Vogels in Zuid-Spanje
Een paar weken terug was ik voor mijn werk in de buurt van Sevilla in Zuid-Spanje. De bedoeling was dat we nog een paar dagen langer daar zouden blijven en wat steden zouden bezoeken en genieten van het mooie weer. Ik had wel m’n camera meegenomen maar meer gericht op stadsfotografie, en dus had ik alleen de D7100, de Nikon 18-105 f/3.5-5.6 VR en de oude Nikon 80-200 f/2.8 mee, en voor de zekerheid ook nog de 1.4x teleconverter.
Het liep dus anders, we hadden niet zo’n behoefte aan de stedelijke drukte en vertrokken vervolgens met een huurauto naar het bijzondere dorpje El Rocio, gelegen aan de rand van een groot natuurgebied, Doñana.
En…. ik heb nog nooit zoveel soorten in het vroege voorjaar bij elkaar gezien!
Bovenstaande vogel is de Zwarte Ibis, op Lesbos een paar jaar terug had ik deze vogel wel gezien (midden april), maar hier waren ze vol op aanwezig. El Rocio ligt aan de rand van een groot wetland gebied, ons hotel keek daar over uit en dat was echt een fenomenaal mooi uitzicht. Op deze plas, die ‘szomers droog staat, waren veel soorten in grote getalen aanwezig, met als uitschieters de Kleine Zilverreiger, de Koereiger, de Zwarte Ibis, Flamingo, Steltkluten, Grutto, Wintertaling, Slobeend, etc.
Er was een leuke boulevard langs het meer en op sommige plekken kon je verrassend dichtbij de vogels komen, deze waren dus ook wel wat mensen gewend.
Het dorp zelf heeft als eigenaardigheid dat alle straten gewoon zandpaden zijn, en voor iedere uitspanning staan houten palen waar je je paard aan kan lijnen! Een dorp voor de paarden liefhebber, het geheel gaf een beetje wilden westen sfeer, hoewel je met de auto er gewoon kon rondrijden.
Het weer was echt heerlijk, in de ochtend nog fris met een graadje of 9, maar tegen het einde van de middag was het vaak 25 graden! Op een mistige ochtend was het uitzicht over het wetland zoals op de foto onder….
Roze Flamingo’s in de mistige sfeer, een prachtbeeld. Uiteraard had ik snel spijt dat ik niet al mijn vogelfotografie spullen had meegenomen, zoals de 300mm f/4, het statief en vooral: de verrekijker. Maar goed, je moet het doen met wat je bij je hebt en dus zijn vrijwel alle foto’s gemaakt met de 80-200 f/2.8 met de 1.4x teleconverter, hetgeen een 120-280 f/4 zoom als resultaat oplevert. De kwaliteit van de zoom/tc combi is toch wel wat minder dan de vastbrandpunt/tc combinatie, en ik kwam gewoon vaak te kort voor het echt mooie vogelfotografie werk.
De Steltkluut, een prachtige soort, helaas kon ik deze vogel niet vanuit mijn favoriete lage standpunt fotograferen, maar het was wel erg leuk om deze vogel weer eens te zien (voorheen alleen op Lesbos).
Ook al in grote getalen aanwezig waren de zwaluwen, zowel de Huis-, als de Boerenzwaluw hoorde je veelvuldig kwetteren, en ik heb een aantal leuke foto’s kunnen maken op een “modder inzamelings plek”. Hier wordt materiaal verzameld voor de nesten, en ik kon ook wat lager zitten om dat gedrag vast te leggen.
De Huiszwaluw met de bek en crop al vol, op de achtergrond nog meer soortgenoten. Ook onderstaande foto toont 2 Huiszaluwen.
Het natuurgebied Doñana is 55 duizend hectare groot, en je hebt echt wel een auto nodig om de diverse bezoekerscentra af te gaan. Het gebied is niet zomaar toegankelijk, een beetje zoals de Oostvaardersplassen.
Er was ons verteld dat er een mooie vogelhut was bij het bezoekerscentrum van Isla Mayor, ongeveer 45km vanaf El Rocio (je rijdt om het gebied heen…). Daar aangekomen zagen we al snel een bordje dat het naar het bezoekerscentrum José Antonio Valverde nog 2.5km was, over een onverharde weg. Wij de weg ingereden (stoffig!) en na een kilometer of 2 weer een bordje: afstand tot het bezoekerscentrum: 23 kilometer! Dus het eerste bord had 25 i.p.v. 2.5 laten zien, oeps!
Na een half uur rijden over stoffige weggetjes door vlak landschap met veel wetland, leeg, leeg en nog eens leeg maar wel veel vogels (jammer zo zonder verrekijker…:-)) kwamen we bij het bezoekerscentrum aan, onderdeel van Natura 2000 en dus ook met Europees geld gebouwd.
Een prachtig gebouw met alle faciliteiten, maar…..niet nagedacht hoe vogelaars en vogelfotografen graag naar vogels kijken, vanuit het noorden omdat dan het licht mooi op de vogels valt. Nee, in hun onbeschrijfelijke wijsheid hadden de bouwers bedacht dat het een goed idee was dat je vanuit dit centrum recht tegen de zon in moet kijken om de vogels in het wetland te bewonderen…..
Op de weg terug nog wel de Purperreiger gezien maar helaas niet mooi kunnen vastleggen. Wel nog een grote verzameling Koereigers, in het engels de Cattle Egret, letterlijk de Veereiger en dat klopt eigenlijk beter want meestal zie je ze bij paarden en schapen. Ze lopen rond bij het vee omdat er dan grond wordt omgeschopt en dat maakt het voor de Koereiger weer makkeljk om eten te vinden. En af toe kunnen ze even op de uitkijk gaan staan….:-)
Uiteraard zijn we ook nog een dagje naar de kust gegaan, niet ver, en ook daar weer vele soorten gezien zoals de Baardgrasmus, de Roodborsttapuit, de Blauwe Ekster en aan het strand kwam ik gelukkig ook nog een oude bekende tegen, de Drieteenstrandloper, die ik ditmaal eens aardig in vlucht kon vastleggen!
Maar het hoogtepunt was toch wel toen op het strand een Rode Wouw rustig foeragerend over kwam, wat een prachtige roofvogel is dat en wat vond ik het jammer dat ik mijn 300mm lens niet bij me had….:-(
In ieder geval een gebied wat in het zeer vroege voorjaar toch erg aantrekkelijk is voor vogelliefhebbers, want er is al veel meer te zien dan op Lesbos in die tijd en het weer is ook heel erg aangenaam. Wie weet keer ik daar nog eens terug, dan mét de juiste apparatuur….
Meeuwen: saaie vogels?
Ik ken veel vogelfotografen die niet de moeite nemen om zo’n algemene vogel als de Zilvermeeuw en Kokmeeuw op de foto te zetten. Er zijn er te veel van volgens velen (inclusief de VVD….), ze bezorgen overlast, maken lawaai, etc. Die overlast bezorgen wij met z’n allen natuurlijk door vuilnis rond te laten slingeren, en aangezien we veel bruikbaar eten weggooien maken de diverse meeuwen soorten, met name de Zilvermeeuw, daar dankbaar gebruik van….
Maar goed, mijn mening is dat eigenlijk iedere vogel, mits in een mooie setting gefotografeerd, erg mooi is.
Ik heb de afgelopen weken veel kunnen uitproberen met jonge en volwassen Zilvermeeuwen en een enkele Kokmeeuw op het strand.
Bovenstaande foto toont een volwassen Zilvermeeuw die tijdens eb in een binnenwatertje op het strand aan het foerageren is. Eb is zowiezo de beste tijd om de vogels te fotograferen want dan valt er veel voedsel te halen. De foto is gemaakt met een “gewone” zoom lens, de Nikon 80-200 f/2.8 ED, een 15 jaar gouwe ouwe, lichtsterk, loeischerp en minder zwaar dan mijn normale vogellens. Alle foto’s die ik hier laat zien zijn gemaakt met de hoekzoeker voor het optimale standpunt.
Dat dat niet geheel zonder risico’s is kan je al een beetje zien bij bovenstaande foto, een volwassen Zilvermeeuw foeragerend in de branding. Op het moment dat ik dit beeld in de zoeker zag wist ik dat die golf ook naar mij toe kwam! En ik lag op mijn knieën met m’n ellebogen steunend op het natte zand door de hoekzoeker te loeren, camera een centimeter of 5 boven het zand…..Snel omhoog met de spullen, net op tijd, broek wel doorweekt, maar apparatuur veilig…phwww! Maar het levert natuurlijk wel mooie plaatjes op, gelukkig had ik hier de 500mm in gebruik, dus iets meer afstand en dus tijd voor de golf bij mij was.
Bij bovenstaande foto van een jonge Zilvermeeuw is het net alsof deze op het ijs loopt, een filmpje met water lag er over het zand. Ik vind dit een erg mooie sobere setting, waar de vogel erg mooi uit komt.
Ik probeer ook altijd goed op aktiemomenten te letten, bijv. dat er net een prooitje gepakt wordt of veren gepoetst, etc. Met de bek open is ook altijd leuk, onderstaande Kokmeeuw vond mijn gedrag kennelijk nogal slaapverwekkend….:-)
Ook hier weer maakt het lage standpunt de foto, achter de Kokmeeuw zie je nog de branding. Deze veelal witte vogels belicht ik meestal via spotmeting, dit voorkomt uitgebeten witte partijen en zodoende hou je ook nog details in de witte veren.
Ook hier een “bek open” foto, ditmaal van een jonge Zilvermeeuw.
Probeer met het fotograferen van “saaie” vogels zoveel mogelijk te letten op het totaalbeeld, bij de foto’s op het strand kan je een prachtige rustige achtergrond kiezen die toch duidelijk laat zien waar de foto gemaakt is. Als de vogel te sterk geisoleerd is van die achtergrond kan het soms lijken alsof’ie in een bestaand landschapsplaatje is geplakt.
De volgende foto toont weer een volwassen Zilvermeeuw, nu in een zeer softe omlijsting. De onderkant is een strook zand, de meeuw staat in het water en achter hem de golven van de branding. De Zilvermeeuw komt mooi los en toch is het duidelijk waar de vogel zich bevindt…..
Tot slot nog een Kokmeeuw op het natte zand, achter hem heel vaag nog de contouren van een jonge Zilvermeeuw. Veel schelpjes en steentjes op het strand, weer een klassieke “vogel in de biotoop” foto.
Alle foto’s zijn uit de hand genomen, meest ondersteund door mijn handen steunend op het zand.
Workshops
Ik ben begonnen met het opzetten van fotografie workshops, en er is nu keuze uit 3 soorten.
1: Je kunt in een groepsworkshop mee gaan om met name Damherten in de bronst periode te fotograferen in de Amsterdamse waterleidingduinen.
2: Je kunt een individuele Lightroom technieken workshop volgen.
3: Je kunt samen met mij een dagdeel de waterleidingduinen intrekken voor natuurfotografie, flora en fauna of landschap, afhankelijk van je eigen voorkeur.
Je kunt je opgeven via mijn website: http://www.opdatmoment.nl/workshops.html
Tijdens de fotografie workshops zal de aandacht liggen op jouw manier van werken, en gekeken worden wat er optimaal mogelijk is met jouw spullen. Zoals je gezien hebt in dit blog kan er bijv. ook aan vogelfotografie worden gedaan zonder supertelelens, en door bepaalde standpunt keuzes kun je toch bijzondere foto’s krijgen.
Aan het strand zijn bij eb vrijwel altijd wel diverse soorten meeuwen te vinden die zich te goed doen aan aangespoelde krabben, mosseltjes, etc. Over het algemeen zijn ze dan zeer makkelijk te benaderen. Je kunt tijdens dit soort momenten geweldig oefenen in aparte standpunten, vluchtfoto’s, speciale momenten, etc. en dat allemaal met een redelijk gangbare brandpuntafstand. Onderstaande foto’s zijn gemaakt met de D7100 en mijn oude Nikon 80-200 f/2.8 zoomlens, het zijn foto’s van een jonge Zilvermeeuw.
Met de hoekzoeker op de knieën in de branding levert een mooi laag standpunt…
Als je zo dichtbij bent kun je een mooi portret maken, hier verliest de vogel de inhoud van een schelp, ook weer via de hoekzoeker.
Af en toe gingen de jonge vogels even uitrusten op zee….Weer genomen via de hoekzoeker.
Veel lager kan het niet, camera vlak boven het water, wel de branding goed in de gaten houden! Hoekzoeker…
Een vluchtfoto bij 100mm, heerlijk dichtbij, landend om deel te nemen aan het zeebanket. Vluchtfoto’s zijn niet te doen met hoekzoeker, je moet dus echt kiezen voor óf vlucht- óf laagstandpunt foto’s…..
En als laatste een recht op mij aanvliegende vogel, mooi met branding op de achtergrond.
Kortom: wil je ook deze technieken onder de knie krijgen? Meldt je aan via http://www.opdatmoment.nl/workshops.html
Vogels fotograferen met een 200mm lens
Vogelfotografen willen op het gebied van lenzen eigenlijk altijd maar één ding: zoveel mogelijk millimeters, ofwel zo groot mogelijk telelens bereik. Velen werken dan ook met een 500mm f/4 lens en een teleconverter van 1.4x, zodat er een 700mm f/5.6 aan supertelelens beschikbaar is. Als dan ook nog met een crop camera gewerkt wordt dan treedt er ook nog een effektieve brandpuntafstand verlenging op van 1.5, 1.6 of 2 keer (afhankelijk van het merk camera). Zowel Nikon, Canon als Sigma bieden ook nog een 800mm f/5.6 aan, waarbij de Sigma de ‘goedkoopste’ oplossing is voor ongeveer vijfduizend euro, Canon meer dan 2x zo duur is en Nikon zelfs meer dan 3x zo duur!
Het kan ook anders: onderstaande foto’s zijn allen geschoten met een 2e hands 15 jaar oude Nikon zoom lens, de Nikon AF 80-200 f/2.8 ED schuifzoom, door mij een paar jaar geleden gekocht voor iets meer dan driehonder euro en in het algemeen beschouwd als een toplens en lekker lichtsterk. Wel zwaar, ietwat trage AF, geen beeldstabilisatie maar wel een lens met een ‘wow’ faktor.
Het was de afgelopen dagen prachtig strandweer, veel licht dus snelle sluitertijden mogelijk en aangezien ik tegenwoordig echt altijd een camera bij me wil hebben, ook aan het strand, gaat in dat geval altijd mijn D7100 en de Nikon 80-200 mee in een slingbag, en bovenal: de hoekzoeker!
Als je op een wat rustiger stuk strand bent en het wordt eb, dan komen er altijd wat meeuwen langs zoals ook bovenstaande jonge Kokmeeuw. Zelfs met ‘slechts’ 200mm (door mijn camera toch nog effektief 300mm…) kan je dan aardige plaatjes schieten en door de snelle sluitertijden hoef je niet bang te zijn voor bewegingsonscherpte.
In sommmige gevallen komen de meeuwen gewoon naar je toe, kijken of er nog wat te eten valt te halen, en in dat geval kan je zelfs met nog minder millimeters uit de voeten zoals bij onderstaande jonge Zilvermeeuw te zien is.
Bij deze foto heb ik duidelijk de hoekzoeker gebruikt, ideaal om zonder al te veel zand toch een mooie laag standpunt foto te maken. Ook bij het water is het natuurlijk leuk om lage foto’s te maken als de meeuwen op zoek zijn naar krabbetjes, leuk om te zien hoe de Zilvermeeuwen ogenschijnlijk een beetje in de branding staan en dan opeens een prooitje uit het water vissen!
Maar gisteren zag ik al lopend langs de waterlijn opeens een heel klein vogeltje foeragerend langs het water, en omdat dit op een heel stil stuk strand was kon ik rustig op mijn knieën in het water steeds dichterbij komen resulterend in een aantal prachtige foto’s vind ik zelf!
Het blijkt om de Drieteenstrandloper te gaan in zomerkleed, in het najaar en winter zijn ze meer wit en grijs kwa kleur, maar nu dus goudbruin. Ook hier weer zijn de foto’s gemaakt door de hoekzoeker, camera vlak boven water (wel de golven in de gaten houdend!), en ik mocht steeds dichtberij komen!
De zon stond al redelijk in het westen dus moest ik vanaf het water naar het strand fotograferen voor het mooiste licht. De laatste foto is zelfs erg dichtbij, ik moest uitzoomen tot 135mm en heb de vogel nog bijna vol in beeld!
Het waren een aantal heerlijke momenten, en het is echt genieten om met deze oude toplens te werken. Kortom, je kunt de vogels beter naar je toe laten komen, dat is veel goedkoper…..:-)
Herten in mijn nieuwe achtertuin….
Bij iedere wandeling door de AWD kom ik altijd Damherten en Wilde Konijnen tegen. Dit keer een aantal foto’s van Damherten, ik vind dit toch wel erg mooie herten en omdat je ze zo vaak tegenkomt is het ook leuk om te proberen daar bijzondere foto’s van te maken.
Bovenstaande foto is in ochtendlicht, mooi warm, 3 mannetjes bij elkaar met oogkontakt van een van hen. Voor hertenfoto’s vind ik het meestal het mooiste als er oogkontakt is, en gelukkig is dat niet zo moeilijk want een hert zal altijd opkijken als ze wat geluid horen. Meestal kijken ze even de kat uit de boom, en als je gewoon rustig stil blijft staan al foto’s nemend zullen ze vrij snel doorgaan met hun aktiviteit, dus vrijwel altijd doorgaan met eten….:-)
De onderstaande jonge hinde voelde zich kennelijk betrapt, en grappig genoeg lijkt het zo bijna een ezeltje!
Een paar dagen terug zag ik een hert iets doen wat ik nog niet eerder had gezien: zwemmen!
Het was niet echt warm of zo, het hert had kennelijk geen zin om om te lopen en stak het kanaal gewoon zwemmend over. De weg waarvandaan ik fotografeerde ligt een meter of 15 hoger, vandaar de blik op de rug, maar het was toch een bijzonder moment!
Om Damherten mooi vast te leggen heb je echt geen 500mm nodig, de 2 bovenstaande foto’s zijn geschoten met mijn Nikon AF 80-200 f/2.8 lens, een fijne lichtsterke lens die minder groot en lichter is dan mijn Sigma 50-500 OS. Aangezien er altijd gewandeld moet worden in de AWD is een lichte fotoset wel erg prettig, maar in dit geval miste ik natuurlijk wel weer het vogel tele bereik. In feite is mijn Sigma dan ook een ideale compromis lens, want daar kan ik makkelijk mee uitzoomen en kan dus makkelijk de ideale uitsnede bepalen voor de Damherten.
Het nadeel van de nikon 80-200 is dat deze geen beeldstabilisatie heeft, dus moet ik altijd goed op de sluitertijden letten en deze niet onder de 1/250s laten komen bij 200mm. Een andere optie is om een statief mee te nemen, maar mijn superstabiele Gitzo met schommelkop weegt 4kg en op een lange wandeling moet ik wel drie keer nadenken of ik daar zin in heb! Het voordeel van de 80-200 is dat het een oude toplens is van Nikon en natuurlijk heerlijk lichtsterk! Mijn D7100 kan bovendien in speciale 1.2x crop mode fotograferen (en dan 7 beelden per seconden!), zodat de effektieve brandpuntverlenging dan 2 keer is en mijn 200mm dus kwa beeldhoek identiek is aan 400mmm. Maar zoals gezegd is beeldstabilisatie ideaal…
Bovenstaande foto is weer gemaakt met de Sigma, uit de hand genomen met beeldstabilisatie. Ook hier weer oogkontakt in een mooie setting vind ik zelf. In het najaar begint weer de hertenbronst, en ik zal dan ook zeker weer een bericht schrijven over de Damherten, want dat is altijd een spektakulair gebeuren!
Ter afsluiting nog een jong mannetje in het late middag licht, door het duingebied heb je mooie hellinkjes waardoor je bijna altijd fijne voor- en achtergronden kunt uitzoeken.
Van alles….
Omdat ik vrij aktief ben op een klein natuurfotografen forum ben ik er al een tijdje niet toe gekomen om een nieuw bericht te schrijven. Puur vanwege tijdgebrek dus, maar in dit bericht wil toch een aantal foto’s laten zien die ik de afgelopen weken gemaakt heb. Ik wil de stijl en layout van mijn blog gaan veranderen maar ik ben er op dit moment nog niet uit….
Als eerste een Buizerd die zich tegoed doet aan een muisje. Deze Buizerd heb ik een tijdje gadegeslagen en rustig spiedend op een lantarenpaal vangt deze roofvogel zijn maaltijden. Het is fascinerend om te zien hoe na een tijdje de Buizerd opeens vrij rustig opvliegt en land op het gras en dan ook de muis te pakken heeft! Vervolgens is het in een paar tellen hap-slik-weg….
De volgende foto is een landschaps plaat, gemaakt tijdens mijn vakantie in Zuid Limburg in de omgeving van Epen. Een week lang zeer matig, grauw weer, en op deze foto komt de zon even kietelen aan de wolken, wat een dramatische lucht oplevert.
Ook in Noord Holland kun je mooie landschap-lucht foto’s maken, getuige onderstaande foto welke is genomen in de Mijzepolder bij Schermerhorn.
Uiteraard ben ik de afgelopen weken ook nog een keer naar de Amsterdamse Waterleiding duinen geweest, en tot mijn verbazing heb ik de Vos niet gezien. Wel weer een aantal herten, en onderstaande foto geeft een sfeerbeeld van het grijze weer wat ook toen speelde…
December is zowiezo altijd een lastige maand, voornamelijk omdat het weer vaak gewoon slecht is. Er is natuurlijk maar kort daglicht en op sommige dagen (deze december wel erg vaak…) heb je het gevoel dat het licht helemaal niet aangaat. En voor de natuurfotografie heb je toch wel een beetje licht nodig! Ik heb behoorlijk wat vogels in mijn tuin kunnen fotograferen, en omdat ik vrij dichtbij kon zitten heb ik een flink aantal van die foto’s met mijn ‘oude’ Nikon 80-200 ED f/2.8 D lens kunnen maken.
Bovenstaande foto is hier een voorbeeld van, een Merel op een tak met een paar dwarrelende sneeuwvlokken, geschoten bij diafragma f/3.2, hier zie je weer de kwaliteit van deze gouwe ouwe toplens!
Wat ik ook regelmatig doe is gaan kijken bij het wad, in de buurt van Den Oever. Regelmatig zitten daar duizenden vogels, alleen meestal niet zo dichtbij. Een afgelopen keer had ik geluk dat een groepje Kanoeten wel redelijk dichtbij aan het foerageren was. Ik ben hiervoor op de knieën in de waddenmodder gaan zitten en heb onderstaande foto met de hoekzoeker geschoten voor een extra laag standpunt.
Op zich zijn dit wel mijn favoriet soort foto’s, en mijn voornemen voor het nieuwe jaar is dan ook om een aantal ultieme laag standpunt foto’s te maken, o.a. van de Futen balts. Als laatste nog een mooi plaatje van een ondergewaardeerd vogeltje, de Heggenmus. Ook deze foto is in mijn tuin genomen, het musje kwam lekker dichtbij zitten.
Damherten
De afgelopen tijd heb ik veel Damherten kunnen fotograferen in de Amsterdamse Waterleiding Duinen, ofwel AWD. De bronsttijd was in volle gang, en het met name de afgelopen week was er een geburl aktiviteit van jewelste. De mannetjes worden een beetje gek vanzichzelf, zijn aktief met kuilen maken die ze vervolgens ondersproeien met urine en sperma om de Hindes aan te trekken.
Hier ligt zo’n mannetje te roepen, en bij die plekken hangt ook een zeer sterke lucht. Af en toe vinden er ook gevechten plaats tussen de mannen, maar dit gebeurd meestal onder de bomen en is daarom erg lastig goed vast te leggen, getuige onderstaande foto.
Gelukkig komen sommige Herten ook nog wel even onder de bomen vandaan, en dan met een beetje geluk kan je mooie plaatjes schieten, zoals onderstaande jonge Hertenbok die recht op mij af kwam lopen.
Bovenstaande foto is geschoten met mijn oude Nikon 80-200 ED f/2.8D, vanaf een éénbeenstatief op 200mm en met volle lensopening waardoor je een prachtige kleine scherptediepte krijgt. In principe hoef je voor de herten ook geen supertele kanon te hebben, een zoomlens is eigenlijk ook wel het handigste.
Op een gegeven moment zag ik een Schoffelaar (zo heet een Damherten mannetje…) omhoog reiken naar een tak aan de boom en ik dacht dat hij de blaadjes ging eten. Dit ritueel heet echter “vlaggen”, en hierbij zetten de mannen nog extra hun geur af bij de boom. Heel vaak staan ze dan ook zichzelf helemaal onder te urineren om zo nog sterkere geurverspreiding te bewerkstelligen.
Een andere beperking van de hertenaktiviteit onder de bomen is natuurlijk dat daar minder licht is, waardoor de ISO omhoog moet en je niet echte snelle sluitertijden kunt realiseren. Over het algemeen werk ik ook niet met hogere iso waardes dan iso 1600, hier zou een zg. full-frame camera zoals de Nikon D600 of D800 uitkomst bieden, want met deze cameras kan je zonder enig probleem tot iso 6400 gaan en daardoor toch weer 4x snellere sluitertijden bereiken.
Gelukkig vind je ook Damherten in de open gebieden, en met een mooi najaarszonnetje kan je dan prachtige plaatjes maken zoals van deze moeder met drinkend kind! Dit is duidelijk een jong wat afgelopen voorjaar geboren is.
Als laatste nog een “Bambi” tafereeltje, door de mooie herfstkleuren een sprookjesachtige sfeer waar ik erg van hou.
De laatste twee foto’s zijn geschoten met de Sigma 50-500 OS, vanaf statief. Het maken van al deze foto’s kost veel inspanning omdat er veel gewandeld moet worden met alle spullen, maar het is absoluut de moeite waard en nog gezond ook want je hebt zo een kilometer of tien gelopen in de AWD!
Terug van vakantie….
In de vakantie heb ik dit keer weinig gefotografeerd, maar wel nog een leuke aankoop gedaan! Bij een bekende fotowinkel in Overijssel (alwaar in de buurt zich mijn vakantie adres bevond), liep ik tegen een ‘gouden oude’ Nikon lens aan. De prijs was aantrekkelijk, ik heb de lens uitgeprobeerd en was onmiddelijk onder de indruk van de degelijkheid van het objectief. Het is de Nikon 80-200 ED f/2.8D schuifzoom, een lens uit 1995, maar nog steeds perfekt in orde. Ik ben dan ook met deze “nieuwe” aanwinst de deur uitgegaan en heb tot nu geen moment spijt gehad want behalve de mechanische kwaliteit is de optische kwaliteit ook echt fantastisch!
De autofocus werkt nog met schroefaandrijving via de camerabody, maar mijn D300s heeft geen moeite om de AF toch behoorlijk snel te laten zijn, ik heb afgelopen weekend veel meeuwen gefotografeerd op het strand met deze lens, en vluchtfoto’s zijn geen probleem.
Bovenstaande Zilvermeeuwen laten dit goed zien. Uiteraard heb ik met deze lens minder tele bereik als met mijn Sigma 50-500 OS, maar de lensscherpte is zo goed met veel microdetail dat je behoorlijk kunt uitsnijden, zoals in de eerste foto. Ik had eigenlijk al langere tijd in mijn hoofd dat ik graag eens een lichtsterke 70-200 telezoom zou willen hebben, maar dit soort lenzen kosten toch minimaal rond de duizend euro nieuw. Mijn lens, hoewel meer dan vijftien jaar oud, kostte iets meer dan driehonderd euro en ik heb zelfs nog een jaar garantie! Ik ben inmiddels dusdanig overtuigd van de mechanische en optische kwaliteiten van top Nikon lenzen dat ik een besluit genomen heb: Mocht ik ooit in de gelegenheid zijn om een top vogellens te kopen, dan wordt dat een (gebruikte) Nikon, ook als de lens al wat ouder is, mits niet beschadigd, is dat geen enkel probleem… Ook de VR vind ik minder belangrijk, daar heb ik de afgelopen tijd al vaker over geschreven.
Nog een aantal meeuwen van vorig weekend, allen geschoten met de Nikon D300s en de Nikon 80-200 f/2.8, uit de hand.
Deze Zilvermeeuw heeft duidelijk een dieet met veel garnalen! Hij was echt behoorlijk roze….
Bovenstaande meeuw is een Stormmeeuw….
En dit is een jonge Zilvermeeuw, met bruin gevlekt kleed.
Weer een jonge Zilvermeeuw.
Stormmeeuw, te herkennen aan de groengele poten en geen rood puntje in de snavel.
Stormmeeuw