Mijn favoriete strandvogel….
Dat is de Drienteenstrandloper, een klein, vliegensvlug vogeltje welke alleen of met wat soortgenoten langs de waterlijn rent op zoek naar kleien krabbetjes, wormpjes, schelpjes, etc.
420mm, 1/1000s bij f/7.1 en iso 900
IK heb inmiddels vele honderden foto’s van deze soort, en wat ik zo leuk vind is dat, omdat ze zo aktief zijn, je toch iedere keer weer andere plaatjes krijgt.
Ten eerste is het al lastig om ze goed vast te leggen, zoals gezegd foerageren ze vaak rennend langs de vloedlijn. Ik ben meestal op het strand te vinden tijdens laag water, dan zitten daar de meeste vogels. Behalve de vele meeuwen zijn er ook altijd wel Drieteenstrandlopers, echt veel kleiner dan die meeuwen, en veel sneller!
420mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 140
Zoals bekend maak ik alle laagstandpunt foto’s met een hoekzoeker, en dat is soms best lastig met die snelle rakkers. Meestal loop ik op de vogeltjes af tot een meter of 15 à 10, ga dan op de knieën en hoop dat ze dichterbij komen. Vaak is dat het geval, soms lopen ze zowat de lens in zoals op onderstaande foto.
420mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 280, -1/3 stop compensatie
De Drieteenstrandloper is in Nederland een overwinteraar, ze broeden in het arctische noorden en komen in het najaar naar het zuiden, alwaar ze graag langs de kust rondhangen. Het vogeltje heeft geen achterteen zoals de meeste andere vogels, vandaar de naam. Als ze rennen (ofwel snelwandelen….), dan kan ik ze snel lopend niet bijhouden. Ze lopen tot aan de waterlijn en als er een golf aankomt sprinten naar het strand om de golf voor te blijven! Gisteren lette ik even niet goed op en zat vervolgens met mijn statief (laag!) en mijn schoenen en broek in het water! Gelukkig was de camera nog droog, maar ik had niet gedacht dat bij steeds meer eb en opeens nog een golf zover het strand opkwam.
420mm, 1/500s bij f/8 en iso 800, +2/3 stop compensatie
Alle foto’s zijn genomen met de Nikon D7100 en de Nikon 300mm f/4 ED lens en de Kenko Telepro 1.4x teleconverter. Sommige uit de hand, steunend op het zand, sommigen vanaf statief zo laag mogelijk. De ene keer is de branding de achtergrond, de andere keer het strand, ook dat geeft mooie variaties vind ik.
420mm, 1/1000s bij f/9 en iso 900, +2/3 stop compensatie
En ondanks het feit dat ik al zoveel foto’s heb, zullen er ongetwijfeld nog wel meer volgen de komende tijd want ik vind het heerlijk om met deze vogeltjes bezig te zijn!
420mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 220, -1/3 stop compensatie
420mm, 1/1600s bij f/7.1 en iso 280
Als laatste een foto van hun rust houding, kop in de rugveren, soms toch nog een oogje open om het gevaar in de gaten te houden…..
420mm, 1/1250s bij f/8 en iso 220
Een oude 300mm in gebruik…
300mm, 1/500s bij f/5 en iso 640, +2/3 stop compensatie
In mijn zoektocht naar betere kwaliteit én lager gewicht heb ik vorige week een 15 jaar oude Nikon 300mm f/4 ED AF aangeschaft met een Kenko Pro 1.4x teleconverter. Tweedehands uiteraard maar in perfekte conditie! Het grootste voordeel voor mij was het lage gewicht, de lens weegt 1,3 kg, bijna 7 ons lichter dan mijn Sigma 50-500 OS.
Uiteraard was ik ook erg benieuwd naar de scherpte, ik had al gelezen dat deze oude lens kwa scherpte niet onderdoet voor de “moderne” versie (ook al een oud ontwerp), en die lens staat bekend als absoluut topscherp.
Bovenstaand Damhert is geschoten met de 300mm, vanaf een monopod, want beeldstabilisatie heeft deze lens niet. En de scherpte liegt er niet om bij f/5 vind ik zelf!
300mm, 1/800s bij f/4.5 en iso 320, +1 stop compensatie
Bovenstaande Tureluur, geschoten vanuit een vogelhut vanaf rijstzak, laat voor mij overduidelijk zien dat een echte “prime”, een vastbrandpunt lens, echt meer microdetail laat zien dan mijn Sigma, en dat al bij f/4.5, wow! Ik heb deze foto geschoten met mijn D7100 in de 1.3x crop mode, dat geeft een effectieve brandpuntafstand van 600mm. Ofwel, ik gebruik dan een 15.2 Mpx, 600mm f/4 combi van nog geen 2 kilo, de medefotograaf in de hut gebruikte een Nikon D4 met Nikon 500mm f/4 VR, samen goed voor 5 kilo! (en een stuk prijziger….)
Maar soms is natuurlijk 300mm niet genoeg, en wil je meer, dus dan de teleconverter er tussen geschroefd hetgeen effectief een 420mm f/5.6 oplevert. Overigens moet ik mijn Sigma 50-500 OS op 460mm instellen om dezelfde beeldhoek te krijgen, hetgeen aantoont dat er weinig tele verschil zit tussen de Sigma en de nikon + TC combi.
Maar de AF van de laatste werkt nog via een door de body aangedreven stelschroefje, en is aanmerkelijk trager dan de HSM van de Sigma. Voordeel is wel weer de variabele focus-limiter, met slim gebruik kan je zo de traagheid beperken.
420mm, 1/400s bij f/7.1 en iso 640
Hier een afstandshot van Damherten vrouwtjes, geschoten vanaf statief, tegenlicht, mooi beeld maar geeft nog niet goed weer of de foto nog steeds wel scherp is met de TC.
Maar onderstaande foto van (alweer?, ja alweer!) een Drieteenstrandloper laat zien dat ook met de 1.4x TC deze lens tot uitmuntende prestaties in staat is!
420mm, 1/1000s bij f/8 en iso 360
De Drieteenstrandlopers zijn razendsnelle vogeltjes, en de AF had hier dan ook wel moeite mee, temeer daar deze door de teleconverter nog iets trager wordt. Op de knieën in de branding, hoekzoeker en camera / lens ondersteunend op mijn hand in het zand heb ik deze foto kunnnen maken, het vogeltje stond eventjes stil…. 🙂
Kortom, voorlopig zal ik wel een tijdje met deze combi fotograferen, temeer omdat het setje zo heerlijk portable is!
Fotograferen in zanderige omstandigheden….
Ik heb de laatste tijd weer veel foto’s gemaakt aan het strand, en dat betekent fotograferen in een omgeving met veel zand! Zand is niet echt bevorderlijk voor apparatuur, uiteindelijk komt het overal tussen, dus hoe kan je toch mooie foto’s maken zonder bang te zijn voor je kostbare spullen?
460mm, 1/640s bij f/7.1 en ISO 1000
Bovenstaande Bontbekplevier was druk aan het foerageren in het natte zand (het was eb…), en het zandlandschap is dan bobbelig, en ik lig dan op mijn knieën door de hoekzoeker te fotograferen, de camera + lens ondersteunend in mijn linkerhand die weer op het natte zand ligt. Het voordeel is natuurlijk het optimaal lage standpunt voor intieme foto’s, het nadeel is dat je erg goed moet opletten om niet je camera te gaan bedienen met nat zand handen! En als je een stukje verder moet kruipen dan ontkom je er meestal niet aan om ook een hand op het zand te zetten. Voordat ik dan een nieuwe foto maak zorg ik er altijd voor dat mijn “fotografeer” hand weer zandvrij is!
500mm, 1/640s bij f/7.1 en ISO 250
Ook deze Bonte Strandloper heb ik zo gefotografeerd, het zand geeft een mooie warme kleur in het geheel, dus het gevaar van een paar zandkorrels op de apparatuur heb ik er wel voor over. Het allerbelangrijkste is dat je tijdens het werken regelmatig de zandkorrels wegblaast, nooit wegpoetsen want zand krast!
Uiteraard kunnen er ook foto’s worden gemaakt bij de waterlijn hetgeen vanuit mijn favoriete standpunt ook prachtige plaatjes oplevert, getuige onderstaande foto van de Drieteenstrandloper.
500mm, 1/1600s bij f/8 en ISO 360
In dit geval moet je altijd opletten op de waterbewegingen, want je apparatuur vol met zeewater is meer funest dan je apparatuur bedekt met wat zandkorrels! Al deze foto’s zijn dus echt uit de hand geschoten, juist omdat ik snel wil kunnen reageren om de apparatuur veilig te stellen. Als het kan steunt mijn linkerhand in het zand of zelfs in een laagje water, en ook helpt de beeldstabilisator van mijn Sigma 50-500 OS, alwaar ik al deze foto’s mee gemaakt heb.
500mm, 1/1000s bij f/7.1 en ISO 1000
Bovenstaande foto van de Bontbekplevier heb ik gemaakt op een mooie zonnige ochtend, de zon kwam net over de duinrand heen en gaf een prachtige gouden gloed op dit kleine vogeltje. Aangezien het nog prachtig nazomerweer was, heb ik de foto’s kunnen maken op blote voeten, korte broek en een t-shirtje aan, ideaal als je bezig bent in deze half natte omgeving. Verder is natuurlijk lenzen wisselen taboe op het strand, je wilt absoluut geen zand in de camera hebben, en in principe wordt er ook niet gezoomd met mijn Sigma, aangezien je dan zandkorrels naar binnen kunt krijgen.
500mm, 1/1000s bij f/8 en ISO 640, +2/3 stop compensatie
Bovenstaande Drieteenstrandloper wordt geheel omgeven door het schuim van de branding, hetgeen een prachtig soft-focus effect geeft terwijl de vogel mooi scherp is. En de foto is gewoon vanaf het strand gemaakt, dus het water vormde geen direkte bedreiging voor de apparatuur!
Als laatste dan nog een foto van weer de Drieteenstrandloper, hij had zich net staan poetsen en dan wordt er altijd even uitgeschud, hier had ik op gewacht!
500mm, 1/1000s bij f/8 en ISO 500
Op alle 6 de teentjes staande, met de zee als achtergrond!
Thuisgekomen ben ik dan vervolgens een half uur bezig met het schoonblazen van de apparatuur, camera body, lens, hoekzoeker, maar ook de rugzak en verrekijker maak ik altijd goed schoon, want zand kruipt overal tussen!
Ondanks het vele extra werk dat je er aan hebt vind ik dit toch een van de leukste vormen van vogelfotografie!
Vogels fotograferen met een 200mm lens
Vogelfotografen willen op het gebied van lenzen eigenlijk altijd maar één ding: zoveel mogelijk millimeters, ofwel zo groot mogelijk telelens bereik. Velen werken dan ook met een 500mm f/4 lens en een teleconverter van 1.4x, zodat er een 700mm f/5.6 aan supertelelens beschikbaar is. Als dan ook nog met een crop camera gewerkt wordt dan treedt er ook nog een effektieve brandpuntafstand verlenging op van 1.5, 1.6 of 2 keer (afhankelijk van het merk camera). Zowel Nikon, Canon als Sigma bieden ook nog een 800mm f/5.6 aan, waarbij de Sigma de ‘goedkoopste’ oplossing is voor ongeveer vijfduizend euro, Canon meer dan 2x zo duur is en Nikon zelfs meer dan 3x zo duur!
Het kan ook anders: onderstaande foto’s zijn allen geschoten met een 2e hands 15 jaar oude Nikon zoom lens, de Nikon AF 80-200 f/2.8 ED schuifzoom, door mij een paar jaar geleden gekocht voor iets meer dan driehonder euro en in het algemeen beschouwd als een toplens en lekker lichtsterk. Wel zwaar, ietwat trage AF, geen beeldstabilisatie maar wel een lens met een ‘wow’ faktor.
200mm, 1/1600s bij f/5 en iso 125
Het was de afgelopen dagen prachtig strandweer, veel licht dus snelle sluitertijden mogelijk en aangezien ik tegenwoordig echt altijd een camera bij me wil hebben, ook aan het strand, gaat in dat geval altijd mijn D7100 en de Nikon 80-200 mee in een slingbag, en bovenal: de hoekzoeker!
Als je op een wat rustiger stuk strand bent en het wordt eb, dan komen er altijd wat meeuwen langs zoals ook bovenstaande jonge Kokmeeuw. Zelfs met ‘slechts’ 200mm (door mijn camera toch nog effektief 300mm…) kan je dan aardige plaatjes schieten en door de snelle sluitertijden hoef je niet bang te zijn voor bewegingsonscherpte.
In sommmige gevallen komen de meeuwen gewoon naar je toe, kijken of er nog wat te eten valt te halen, en in dat geval kan je zelfs met nog minder millimeters uit de voeten zoals bij onderstaande jonge Zilvermeeuw te zien is.
145mm, 1/1250s bij f/5.6 en iso 320, + 2/3 stop correctie
Bij deze foto heb ik duidelijk de hoekzoeker gebruikt, ideaal om zonder al te veel zand toch een mooie laag standpunt foto te maken. Ook bij het water is het natuurlijk leuk om lage foto’s te maken als de meeuwen op zoek zijn naar krabbetjes, leuk om te zien hoe de Zilvermeeuwen ogenschijnlijk een beetje in de branding staan en dan opeens een prooitje uit het water vissen!
200mm, 1/2000s bij f/5.6 en iso 100
Maar gisteren zag ik al lopend langs de waterlijn opeens een heel klein vogeltje foeragerend langs het water, en omdat dit op een heel stil stuk strand was kon ik rustig op mijn knieën in het water steeds dichterbij komen resulterend in een aantal prachtige foto’s vind ik zelf!
200mm, 1/1600s bij f/5 en iso 200
Het blijkt om de Drieteenstrandloper te gaan in zomerkleed, in het najaar en winter zijn ze meer wit en grijs kwa kleur, maar nu dus goudbruin. Ook hier weer zijn de foto’s gemaakt door de hoekzoeker, camera vlak boven water (wel de golven in de gaten houdend!), en ik mocht steeds dichtberij komen!
200mm, 1/1600s bij f/5.6 en iso 280
De zon stond al redelijk in het westen dus moest ik vanaf het water naar het strand fotograferen voor het mooiste licht. De laatste foto is zelfs erg dichtbij, ik moest uitzoomen tot 135mm en heb de vogel nog bijna vol in beeld!
135mm, 1/1250s bij f/5.6 en iso 220
Het waren een aantal heerlijke momenten, en het is echt genieten om met deze oude toplens te werken. Kortom, je kunt de vogels beter naar je toe laten komen, dat is veel goedkoper…..:-)
Aan het strand….
Een paar dagen geleden ben ik met een groepje fotografen naar het strand bij de Zuidpier van IJmuiden geweest. Het was een prachtige ochtend met weinig wind en mooi licht en er waren dan ook veel fotografen en gelukkig ook veel meewerkende vogels.
Ik had een aantal dagen ervoor mijn Sigma 50-500 OS uitgeprobeerd op een Nikon D800 camera, een 36Mpx fullframe camera en was enigszins teleurgesteld in de scherpte van mijn test foto’s. Kortom, ik had wat twijfels over mijn lens in combinatie met zo’n hoge resolutie sensor.
Maar afgelopen zaterdag werd twijfel weer geheel weggenomen! Het belangrijkste verschil was dat ik op het strand vrijwel alle foto’s heb geschoten liggend op de grond met de camera/lens combo op de rijstzak, een superstabiele ondergrond zodat trillingsonscherpte uitgesloten was.
Als eerste een groepje Drieteenstrandlopers, deze mooie najaarsgasten vind je veel in groepjes en dan is het nog best lastig om een klein groepje bij elkaar opde foto te krijgen.
500mm, 1/1250s bij f/8 en iso 200
Ook de Rosse Grutto is in deze tijd regelmatig te vinden langs de kust, en als je de vogel dan met zulk mooi licht kunt fotograferen kan de dag niet meer stuk!
500mm, 1/800s bij f/7.1 en iso 200
Na een paar uurtjes fotograferen konden we ons tijdens de koffie nog vermaken met de Huismus, en in mooi licht is ook dit een prachtig vogeltje om vast te leggen. Deze foto is uit de hand genomen met de beeldstabilisatie aan en laat zien dat er ook met de Sigma 50-500 OS perfekt scherpe foto’s zijn te maken.
500mm, 1/640s bij f/7.1 en iso 200
Na de koffie terug naar het strand en op gegeven moment was er de mogelijkheid om een individuele Drieteenstrandloper lekker dichtbij vast te leggen, nog steeds met mooi warm licht.
500mm, 1/1000s bij f/9 en iso 200
Aan het einde van de fotosessie kwam ook nog even een jonge Bontbekplevier opwachting maken, en ook deze heb ik vanuit een fraaie laag standpunt kunnen vastleggen, resulterend in een foto waar ik erg blij mee ben!
500mm, 1/800s bij f/8 en iso 200
Rest nog te vermelden dat alle foto’s via spotmeting zijn belicht, dit vind ik voor lichte vogels onder zonnige omstandigheden bijna altijd de beste methode om geen uitgebeten witten te krijgen.
Drieteenstrandloper
Afgelopen zondag was het een mooie dag en ben ik weer eens gaan kijken bij de Zuidpier in IJmuiden. Ondanks dat het behoorlijk druk was heb ik me uitstekend vermaakt met een groepje Drieteenstrandlopers.
500mm, 1/640s bij f/7.1 en iso 200, -2/3 stop compensatie
Het was eb aan het worden en een kluitje 3tenen zat bij elkaar op de rand van het droogvallende strand. Ik heb direkt de hoekzoeker op de camera gezet en heb verder een groot aantal foto’s kunnen maken van deze leuke vogeltjes. Ik was zo dom geweest om niet mijn kleinen statiefje mee te nemen, dus ik moest de camera en lens ondersteunen terwijl ik met mijn knieën in het water zat en het geheel zo laag mogelijk bij de grond hield zonder de camera nat te laten worden!
460mm, 1/500s bij f/9 en iso 200, -2/3 stop compensatie
Ik ben diverse malen van positie gewisseld om verschillende lichtval te hebben en uiteindelijk kwam een enkele vogel echt goed dichtbij foerageren.
460mm, 1/320s bij f/9 en iso 200, -2/3 stop compensatie
Na de sessie was mijn broek doorweekt en ook mijn handschoenen. Maar in het zonnetje kon ik een en ander rustig laten opdrogen en ik wist dat ik een aantal fraaie platen moest hebben geschoten en ben daarin ook niet teleurgesteld!
460mm, 1/320s bij f/9 en iso 200, -2/3 stop compensatie
460mm, 1/500s bij f/8 en iso 200, -2/3 stop compensatie
Alle foto’s zijn zoals gezegd uit de hand genomen, camera (Nikon D300s) en lens (Sigma 50-500 OS) ondersteunend door mijn arm liggend in het natte zand. De beeldstabilisator stond aan, de belichtingscompensatie was nodig om het wit niet teveel te overbelichten. Onbedoeld is de lens teruggezoomd naar 460mm tijdens de sessie, het kleine nadeel van een zoomlens….
op dát moment 