal tussen!
Ondanks het vele extra werk dat je er aan hebt vind ik dit toch een van de leukste vormen van vogelfotografie!
Meeuwen: saaie vogels?
Ik ken veel vogelfotografen die niet de moeite nemen om zo’n algemene vogel als de Zilvermeeuw en Kokmeeuw op de foto te zetten. Er zijn er te veel van volgens velen (inclusief de VVD….), ze bezorgen overlast, maken lawaai, etc. Die overlast bezorgen wij met z’n allen natuurlijk door vuilnis rond te laten slingeren, en aangezien we veel bruikbaar eten weggooien maken de diverse meeuwen soorten, met name de Zilvermeeuw, daar dankbaar gebruik van….
Maar goed, mijn mening is dat eigenlijk iedere vogel, mits in een mooie setting gefotografeerd, erg mooi is.
Ik heb de afgelopen weken veel kunnen uitproberen met jonge en volwassen Zilvermeeuwen en een enkele Kokmeeuw op het strand.
200mm, 1/1600s bij f/5 en ISO 100
Bovenstaande foto toont een volwassen Zilvermeeuw die tijdens eb in een binnenwatertje op het strand aan het foerageren is. Eb is zowiezo de beste tijd om de vogels te fotograferen want dan valt er veel voedsel te halen. De foto is gemaakt met een “gewone” zoom lens, de Nikon 80-200 f/2.8 ED, een 15 jaar gouwe ouwe, lichtsterk, loeischerp en minder zwaar dan mijn normale vogellens. Alle foto’s die ik hier laat zien zijn gemaakt met de hoekzoeker voor het optimale standpunt.
500mm, 1/1250s bij f/9 en ISO 160
Dat dat niet geheel zonder risico’s is kan je al een beetje zien bij bovenstaande foto, een volwassen Zilvermeeuw foeragerend in de branding. Op het moment dat ik dit beeld in de zoeker zag wist ik dat die golf ook naar mij toe kwam! En ik lag op mijn knieën met m’n ellebogen steunend op het natte zand door de hoekzoeker te loeren, camera een centimeter of 5 boven het zand…..Snel omhoog met de spullen, net op tijd, broek wel doorweekt, maar apparatuur veilig…phwww! Maar het levert natuurlijk wel mooie plaatjes op, gelukkig had ik hier de 500mm in gebruik, dus iets meer afstand en dus tijd voor de golf bij mij was.
200mm, 1/1600s bij f/5 en ISO 180
Bij bovenstaande foto van een jonge Zilvermeeuw is het net alsof deze op het ijs loopt, een filmpje met water lag er over het zand. Ik vind dit een erg mooie sobere setting, waar de vogel erg mooi uit komt.
Ik probeer ook altijd goed op aktiemomenten te letten, bijv. dat er net een prooitje gepakt wordt of veren gepoetst, etc. Met de bek open is ook altijd leuk, onderstaande Kokmeeuw vond mijn gedrag kennelijk nogal slaapverwekkend….:-)
200mm, 1/1600s bij f/5 en ISO 100
Ook hier weer maakt het lage standpunt de foto, achter de Kokmeeuw zie je nog de branding. Deze veelal witte vogels belicht ik meestal via spotmeting, dit voorkomt uitgebeten witte partijen en zodoende hou je ook nog details in de witte veren.
200mm, 1/1600s bij f/5 en ISO 200
Ook hier een “bek open” foto, ditmaal van een jonge Zilvermeeuw.
Probeer met het fotograferen van “saaie” vogels zoveel mogelijk te letten op het totaalbeeld, bij de foto’s op het strand kan je een prachtige rustige achtergrond kiezen die toch duidelijk laat zien waar de foto gemaakt is. Als de vogel te sterk geisoleerd is van die achtergrond kan het soms lijken alsof’ie in een bestaand landschapsplaatje is geplakt.
De volgende foto toont weer een volwassen Zilvermeeuw, nu in een zeer softe omlijsting. De onderkant is een strook zand, de meeuw staat in het water en achter hem de golven van de branding. De Zilvermeeuw komt mooi los en toch is het duidelijk waar de vogel zich bevindt…..
500mm, 1/1250s bij f/9 em ISO 360
Tot slot nog een Kokmeeuw op het natte zand, achter hem heel vaag nog de contouren van een jonge Zilvermeeuw. Veel schelpjes en steentjes op het strand, weer een klassieke “vogel in de biotoop” foto.
200mm, 1/2500s bij f/6.3 en ISO 200
Alle foto’s zijn uit de hand genomen, meest ondersteund door mijn handen steunend op het zand.
Geoorde Fuut
Nog steeds heb ik het erg druk, vandaar wat minder berichten. De reden is dat we ons huis geschikt moesten maken voor de verkoop, wij willen namelijk naar Zandvoort verhuizen, dicht bij de Amsterdamse waterleiding duinen. De vrije tijd die ik dan soms heb besteed ik aan fotograferen, zo heb ik vorige week uitgebreid de Geoorde Fuut kunnen vastleggen, wat een prachtige watervogel is dat!
Samen met wat collega fotografen heb ik een ochtend aan een plas gelegen waar een flink aantal koppels zit, en we zijn niet teleurgesteld.
Met het statief in het water, camera op de schommelkop, liggend aan de kant via de hoekzoeker loerend naar de vogels heb ik een flink aantal mooie shots kunnen maken en uiteindelijk ook nog de balts.
Het was een prachtige zonnige ochtend, de setting is mooi, weinig wind, kortom: een ideale setting om de vogel mooi vast te leggen. Op een gegeven moment nam één van de vogels de bekende admiraalshouding aan, en dan weet je dat er kans bestaat op het echte baltsen.
En even later was dat ook zover, prachtig om deze soort dat ook te zien doen. In tegenstelling tot de “gewone” Futen wordt er niet met sliertjes riet de verleiding opgevoerd, gewoon lekker hoog uit het water vlak bij elkaar.
En hier nog een andere houding:
Af en toe werd er ook flink gestoeid, eigenlijk nooit 1 tegen 1, maar altijd gerommel tussen minimaal 3 vogels.
Het was een geweldige ochtend, heerlijk om weer eens een nieuwe soort vast te kunnen leggen, en ik ga zeker nog terug als er kleintjes zijn! En ik ga weer iets meer tijd krijgen want ons huis is een paar dagen geleden verkocht, binnen een week! Als het een beetje mee zit loop ik deze zomer te fotograferen in de waterleidingduinen…:-)
Nogmaals de Kleine Geelpootruiter
Een paar dagen terug ben ik nogmaals even gaan kijken bij de Kleine Geelpootruiter, inmiddels is heel fotograferend en vogelend Nederland op dit kleine vogeltje afgekomen. Ditmaal had ik geluk, er waren weinig vogelaars/fotografen en erg mooi namiddaglicht. En als klap op de vuurpijl ging de vogel het wad op, waardoor hij nog mooier in het licht kwam te staan!
500mm, 1/500s bij f/8 en ISO 250
Er lagen een paar fotografen op de dijk, maar uiteraard wilde ik weer een mooi laag standpunt. Dus ik ben op gepaste afstand van het dijkje afgelopen naar het wad, en vervolgens ben ik half kruipend steeds dichterbij gekomen. De vogel stond intussen in een afwachtende houding wat verder op het wad, en bovenaan de dijk was één van de fotografen luid kakelend aan het verkondigen dat sommige mensen veel te dichtbij kwamen en daardoor de rust van de vogel verstoorden, hij doelde duidelijk op mij. Mijn techniek is echter rustig proberen dichterbij te komen, altijd gepaste afstand bewaren en uiteindelijk op een plek blijven zitten en afwachten. Dat deed ik die middag dus ook, en toen de fotograaf op de dijk eindelijk zijn mond hield begon de vogel te foerageren op het wad en kwam steeds dichterbij mijn positie!
500mm, 1/800s bij f/7.1 en ISO 250
Er werden de hele tijd pieren of wormen de grond uitgetrokken, en ik heb een leuke serie kunnen maken hiervan:
500mm, 1/800s bij f/7.1 en ISO 250
500mm, 1/800s bij f/7.1 en ISO 250
500mm, 1/800s bij f/7.1 en ISO 250
De foto’s zijn weer genomen met mijn Nikon D7100 / Sigma 50-500 OS combi, met gebruik van hoekzoeker, camera half steunend op een kei en deels met de hand ondersteunend. Het wad geeft een prachtige achtergrond en ik ben, mede door het prachtige licht, ook erg blij met deze foto’s van die middag, als laatste nog eentje waar de Kleine Geelpootruiter wil laten zien dat’ie helemaal niet zo klein is…..:-)
500mm, 1/800s bij f/7.1 en ISO 250
Kleine Geelpootruiter
Afgelopen dagen raakte vogelend Nederland in lichte staat van opwinding want de Kleine Geelpootruiter was waargenomen in de Kop van Noord-holland. Deze waadvogel zit oorspronkelijk in Noord Amerika en Canada maar wil in de winter nog wel eens overkomen. Aangezien de vogel was gesignaleerd op een plek die ik goed ken, ben ik op een doordeweekse dag toch maar eens gaan kijken, temeer daar ik in de kerstweek niet veel had kunnen fotograferen, en de dag voor de jaarswisseling was het zonnig, wel koud en harde wind, maar een mooi moment om eens te kijken of ik de bewuste vogel kon vastleggen.
500mm, 1/250s bij f/9 en iso 400, +1 stop compensatie
Op de plek aangekomen bleken er al een paar vogelaars te zijn (te onderscheiden van de vogel fotografen door telescopen…:-)), maar bij het plasje was niemand dus ben ik er maar naar toe gelopen. Ik had al besloten om geen statief te gaan gebruiken, gewoon te vertrouwen op de beeldstabilisatie van mijn Sigma 50-500 OS, want dan kon ik snel reageren als dat nodig zou zijn. In eerste instantie zag ik alleen een Zwarte Zwaan, maar later ontwaarde ik door mijn verrekijker een klein vogeltje, foearagerend in een van de plasjes. Bij de plas aangekomen waren er nog twee andere fotografen inmiddels de vogel aan het vastleggen, vanaf statief, staande langs de kant.
500mm, 1/320s bij f/8 en iso 400, +1 stop compensatie
Nou vind ik watervogels toch het mooiste als je ze van zo laag mogelijk standpunt fotografeert, dus ik ben op mijn billen schuivend door het riet dichterbij de vogel geslopen om hem zo laag mogelijk vast te leggen. Dit was nogal lastig vanwege de vele rietstengels tussen mij en de vogel, en binnen no-time was mijn broek doorweekt want het was nogal drassig! Achter mij stond rechtop een fotograaf met 11 beelden per seconde als een soort machinegeweer het doodstil zittende vogeltje vast te leggen, die is dus thuisgekomen met honderden volstrekt identieke foto’s!
Na een aantal foto’s te hebben gemaakt heb ik me verplaatst naar een andere plek, het licht was schuin tegen dus lastig om een goede plek te vinden, maar uiteindelijk lag ik op mijn buik in het riet bij de waterrand en kon de camera vlak boven het water houden en door de hoekzoeker de foto’s maken.
500mm, 1/250s bij f/8 en iso 400, +1/3 stop compensatie
Op deze manier heb ik een flink aantal mooie laagstandpunt foto’s kunnen maken, het was niet makkelijk, harde wind, koud en een natte broek maar ik had het er graag voor over, dit vind ik toch wel de leukste manier om een vogel vast te leggen, zonder dat je het dier verstoort!
500mm, 1/500s bij f/8 en iso 400, +1/3 stop compensatie
Bij bovenstaande foto werd ik zelfs recht aangekeken maar niet als bedreigend bevonden want de Kleine Geelpoot ging rustig doorscharrelen in de plas.
500mm, 1/250s bij f/9 en iso 400, +1/3 stop compensatie
En gele poten heeft’ie, dat kun je goed zien op de foto’s, en als laatste nog een foto met een referentie maat, een plastic koffiebekertje wat ergens vandaan in de plas gewaaid was. Hier kun je goed zien dat het inderdaad een kleine vogel is!
Daarna snel naar huis want mij broek was doorweekt, ik ga nu echt snel een regenbroek kopen…..:-)
500mm, 1/400s bij f/9 en iso 800, +1/3 stop compensatie
Paarse Strandloper
500mm, 1/250s. bij f/7.1 en ISO 200
Tijdens een zonnige maar winderige dag heb ik een paar uurtjes de Paarse Strandloper kunnen fotograferen aan de kust. Een mooi vogeltje welke bij laag water tussen het wier en de stenen aan het foerageren gaat, op zoek naar kleine kreeftjes, wormen, etc. Om dit soort foto’s te kunnen maken moet je dus wel bereid zijn om het natte gedeelte op te zoeken, want dan kun je mooie laag standpunt foto’s maken.
500mm, 1/1000s. bij f/7.1 en ISO 640
Ik had er ditmaal voor gekozen om niet mijn statief maar de rijstzak mee te nemen ter ondersteuning, superstabiel en nog lager…Omdat er veel stenen liggen is op zijn laagst niet altijd het beste, voor je het weet loer je tegen een steen aan dus af en toe lag de rijstzak weer op een steen. Als je wilt voorkomen dat je zelf geheel doorweekt raakt is het aan te raden om met een hoekzoeker te werken, dan kun je zelfs eventueel gewoon op je knieën zitten.
500mm, 1/1000s. bij f/7.1 en ISO 640, +1/3 stop compensatie
Eigenlijk was er genoeg licht om met lage ISO te werken, echter de vogel is erg beweeglijk, de hele tijd lopend en pikkend in het water en tussen de blokken steen. Ik heb dus afwisselend voor lage ISO of snelle sluitertijd gekozen, bij de laatste setting heb je een grotere kans op een scherpe kop vanwege dat snelle gepik in de grond/water.
Als je op een plekje rustig bijft zitten dan komt de vogel gewoon dicht in de buurt en af en toe krijg je hem dan ook levensgroot in beeld.
500mm, 1/1000s. bij f/7.1 en ISO 500
In ieder geval zorg ik voor een volgende keer toch echt voor een waterdichte broek en kaplaarzen, dan kun je helemaal de optimaal plekken uitzoeken. In dat geval neem ik toch mijn statief mee, dat kan ook goed laag met iets meer zekerheid dat er geen camera in het water kan vallen, want dat is funest voor de apparatuur!
Ondanks de kou en het vermoeiende geschuifel in het natte, vind ik dit toch de leukste vorm van vogels fotograferen omdat je heel goed hun gedrag kunt volgen! Als laatste nog de Paarse Strandloper tegen een achtergrond van de opspattende branding, iets waar de vogel zelf redelijk onverstoorbaar onder blijft, alleen als ze echt nat dreigen te worden fladderen ze even op…:-)
500mm, 1/250s. bij f/7.1 en ISO 200
Alle foto’s zijn weer gemaakt met mijn Nikon D7100 en de Sigma 50-500 OS combinatie, Nikon hoekzoeker, beeldstabilisatie uit, vanwege gebruik vanaf de rijstzak.
Fotograferen vanuit een boshut
Ik heb onlangs de beelkwaliteit bij weinig licht kunnen testen van mijn nieuwe camera, de Nikon D7100. Ik heb samen met een paar andere fotografen een dagje in een boshut gezeten en vanuit daar mooie foto’s kunnen maken van onder andere de Kuifmees en de Glanskop.
Het voordeel van een echte fotohut is dat de vogels gelokt worden met voer, iets wat in de wintermaanden wel prettig is voor de dieren, en dat levert min of meer gegarandeerd sukses op wat betreft de mogelijkheden om een aantal soorten vast te leggen. Echter, in het bos is er vaak minder licht, de meeste bosvogels zijn vrij klein en schichtig, dus je hebt relatief snelle sluitertijden nodig om ze te ‘bevriezen’.
Gecombineerd met weinig licht betekent dit dat de ISO’s omhoog moeten, maar hoever kun je gaan met een moderne camera? Onderstaande Glanskop is vastgelegd bij ISO 2500, iets wat met mijn D300s toch echt geen bruikbaar resultaat had opgeleverd!
500mm, 1/250s bij f/6.3 en iso 2500
Betekent dit nu dat voortaan ongestraft hoge ISO’s kunnen worden gebruikt? Nee, zoals altijd moet je dit met beleid doen. Ten eerste is het belangrijk dat er goed belicht wordt, liever iets over-belichten dan onder-, want als je later het RAW bestand terugcorrigeert zal de ruis verder verminderen. Verder moet je onderwerp redelijk in beeld zijn, bij bovenstaande foto is bijvoorbeeld de breedte teruggesneden van 6000 naar 3500 pixels (en uiteindelijk natuurlijk voor het blog gebruik naar 950 pixels). Maar je zult altijd nog gebruik moeten maken van een goede ‘ontruiser’, een stuk software dat helemaal is toegespitst op ruis verwijdering. Ik gebruik zelf al jaren de plug-in van Neat Image en ben daar zeer tevreden over.
Uiteraard moet de foto ook perfekt scherp zijn, want door de ruisverwijdering verlies je altijd wat details.
Onderstaande foto van de Kuifmees tont een perfekt scherpe ISO 1400 foto naar mijn mening.
500mm, 1/160s bij f/6.3 en iso 1400
Dit was zowiezo voor mij de eerste keer dat ik een Kuifmees heb kunnen vastleggen, wat een prachtig vogeltje is dat toch, ik ben er zeer blij mee! Temeer omdat het ook nog eens ongelooflijk snelle schichten zijn, ze zitten over het algemeen niet langer dan 1 à 2 tellen stil! Dus ook al heb je veel vogeltjes bij de hut, je moet ook nog eens snel reageren en je camera heel goed kennen om snel een instelling zoals bijv. belichtingcompensatie te kunnen aanpassen. Gelukkig kwam ook de Roodborst af en toe even langs en deze vogel is de rust zelve, je hebt meestal alle tijd om de compositie te bepalen, je instelingen te optimaliseren en meerdere foto’s te maken.
500mm, 1/160s bij f/6.3 en iso 1800
Aangezien de vogels gevoerd worden moet je voor een natuurlijk uitziende plaat er ook nog voor zorgen dat je ze vastlegd zonder dat ze een bek vol voer hebben, dus goed opletten, tussen de happen door fotograferen! Onderstaande Boomklever kwam regelmatig langs, maar ging gelukkig af en toe ook even karakteristiek aan de boom “kleven”, zoals op onderstaande foto mooi te zien is.
500mm, 1/250s bij f/6.3 en iso 800
Uiteindelijk was het een heerlijk dagje in de hut, een beetje koud, maar resulterend in mooie plaatjes en zeer leerzaam wat betreft het verkennen van de ISO grenzen van mijn D7100. Ik weet nu dat ik in principe met het onderwerp redelijk in beeld zonder problemen tot ISO 2500 kan gaan en als het onderwerp vol in beeld is zelfs tot ISO 3200, dit is toch wel ruim een stop beter dan met mijn D300s. Als ik een FX (fullframe) camera had gehad dan had ik zelfs tot ISO 6400 kunnen gaan, maar dan miste ik weer de brandpuntverlenging…:-)
Overigens zijn voor extra stabiliteit alle bovenstaande foto’s geschoten vanaf een rijstzak, stabilisator uit.
Als laatste nog een foto van een bekende tuin/bos vogel, de Pimpelmees, die in een bijzondere setting wel weer erg fraai is om vast te leggen!
500mm, 1/160s bij f/6.3 en iso 1400
Lekker badderend in het vijvertje, helaas te weinig licht om het razendsnelle wassen vast te leggen, maar vlak erna als de vogel al stil zit, en de druppels nog niet neergedaald zijn…:-) Deze foto is uit de hand geschoten met de beeldstabilisator aan, welke z’n werk goed heeft verricht!
Vogels in eigen tuin
Één van de mooiste manieren om te oefenen in vogel fotografie is het fotograferen van vogels rondom je huis. Als je een tuin hebt dan kun je vogels lokken met voer, zeker in de herfst en winter komen er dan gegarandeerd een aantal soorten op bezoek!
500mm, 1/400s bij f/7.1 en iso 400, -1/3 stop compensatie
De Koolmees zal vrijwel gegarandeerd langskomen, en als je een beetje je best doet dan kun je een opstellinkje maken met een aaridge achtergrond waartegen de vogels mooi uitkomen. Uiteraard wil je vermijden dat het voer, zoals pindanetjes, vetbollen, voedersilo’s, etc. buiten beeld blijven als je de vogel fotografeert, dus moet je zorgen dat er genoeg “aanvlieg” plek is. Ondertaande Pimpelmees ging even in de “wacht” voor de pindakaas…
500mm, 1/160s bij f/7.1 en iso 400
Verder moet je redelijk ongezien kunnen fotograferen, bijv. vanuit een schuur of schuiltent, of eventueel vanuit het huis. In ieder geval zeker niet door de ramen heen fotograferen, tenzij er net een Sperwer een Roodborstje te grazen heeft genomen…..Dubbelglas zal altijd een waziger foto veroorzaken, dus als het vanuit het huis is dan gewoon het raam open, zoals ook onderstaande Koolmees is gefotografeerd.
500mm, 1/320s bij f/7.1 en iso 400
In de herfst en winter heb je vaak te maken met minder goed licht, en ieder geval met minder lang licht! Dat betekent dat je vaker met langere sluitertijden te maken hebt en dat betekent weer goede ondersteuning van je camera apparatuur. Ik ben van mening dat de beste ondersteuning de rijstzak is, hier heeft de camera/lens combinatie in principe geen kans om te trillen o.i.d. en met name als je vanuit huis vanaf een vensterbank kan fotograferen is dit ideaal. Maar…..dan heb je nog te maken met vaak erg beweeglijke vogeltjes! De kleine tuinvogels zoals Koolmees en Pimpelmees zitten eigenlijk bijna nooit stil (ze moeten alert blijven), en dat maakt het een kwestie van gelukstreffers om ze 100% scherp te krijgen zonder dat hun kopje bewogen is. Dit gaat vaak beter bij grotere tuinvogels zoals onderstaande Spreeuw….
500mm, 1/160s bij f/7.1 en iso 400
Uiteraard kun je het lange sluitertijd probleem deels oplossen door met de ISO omhog te gaan, maar dat moet je camera ook wel aankunnen. Hier hebben fullframe camera’s uiteraard een voordeel, maar dan moet je dus wel dichterbij zitten… In ieder geval kan ik met mijn D7100 redelijk hoog in de ISO, maar vandaag was dat niet echt nodig want af en toe scheen ook de zon….:-)
500mm, 1/160s bij f/7.1 en iso 400
In ieder geval is dit een methode om uitgebreid de instellingen van je camera uit te proberen, te testen hoe hoog je in de ISO’s kunt gaan, hoe ver je kunt uitsnijden, hoe groot het dynamisch bereik van je camera is, etc. Alle foto’s zijn gemaakt met de Nikon D7100 en Sigma 50-500 OS, vanaf de rijstzak, beeldstabilisatie uit, continue AF, spotmeting (op de eerste foto na), seriesnelheid 6 of 7 beelden per seconde, diafragma voorkeuze. Met een tuin, een klein beetje knutselen en regelmatig nieuw voer kun je je vogel fotografie technieken perfektioneren, in ieder geval wat betreft het fotograferen vanuit een schuilplek….Sukses!
Koperwiek
Afgelopen zondag was ik op Texel en al vlug raakte ik weer enthousiast wat betreft de vogels daar. Het is een geweldig eiland wat dat betreft en ik heb dan ook weer de nodige foto’s kunnen maken, ondanks de zeer harde wind. De leukste plek was bij een aantal struiken waar veel op rozebottels lijkende bessen aan zaten, en deze bessen waren erg in trek bij diverse vogels zoals Merels en Lijsters.
Maar de mooiste vogel die dag was de Koperwiek, een wintergast bij ons, en deze vogels waren heerlijk aan het snoepen, heftig balancerend in de harde wind.
Onderstaande foto laat de Koperwiek zien tegen een drukke achtergrond van de struik, en uiteraard heb ik geprobeerd een wat rustiger achtergrond te vinden.
500mm, 1/1250s bij f/6.3 en iso 400
Bij de volgende foto zie je duidelijk hoe de Koperwiek z’n best moest doen om in balans te blijven, hier lukte het al om deels de blauwe lucht als achtergrond te hebben.
500mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 400, +1/3 stop compensatie
De kunst is dan natuurlijk om te proberen het echte eten van de vrucht vast te leggen, en dan helpt het als je een camera hebt waarmee je redelijk snel een serie kunt schieten.
Gelukkig kan dat uitstekend met de Nikon D7100, ik had de speciale 1.3x crop mode ingeschakeld wat resulteert in een effektieve brandpuntafstand van 1000mm(!) bij ruim 15Mpx, en daarnaast de mogelijkheid om met 7 beelden per seconde een serie van 14 foto’s te schieten.
500mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 400, +1/3 stop compensatie
Ik was dan ook weer zeer tevreden over mijn nieuwe camera, ook met name over de zeer goede en snelle autofocus. Zelfs in het drukke struikgebeuren lukte het meestal om de kop van de vogel perfekt scherp te hebben i.p.v. de omringende takken, zoals op onderstaande foto goed te zien is!
500mm, 1/640s bij f/7.1 en iso 400, +1/3 stop compensatie
Als laatste nog een foto waar de Koperwiek zich al balancerend een weg baant naar de lekkere hapjes, ook hier weer een drukke achtergrond maar ik vind de houding wel mooi zo.
500mm, 1/500 bij f/7.1 en iso 400, +1/3 stop compensatie
Alle foto’s zijn geschoten met de Nikon D7100 en Sigma 50-500 OS combinatie, uit de hand vanuit de auto.
Snel weer eens terug naar Texel, alleen dan met wat minder wind…:-)
Damherten
Een paar dagen terug heb ik voor het eerst met mijn nieuwe D7100 flink wat foto’s kunnen maken met goed weer, ditmaal van Damherten in de Amsterdamse Waterleidingduinen.
500mm, 1/640s bij f/7.1 en iso 400, 1/3 stop compensatie
Ik heb vele uren rondgelopen met de D7100 + Sigma 50-500 OS, alle foto’s gewoon uit de hand geschoten, een prima draagbare flexibele combi om lang mee rond te lopen. Bovenstaande foto is genomen in de speciale 1.3x crop mode waardoor mijn 500mm effektief een 1000mm objektief wordt! Maar ook dan heb je nog een hoge resolutie en je kunt met 7 beelden per seconde fotograferen, ideaal.
Veel herten gezien die dag, maar niet echt heel veel bronst aktiviteiten, weinig geburl, eigenlijk relatief weinig bokken. Op onderstaande foto zien we een behoorlijk groot jong nog drinken bij de moeder, altijd een mooi moment.
500mm, 1/320s bij f/7.1 en iso 400, +2/3 stop compensatie
Na het drinken werd nog even omgekeken naar de fotograaf….
340mm, 1/640s, bij f/7.1 en iso 400, +2/3 stop compensatie
Het was weer erg handig om uit te kunnen zoomen, bovenstaande foto is geschoten bij 340mm. Alle foto’s zijn uit de hand genomen waarbij de beeldstabilisator wel onmisbaar is, zeker vanwege de zeer hoge resolutie, dan zie je iedere onscherpte. Het is met deze camera eigenlijk het beste om foto’s vanaf de rijstzak te schieten, dat is de meest stabiele ondergrond.
Bij de volgende foto huppelt een ‘Bambi’ door het bos en heb ik geprobeerd toch een foto te maken. De foto is geschoten met 1/100 seconde, je ziet de beweging in de pootjes, en omdat het vrij donker was onder de bomen ging de auto-iso hier omhoog naar 2000 iso! Ik moet zeggen dat ik niet ontevreden ben over de kwaliteit bij deze hoge iso, zeker als je onderwerp goed vol in beeld is.
420mm, 1/100s, bij f/7.1 en iso 2000
Als laatste weer een foto van een hinde, tussen de grassprietjes, focus mooi op het koppie en de hinde laat even weten wat ze vindt van al die aandacht!
210mm, 1/80s, bij f/7.1 en iso 400
Nieuwe camera….
Ik was al lang over een nieuwe camera aan het nadenken, de moderne sensoren bieden een hoop meer dan de sensor in mijn Nikon D300s, waarvan de sensor in feite uit 2007 stamt. De camerabody op zich beviel altijd uitstekend, top-ergonomie, super degelijke bouw, snel, geen enkel punt van kritiek. Maar ja die sensor, bij flink uitgesneden foto’s moest ik toch echt niet boven de ISO 400 gaan zitten, als het onderwerp vol in beeld was dan kon ISO 800 nog prima. Helaas zijn de meeste vogels vrij klein en is dichterbij komen ook niet altijd een optie.
Verder ben ik sind kort aangesloten bij Natureinstock, een foto stock buro die erg hoge kwaliteits eisen stelt, waaronder een minimale resolutie van 3800 pixels breed. Aangezien mijn D300 in de breedte 4288 pixels heeft, is er weinig ruimte om uit te snijden, iets wat ik voor mijn blog makkelijk kan doen omdat hier de foto’s slechts 950 pixels breed zijn. Kortom, ik wilde graag een camera met hogere resolutie. Helaas heeft Nikon nog steeds geen opvolger van de D300s uitgebracht en eigenlijk verwacht ik ook niet dat die komt. De focus ligt bij Nikon nu meer op fullframe voor de enthousiaste hobbyist, semipro en pro fotografen en de compacte ‘goedkope’ spiegelreflexen voor de gelegenheids fotografen. In de fullframe categorie zijn er 3 modellen, de D600 (D610), D800 en D4.
De laatste is kwa prijs puur voor de profs, dus blijven de D600 en D800 over. Op crop camera gebied is er maar eentje die kwa bouw en bediening een beetje in de buurt komt van de D300s en dat is de D7100.
Voor mij was de hamvraag: wil ik een fullframe camera en verlies ik mijn effektieve brandpuntverlenging (500mm wordt geen 750mm meer) maar wel veel betere ruisprestaties, of blijf ik een APS-C sensor gebruiken die veel moderner is, dus ook wel wat betere ruisprestaties heeft. En wil ik veel inleveren kwa snelheid (D800, 36Mpx maar max. 4 beelden per seconde). Mijn lens, de Sigma 50-500 OS kan niet met een teleconverter worden gebruikt, ik heb dat uitgebreid geprobeerd maar het kwaliteitsverlies is te groot, dus ik ben gebonden aan maximaal 500mm, waarbij deze lens dan in werkelijkheid iets van 450mm is. Dus als ik met een fullframe camera zou gaan fotograferen moet ik wel echt dichterbij zien te komen!
Na lang studeren en vergelijken, en ook nog uitgebreid de D800 geprobeerd te hebben bij een collega vogelfotograaf, heb ik toch besloten om met een APS-C sensor camera te blijven werken, en mijn nieuwe aanwinst is dan ook de D7100, een 24 Mpx camera die toch nog 6 beelden per seconde kan schieten en zelfs een speciale 1,3x crop mode heeft waarin mijn 500mm effektief een 1000mm wordt en waarmee ik dan 7 b/sec. vast kan leggen.
Vandaag kon ik mijn eerste vogel plaatjes schieten, slechte lichtomstandigheden maar dat is dus een goede test. Ik ben niet ontevreden over de ruisprestaties, de resolutie is geweldig, de camera lekker compact en licht (niet onbelangrijk als je zoals ik er uren mee rondloopt) en ook weer een fijne ergonomie.
Als eerste een Kievit, rustig staand in het weiland, veel Kievitten blijven in Nederland, deze denk ik ook..
Deze foto is genomen bij ISO 1400, en het is ook nog een behoorlijke uitsnede want de Kievit zat ver weg.
500mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 1400
Vervolgens een Spreeuw, lekker op een hekje, ISO 1000, zeer weinig ruis vind ik!
500mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 1000
Het is weer tijd voor de populaire overwinteraar de Smient, herkenbaar aan hun vriendelijke geluid. Ze leven altijd in groepen en zijn erg schuw. Ook deze Smient zat ver weg, foto bij ISO 1100….
500mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 1100
en als laatste nog een Spreeuw, ook ISO 1100, foeragerend in het weiland, wormen vangen en snel weer naar een ander plekje.
500mm, 1/250s bij f/7.1 en iso 1100
Nu uiteraard hopen op een dag met een beetje aardig weer, en wat meer tijd ook! Komende weekend ga ik weer eens bij de Damherten kijken, hopelijk kan ik nog wat aardige foto’s maken van bronst-aktiviteiten!
op dát moment 