website van natuurfotograaf Frank Baldé

op dát moment is de blog van OPDATMOMENT

Hier vindt je regelmatig nieuwe 'momenten', belevenissen tijdens het fotograferen. Ik probeer hierbij ook nog enig inzicht te geven hoe de foto tot stand is gekomen, zoals welke technische afweging is gemaakt om de foto te maken, etc.

Laatste

nieuwe website!

sinds kort heb ik mijn website vernieuwd en zal deze blog verdergaan op mijn website.
Mijn oorspronkelijke site was gemaakt met Apple’s iWeb, en deze blog met WordPress. Via mijn site kon je op de blog komen maar deze blog draait op de servers van WordPress.
ik wilde een totale integratie en heb nu mijn gehele website draaien met WordPress, maar nu op mijn eigen domein. De hele blog geschiedenis is meeverhuisd, alleen zullen de volgers van mijn blog zich opnieuw moeten registreren.

Kortom, ga snel door naar mijn nieuwe website, alwaar ik ook weer een nieuw bericht heb geplaatst.

Dit was mijn laatste bericht op opdatmoment.wordpress.com….

Macro met de Nikon AF-S 300mm f/4E PF VR

Afgelopen week heb ik mijn nieuwe telelens gebruikt als macro objectief. Dat klinkt vreemd, maar omdat deze lens tot 1.4 meter dichtbij scherp kan stellen kun je hem goed gebruiken voor de wat grotere insekten zoals vlinders en libelles. En daarbij heb ik ook nog de 1.4x teleconverter gebruikt, zodat ik de beestjes met 420mm kon fotograferen.

420mm, 1/800s bij f/9 en iso 220

420mm, 1/800s bij f/9 en iso 220

Bovenstaande foto is een Groot Koolwitje, een mooie vlindersoort die gelukkig ook af en toe stil bleef zitten. Het ideale van macro werk met een flinke telelens is dat je flink afstand kan houden, dus je jaagt je onderwerp minder snel weg. Een ander heel groot voordeel van mijn lens is de zeer goede beeldstabilisatie, alle foto’s zijn uit de hand geschoten en daardoor ben je ook veel flexibeler in de keuze van de uitsnede en achtergrond.

420mm, 1/500s bij f/10 en iso 500

420mm, 1/500s bij f/10 en iso 500

Ook parende juffers heb ik veel gezien die dag, bijna allemaal dichtbij de waterkant op rietstengels. Door mijn bewegingsvrijheid kon ik een hoek kiezen met zo min mogelijk storende elementen, en dat waren er veel met allerlei andere stengeltjes rondom de juffers!
Alle foto’s zijn geschoten in de AWD, het was een zonnige winderige dag, eigenlijk niet echt geschikt voor mooie foto’s vanwege hard licht, maar door beschutte plekken te zoeken met gefilterd licht door bomen en afscherming van de wind, kon ik toch nog wel leuke foto’s maken.

420mm, 1/400s bij f/9 en iso 900

420mm, 1/400s bij f/9 en iso 900

Ook de Steenrode Heidelibel ging er even mooi voor zitten, dit is het vrouwtje en die is overduidelijk niet rood…
Hier een mooie egale achtergrond, waardoor de focus goed op de libelle is. Dit is ook een voordeel van de telelens, je hebt sneller een zachte achtergrond.
Wat ik ook erg leuk vind aan het macrowerk is dat je heel veel kunt doen op een paar vierkante meters, ideaal als je niet veel wilt lopen…:-)

420mm, 1/800s bij f/5.6 en iso 280

420mm, 1/800s bij f/5.6 en iso 280

Op bovenstaande foto van de Keizersmantel kun je goed zien hoe ongelooflijk de tong van de vlinder is. Een fraaie vlindersoort die lastiger was om vast te leggen vanwege het onrustige gedrag. Maar erg mooi om te zien….
Als laatste nog twee foto’s van dezelfde libelle, weer de Steenrode Heidelibel. De eerste is met tegenlicht geschoten en de tweede precies vanaf de andere kant. Het resultaat is twee totaal verschillende opnames kwa lichtbeleving en ook verschillende achtergrondjes. En dit dankzij het rustig blijven zitten door deze prachtige libelle……

420mm, 1/320s bij f/9 en iso 400

420mm, 1/320s bij f/9 en iso 400

420mm, 1/320s bij f/13 en iso 400

420mm, 1/320s bij f/13 en iso 400

Nikon AF-S NIKKOR 300mm f/4E PF ED VR

Sinds een paar dagen ben ik de gelukkige eigenaar van de nieuwe lichtgewicht telelens van Nikon, de Nikon AF-S 300mm f/4E PF ED VR. Een hele mond vol, kort gezegd een 300mm f/4 lens met beeldstabilisatie. Mijn vorige 300mm f/4, ruim 15 jaar oud, absoluut topscherp, had als nadeel de trage autofocus, chromatische aberratie en geen beeldstabilisatie. Voor de topscherpe foto’s had ik dus altijd óf hele snelle sluitertijden nodig óf een statief of rijstzak. Dus tijdens mijn wandelingen in de AWD sleepte ik regelmatig ook nog een statief mee, en dat betekende dat de combinatie D800, lens en statief al snel op ruim vier kilo zat, en nog een grote rugzak om ook het statief op te kunnen bevestigen.

420mm, 1/500s bij f/7.1 en iso 280

420mm, 1/500s bij f/7.1 en iso 280

Hoe anders nu met de nieuwe lens: door de beeldstabilisatie heb ik tijdens mijn wandelingen geen statief nodig, en de camera met lens wegen samen 1,8 kilo. Verder is de lens heel erg compact en het geheel past dan ook makkelijk in mijn superlichte slingbag, inclusief wat eten en drinken.
De reden dat deze nieuwe lens zo licht is komt door een Phase Fresnel lens element, hierdoor is zeer compacte bouw mogelijk. Canon gebruikt een dergelijk lens element in z’n 400mm f/4 DO lens (Diffractive Optics). Behalve het lichte gewicht (nieuw: 755gr, oud: 1380gr) heeft deze lens de laatste generatie beeldstabilisatie (VR = Vibration Reduction) en ik kan scherpe foto’s maken met 1/30s uit de hand! Maar ook is de autofocus supersnel, getuige onderstaande foto, een Gierzwaluw met volle krop in vlucht, een van de lastigste vogeltjes om vast te leggen vanwege hun totaal onvoorspelbare vluchtgedrag.

420mm, 1/1600s bij f/5.6 en iso 220

420mm, 1/1600s bij f/5.6 en iso 220

Verder is de lens natuurlijk ook topscherp, heeft vrijwel geen last van chromatisch aberratie en ik heb laatst zes uur rondgewandeld in de AWD zonder een centje vermoeidheid wat betreft spullen sjouwen.

In combinatie met mijn fullframe D800 camera gebruik ik de lens vnl. met de 1.4x teleconverter om zo een brandpuntafstand te krijgen van 420mm bij maximaal f/5.6. Ook met de TC is de autofocus nog supersnel en ik heb gisteren dan ook een mooie serie kunnen maken van jonge Boerenzwaluwen die gevoerd werden. Ik kon de vogeltjes lopend benaderen en rustig gadeslaan en heb prachtige plaatjes kunnen schieten van deze heerlijke kwetterende vogeltjes.

420mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 2500, +1/3 stop compensatie

420mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 2500, +1/3 stop compensatie

Al de foto’s zijn dus uit de hand geschoten, om de aktie goed te bevriezen heb je dan toch snelle sluitertijden nodig maar met een camera als de D800 kan de ISO makkelijk omhoog, tot mijn verbazing waren flink wat foto’s gemaakt met ISO 3600 zonder enig ruis probleem, heerlijk!

420mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 3600, +1/3 stop compensatie

420mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 3600, +1/3 stop compensatie

Het is prachtig om te zien hoe de kleine zwaluwtjes gewoon rustig op een ijzerdraadje zitten, continu om zich heen spiedend of vader of moeder alweer met eten aankomt. Als dat zo is gaat het geluidsnivo direkt omhoog en staan de bekkies al wijd open.

420mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 3200, +1/3 stop compensatie

420mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 3200, +1/3 stop compensatie

In een fraktie wordt het eten overgedragen, gewoon terwijl de ouder in vlucht is, en gelukkig heb ik zo’n overdracht perfekt kunnen registreren. Ook met ‘slechts’ vier beeldjes per seconde gaat dit prima, eerlijk gezegd mis ik de snelheid niet echt.

420mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 3200, +1/3 stop compensatie

420mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 3200, +1/3 stop compensatie

420mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 3200, +1/3 stop compensatie

420mm, 1/1250s bij f/7.1 en iso 3200, +1/3 stop compensatie

Kortom, al na een paar dagen gebruik van m’n nieuwe lens ben ik supertevreden en erg blij dat ik deze stap gezet heb. Ik heb flink wat ouder spul, zoals de D7100 en D300s kunen verkopen en m’n oude lens goed kunnen inruilen, daar komt vast wel weer een nieuwe tevreden eigenaar voor.

Visdieven, deel 1

Ik heb de afgelopen paar dagen veel Visdieven kunnen fotograferen, en dat is een leuke bezigheid!
In vlucht, aan het vissen, zijn het verbazingwekkend wendbare vogels die met grote precisie van een meter of 10 hoogte in de golven van de noordzee duiken en dan 9 van de 10 keer met een visje naar boven komen.
De Visdief is makkelijk herkenbaar, het is een slanke vogel met een zwarte pet en een rode snavel met een zwarte punt en rode pootjes. Ze zijn veel langs de kust te vinden maar ook in weidegebieden met veel slootjes. Ze kunnen net als Torenvalken uitstekend ‘bidden’, ofwel met snelle vleugelslag op een plek blijven hangen, ondertussen het water afspiedend naar prooi. Vaak duiken ze, maar zien er dan toch van af en maken dan een razendsnelle wending.

FGB_1463

Op bovenstaande foto is de Visdief aan het speuren in het water, op zoek naar een hapje.
Alle foto’s in deze serie zijn geschoten vanaf de dijk bij Den Helder met de Nikon D800 en de Nikon AF 300mm f/4 ED met Kenko 1.4x teleconverter, vanaf statief met schommelkop. Om de vluchtfoto’s te bevriezen is voor een snelle sluitertijd gekozen, en het was een zonnige ochtend dus dat ging prima. Zelfs met een ‘trage’ AF lens als mijn 15 jaar oude 300mm kon ik redelijk makkelijk focussen op de vogel en deze dan met de schommelkop blijven volgen. Uiteraard helpt het ook dat de D800 een geavanceerd AF systeem heeft.

FGB_1694

Op het moment dat de Visdief denkt kans te hebben duikt hij met een noodgang de zee in en dan…..

FGB_1579-2

…is het soms toch mis, maar is de Visdief wel nat. Iedere keer als ze gedoken hebben wordt na die duik even ‘uitgeschud’, net zoals honden doen maar dan heel kort en in vlucht! Het is dus een beetje geluk hebben om dat moment te pakken, maar zelfs met een ‘slechts’ 4 beeldjes per seconde megapixel monster als de D800 is het me nog diverse malen gelukt. Bij het zien van de resulterende foto geloof je vaak niet dat een vogel dit kan zonder uit balans te raken….

FGB_1711-2

En vervolgens wordt er natuurlijk verder gevist, want we hebben honger! Dus maar weer turen en loeren….

FGB_1709

en nog een rondje maken…

FGB_1525

om dan vervolgens weer een duik te nemen en soms zelfs zo boven te komen….

FGB_1734-2

en vaak worden die vissen dan ook direkt opgegeten, maar regelmatig verdwijnen ze met een visje in de bek naar een verderop gelegen nest en ook dat levert een mooi vliegbeeld op.

FGB_1488

De meeste foto’s zijn geschoten met een sluitertijd van 1/3200 seconde en het diafragma varieerde tussen f/5.6 en 7.1. De Auto ISO van de camera zorgde voor de juiste belichting, in principe werk ik in de M stand waarbij ik met het voorste instelwiel het diafragma regel en met het achterste wiel de sluitertijd. In de zoeker zie ik beiden, en ook de bijbehorende ISO voor de juiste belichting en als dit te hoog wordt kan ik snel corrigeren door óf de tijd óf het diafragma te veranderen.
Als laatste nogmaals de wegvliegende Visdief nu met een strookje zee onderaan de horizon….

FGB_1775-3

Over een paar dagen Visdieven deel 2, en dat gaat over het nieuwe leven wat een paartje heeft voortgebracht en waar al die visjes gebracht worden. Die serie foto’s is gemaakt vanuit de vogelhut Balgzand van Landschap Noord Holland, deze hut is ingegraven wat prachtige laag standpunt beelden oplevert. Meer daar over de volgende keer….

Plasdras vogels met de D800

Bij een heel mooi plasdrasgebiedje in de buurt heb ik eens lekker mijn Nikon D800 kunnen uitproberen op de vogels, uiteraard in combinatie van de Nikon AF 300mm f/4 ED en de Kenko Teleplus Pro 300 DGX 1.4x converter. Op de fullframe camera (in Nikon taal: FX) heb je dan dus “slechts” een 420mm f/5.6 teleobjectief, maar dat blijkt dus geen enkel probleem te zijn.

420mm, 1/1250s bij f/5.6 en iso 220

420mm, 1/1250s bij f/5.6 en iso 220

Bovenstaande foto van de Grutto laat voor mij direkt zien dat een FX camera iets extras biedt wat moeilijk is te omschrijven vind ik. Het zit hem in de kleine dingetjes, zoals dynamiek, kleuren, microdetails, en de kneedbaarheid van het raw bestand. Grappig genoeg hoef ik eigenlijk juist minder nabewerking te doen vergeleken met de D7100.

420mm, 1/1000s bij f/6.3 en iso 320, +2/3 stop compensatie

420mm, 1/1000s bij f/6.3 en iso 320, +2/3 stop compensatie

De Tureluur hierboven zat nog best ver weg, maar door de enorme resolutie van de D800 heb je ruimte genoeg om te snijden, zeker voor webgebruik. Alle foto’s zijn geschoten vanaf statief, dat statief stond regelmatig met 1 poot in de blubber en moest dus thuisgekomen ook onder de douche!
Ook kwa ruis heb je veel meer ruimte, zeker als er niet veel gecropt hoeft te worden want dan wordt de ruis door het verkleinen al veel minder.

420mm, 1/800s bij f/6.3 en iso 500, +2/3 stop compensatie

420mm, 1/800s bij f/6.3 en iso 500, +2/3 stop compensatie

Gelukkig was het mooi licht, dus de ISO hoefde niet ver omhoog, bovenstaande Grutto zat in een wat donkerder hoekje op de plasdras met de mooie groene walkant weerspiegeld in het water, en hier gebruikte ik ISO 500.
Omdat de D800 een ander oculair heeft als de D7100 (rond i.p.v. vierkant), kan ik ook mijn oude hoekzoeker niet gebruiken, deze moet ik nog inruilen voor het ronde model. Ik moest me dus wel in wat bochten wringen om toch door de zoeker te kunnen kijken bij sommige foto’s!

420mm, 1/1000s bij f/6.3 en iso 360, +1/3 stop compensatie

420mm, 1/1000s bij f/6.3 en iso 360, +1/3 stop compensatie

Ook Kluten waren volop aanwezig, de meesten te ver weg maar deze Kluut kwam even voorlangs zetten, druk foeragerend. Bij een aantal foto’s was het niet mogelijk om laag over het water te fotograferen, simpelweg omdat de walkant vol met hoge begroeing staat. Maar als de vogels op afstand zitten is de hellingshoek toch niet al te groot en toont het geheel wel mooi laag.

420mm, 1/1000s bij f/5.6 en iso 250, +2/3 stop compensatie

420mm, 1/1000s bij f/5.6 en iso 250, +2/3 stop compensatie

Tot mijn verrassing dook ook opeens de Kleine Plevier op, een klein vogeltje vergeleken met Kluut, Grutto en Tureluur. Deze soort blijft gelukkig af en toe even stilstaan, dan tikken ze snel met een pootje op de grond, net als de Kievit, en dan vissen ze weer een wormpje uit de modder. Dat maakt het scherpstellen weer makkelijker en je zou bij dit soort vogels ook makkelijk een wat langere sluitertijd kunnen gebruiken.

420mm, 1/1000s bij f/6.3 en iso 450

420mm, 1/1000s bij f/6.3 en iso 450

Dat kan niet bij de Tureluur, want deze loopt continu door het water te foerageren en de kopbewegingen zijn snel, dus wil je die bevriezen dan heb je echt een korte sluitertijd nodig. Op bovenstaande foto weer de mooie groene reflectie in het water, hetgeen een speciale sfeer geeft vind ik.

420mm, 1/1000s bij f/6.3 en iso 450

420mm, 1/1000s bij f/6.3 en iso 450

Ook kwamen er regelmatig Witte Kwikstaartjes voorbij, op een gegeven moment zag ik door de verrekijker twee mannetjes flink stoeien met elkaar, prachtig om te zien, helaas te ver weg om goed vast te leggen, dus heb ik het schouwspel maar door de verrekijker gevolgd. Bovenstaand kwikstaartje is materiaal aan het verzamelen voor het nest of voor de kleintjes denk ik, prachtig om te zien hoe het bekkie steeds voller kwam te zitten.

Als laatste foto nog twee Grutto’s, niet allebei scherp, dat komt natuurlijk ook door de kleinere scherptediepte van de FX camera, maar de setting is wel mooi zo vind ik.

420mm, 1/1250s bij f/5.6 en iso 220

420mm, 1/1250s bij f/5.6 en iso 220

In ieder geval ga ik de komende tijd nog wel vaker daar fotograferen, want er zit van alles en als je maar lang genoeg wacht komen de beestjes wel voor de lens.
Ook ben ik weer verbaasd over de beeldkwaliteit van mijn oude Nikon AF 300mm f/4 ED i.c.m. de converter. Ik vind het geweldig dat ik nu alle oude Nikon lenzen die vaak voor een bescheiden bedrag op Marktplaats te koop zijn kan gebruiken op mijn D800. Ook mijn oude Nikon AF 80-200 D f/2.8 ED lens werkt perfekt op de D800, en deze lens heb ik een paar jaar terug voor net iets meer dan driehonderd euro op de kop getikt mét een jaar garantie. De nieuwe 70-200 f/2.8 VR kost bijna twee mille! De AF is natuurlijk sneller, er is beeldstabilisatie maar kwa scherpte doen de lenzen niet voor elkaar onder en kwa gewicht is de nieuwe zelfs zwaarder. Kortom: de ouwetjes doen het nog best…☺️

Full frame camera

hoewel ik eigenlijk van plan was om een andere lens aan te schaffen (ik heb een flink aantal oudere spullen verkocht), heb ik uiteindelijk een andere keuze gemaakt: ik heb een zg. fullframe camera gekocht, m.a.w. de sensor is net zo groot als het ouderwetse kleinbeeld negatief, ofwel 24×36 mm. Ik heb hier lang over zitten dubben, stond minder dan 2 jaar geleden voor dezelfde keuze en koos toen voor de D7100, een crop camera. Met deze camera heb ik met veel plezier gefotografeerd, zonder twijfel.
Maar het viel me op dat vrijwel alle serieuze amateur natuurfotografen en absoluut alle pro-natuurfotografen tegenwoordig met fullframe fotograferen, ondanks dat de 420mm tele die ik heb (300mm + 1.4x converter), nu gewoon 420mm beeldhoek geven in tegenstelling tot de 630mm die je dan op een crop camera krijgt. Dus wat zijn dan de voordelen van een fullframe camera?

420mm, 1/1250 bij f/5.6 en iso 1600

420mm, 1/1250 bij f/5.6 en iso 1600

Een groot voordeel is natuurlijk minder ruis, en bovenstaande foto van een juveniele Huismus laat dat duidelijk zien.
De camera keuze is gevallen op een 2e hands Nikon D800, een 36Mpx camera waardoor ik ook genoeg ruimte heb om uit te snijden.
Dit is een professionele body, topkwaliteit afwerking en ook deze 2e hands camera is nog perfekt in orde.
Ik heb pas een paar dagen kunnen fotograferen met deze machine, maar ik ben meer dan tevreden en ik merk een ongelooflijk verschil in ‘flexibiliteit’ van de RAW bestanden. Het dynamisch bereik is enorm, zelfs in fel zonlicht (harde schaduwen, felle hooglichten) kan ik nog prima uit de voeten want met de juiste nabewerking krijg je nog een prachtige ‘getemperd licht’ foto, zoals onderstaande foto van de Grasmus laat zien.

420mm, 1/1600 bij f/6.3 en iso 220

420mm, 1/1600 bij f/6.3 en iso 220

En dan te bedenken dat dit een enorme uitsnede is, want oorspronkelijk is een D800 foto 7360 pixels breed, en deze uitsnede is slechts 2135 pixels breed (en vanuit dat formaat is bovenstaande foto weer verkleind naar 950px voor deze blog).
Verder valt op dat bij goed belichte foto’s is vrijwel geen extra nabewerking hoef toe te passen, er hoeft ook minder verscherpt te worden, minder extra ruisonderdrukking, etc, kortom, het is eigenlijk makkelijker fotograferen…☺️

200mm, 1/640s bij f/2.8 en iso 6400

200mm, 1/640s bij f/2.8 en iso 6400

Bovenstaand hert in de schemering is geschoten bij iso 6400, en ook dat is geen enkel probleem. Ik weet dat ik nu zonder er bij na te denken tot ISO 1600 kan fotograferen en met iets meer beleid ook nog tot iso 10.000 kan gaan, wow!

Ook de kleine scherpte diepte spreekt mij heel erg aan, hierdoor kun je mooie zachte achtergronden maken zoals onderstaande foto van een plant laat zien, geschoten in de AWD.

420mm, 1/1250 bij f/5.6 en iso 450

420mm, 1/1250 bij f/5.6 en iso 450

Het echte fotowerk moet nog beginnen natuurlijk, ik heb nu 2 dagen kunnen oefenen maar ben erg blij met deze nieuwe “oude” aanwinst. Hieronder nog een Kauwtje die op een grasveldje met bloemetjes aan het foerageren was.

420mm, 1/1000 bij f/5.6 en iso 1100

420mm, 1/1000 bij f/5.6 en iso 1100

Alle foto’s zijn uit de hand geschoten, vandaar de snelle sluitertijden om bewegingsonscherpte te voorkomen.

Kluten

Op Koningsdag was ik met een paar fotovrienden op Texel en heb daar weer uitgebreid en relatief dichtbij Kluten kunnen fotograferen.
Deze zwart-witte vogel met blauwe poten blijft een lastige om goed te belichten, want de kontrasten zijn natuurlijk hoog en bovendien hadden we deze dag vrij veel zon. We waren er in het begin van de ochtend, dan is het licht wat minder hard.

FGB_4781

Bij een bekend plasdras gebied waren redelijk wat Kluten die je goed kon benaderen omdat “hun” gebied wordt afgescheiden door een sloot, en kennlijk weten ze inmiddels dat de fotografen die rondhangen aan de andere kant van het slootje niet bedreigend zijn..☺️
Ik probeer dan toch altijd weer om zo laag mogelijk over het water te fotograferen, en dat betekend dat het statief deels in de sloot stond en ik door de hoekzoeker op de kant daar doorheen lag te loeren.

FGB_4645-2

In de meeste gevallen heb ik spotmeting gebruikt om er in ieder geval voor te zorgen dat de witte partijen niet overbelicht raken, en dat is goed gelukt vind ik zelf. Alle foto’s zijn geschoten vanaf statief en met de Nikon D7100 en Nikon 300 f/4 en de Kenko 1.4x converter. Veel foto’s bij volle lensopening (f/5.6) of een derde stop gediafragmeerd (f/6.3). Ondanks statief gebruik wilde ik de sluitertijden zo kort mogelijk houden om de snelle bewegingen van de vogel te bevriezen. Dit levert natuurlijk soms weer leuke beelden op zoals op de foto hieronder, waarbij het net lijkt alsof de Kluut een kralenketting om heeft!

FGB_4819-2

Het is prachtig om te zien hoe deze vogel met die lange fragiele poten aan het foerageren is, en soms komt hij/zij dan ook helemaal uit het water zodat je goed kan zien hoe hoog ze op hun poten staan.

FGB_4829

Ondanks dat het een echte steltloper is heeft de Kluut ook zwemvliezen tussen de tenen en kan dus ook goed zwemmen. Het gebiedje waar de foto’s genomen zijn is ook echt een broedgebied, met eilandjes met wat gras en schelpjes, ideaal voor de nestjes van de Kluut.

FGB_4716

Op sommige momenten ging een Kluut door het afscheidende slootje foerageren en kwam dan soms wel heel erg dichtbij langslopen. Tijdens dat foerageren vegen ze zijdelings met hun snavel door het water en de modder en vissen daarmee meestal wormen en kreeftachtigen uit het water.

FGB_4977-2

FGB_4894

Het echte broedseizoen begint nu deze maand, er worden 3 a 4 eieren gelegd en deze komen in een ruime drie weken uit. De jongen gaan dan onmiddelijk zelf voor hun eten zorgen, blijven in de buurt van de ouders en deze zorgen er ook voor dat de kleintjes het warm hebben als dat nodig is. Nog eens een maand tot anderhalve maand later vliegen ze uit, maar blijven nog wel lang bij de familie.

Op het moment van deze foto’s werd het voorbereidende werk verricht zoals nest maken en paring (niet gezien helaas).

FGB_4601

Hieronder nog wat meer foto’s van deze elegante vogel, ik wil begin juni nogmaals naar Texel om hun kroost te gaan bewonderen!

FGB_4864-2

FGB_4691-2

Fitis

Op dit moment is het een waar feest van zangvogeltjes in de waterleidingduinen, en de laatste paar dagen heb ik me toegelegd op het tweelingbroertje/zusje van de Tjiftjaf, nl. de Fitis.

420mm, 1/1000s bij f/6.3 en iso 160

420mm, 1/1000s bij f/6.3 en iso 160

De twee soorten lijken heel sterk op elkaar, maar de zang is een wereld van verschil. Waar de Tjiftjaf niet veel verder komt dan minuten lang “tjif tjaf tjif tjaf etc.” te roepen, maakt de Fitis er een mooi liedje van. Het is een klein geelbruin vogeltje en zit vrijwel geen minuut stil.

420mm, 1/800s bij f/5.6 en iso 360

420mm, 1/800s bij f/5.6 en iso 360

Bovendien is de vogel vrij schuw, dus hoe krijg je zo’n klein beestje dan nog een beetje knap op de foto? Dat kan zoals bij bovenstaande foto door zelf schuil te gaan achter een struik en door die struik heen te fotograferen, hier had ik erg veel geluk mee. De goudbruine achtergrond komt van andere struiken die wat verder stonden (duindoorn) en geven een mooie kleurenharmonie met dit prachtige vogeltje.

420mm, 1/800s bij f/6.3 en iso 360

420mm, 1/800s bij f/6.3 en iso 360

Een andere methode is om in een schuiltentje te gaan zitten bij wat struikjes waar de Fitis regelmatig komt posten, en dat resulteerd in bovenstaande foto waar het vogeltje zich niet helemaal wilde vertonen….
Kenmerkend gedrag voor de Fitis is dat ze vaak wat lager in een struik landen en dan vervolgens in het struikje van takje op takje springen om een steeds betere uitkijkpost te vinden. En intussen maar zingen…☺️

420mm, 1/800s bij f/5.6 en iso 400

420mm, 1/800s bij f/5.6 en iso 400

Het mooiste is natuurlijk als je niet de lucht als achtergrond hebt, omdat die vaak veel lichter is dan de vogel, zoals bij onderstaande foto goed te zien is. Dit is geen tegenlicht, maar gewoon een heel erg lichte lucht, maar de groene verse blaadjes aan de struik geven het geheel wel weer wat flair vind ik.

420mm, 1/1000s bij f/5.6 en iso 220, +1 stop compensatie

420mm, 1/1000s bij f/5.6 en iso 220, +1 stop compensatie

Alle foto’s zijn gemaakt met de Nikon D7100 en mijn Nikon 300mm f/4 ED met de Kenko 1.4x telepro plus dgx converter. Deze combi is echt topscherp, zelfs bij volle lensopening (f/5.6 is dat dan), en erg draagbaar. Het nadeel van de oude lens is de trage scherpstelling, die wil nog wel eens te laat zijn bij aktieve vogeltjes in struikjes…😣
Als laatste nog een exemplaar welke uit volle borst zat te zingen, een heerlijk geluid en als je een dezer dagen door de Amsterdamse Waterleidingduinen wandeld zul je de zang ook veelvuldig horen!

420mm, 1/800s bij f/5.6 en iso 320

420mm, 1/800s bij f/5.6 en iso 320

Een heel bekend vogeltje…..

Hoewel minder algemeen dan vroeger, toch is de Huismus, ofwel Passer Domesticus, nog steeds een zeer bekend vogeltje waar de meeste vogelfotografen hun neus voor ophalen en zowiezo de meeste mensen nauwelijks naar kijken.
En dat is onterecht vind ik, want het zijn eigenlijk gewoon prachtige en vaak aandoenlijke vogels.

FGB_1585

Rond mijn huis in struiken en op heggen, en in het duinlandschap kan je iedere dag groepen met mussen vinden, en met een beetje moeite zijn die dan ook in een fraaie setting te fotograferen. Uiteraard is een natuurlijke setting voor deze vogels vaak op dakpannen en goten, maar met zoveel natuur in de buurt vond ik het leuk om ze eens in een dergelijke setting te laten zien.

FGB_1580

Een paar dagen terug ben ik naar buiten gegaan met mijn Nikon D7100 en de Nikon 300mm f/4 ED er op, zonder teleconverter, zonder statief, gewoon lekker uit de hand en ook nog met volle lensopening, want dan al levert deze oude telelens een perfekte scherpte. Zo kon ik dus de sluitertijden goed kort houden om bewegingsonscherpte (van mij en van de mussen) te voorkomen.

FGB_1613

Door te fotograferen bij f/4 krijg je ook nog eens een lekker zachte voor en achtergrond waardoor de musjes mooi los komen, zoals bij bovenstaande mannetjesmus goed te zien is. Als ze in struikjes zitten is het lastig om ze helemaal vrij te krijgen, er is bijna altijd wel een takje voor of achter hun, maar als het totaalbeeld goed is en de vogel zelf optimaal scherp dan stoort mij dat niet.

FGB_1562

Als ik dit soort foto’s zie dan denk ik er echt over om gewoon een Huismus projekt te beginnen, want al hun gedrag vastleggen is best een uitdaging. Ik heb nog nooit parende Huismussen gezien laat staan vastgelegd. Ook het wassen in zandkuiltjes is altijd een erg leuk gezicht. Het uitvliegen van jonge musjes: nooit gezien!
Kortom, er is genoeg te ontdekken bij dit zeer algemene vogeltje en vandaar dit “eerbetoon”.

FGB_1633

Vogels in Zuid-Spanje

Een paar weken terug was ik voor mijn werk in de buurt van Sevilla in Zuid-Spanje. De bedoeling was dat we nog een paar dagen langer daar zouden blijven en wat steden zouden bezoeken en genieten van het mooie weer. Ik had wel m’n camera meegenomen maar meer gericht op stadsfotografie, en dus had ik alleen de D7100, de Nikon 18-105 f/3.5-5.6 VR en de oude Nikon 80-200 f/2.8 mee, en voor de zekerheid ook nog de 1.4x teleconverter.
Het liep dus anders, we hadden niet zo’n behoefte aan de stedelijke drukte en vertrokken vervolgens met een huurauto naar het bijzondere dorpje El Rocio, gelegen aan de rand van een groot natuurgebied, Doñana.
En…. ik heb nog nooit zoveel soorten in het vroege voorjaar bij elkaar gezien!

280mm, 1/800s bij f/5.6 en iso 250

280mm, 1/800s bij f/5.6 en iso 250

Bovenstaande vogel is de Zwarte Ibis, op Lesbos een paar jaar terug had ik deze vogel wel gezien (midden april), maar hier waren ze vol op aanwezig. El Rocio ligt aan de rand van een groot wetland gebied, ons hotel keek daar over uit en dat was echt een fenomenaal mooi uitzicht. Op deze plas, die ‘szomers droog staat, waren veel soorten in grote getalen aanwezig, met als uitschieters de Kleine Zilverreiger, de Koereiger, de Zwarte Ibis, Flamingo, Steltkluten, Grutto, Wintertaling, Slobeend, etc.
Er was een leuke boulevard langs het meer en op sommige plekken kon je verrassend dichtbij de vogels komen, deze waren dus ook wel wat mensen gewend.

Het dorp zelf heeft als eigenaardigheid dat alle straten gewoon zandpaden zijn, en voor iedere uitspanning staan houten palen waar je je paard aan kan lijnen! Een dorp voor de paarden liefhebber, het geheel gaf een beetje wilden westen sfeer, hoewel je met de auto er gewoon kon rondrijden.
Het weer was echt heerlijk, in de ochtend nog fris met een graadje of 9, maar tegen het einde van de middag was het vaak 25 graden! Op een mistige ochtend was het uitzicht over het wetland zoals op de foto onder….

FGB_9852-3

Roze Flamingo’s in de mistige sfeer, een prachtbeeld. Uiteraard had ik snel spijt dat ik niet al mijn vogelfotografie spullen had meegenomen, zoals de 300mm f/4, het statief en vooral: de verrekijker. Maar goed, je moet het doen met wat je bij je hebt en dus zijn vrijwel alle foto’s gemaakt met de 80-200 f/2.8 met de 1.4x teleconverter, hetgeen een 120-280 f/4 zoom als resultaat oplevert. De kwaliteit van de zoom/tc combi is toch wel wat minder dan de vastbrandpunt/tc combinatie, en ik kwam gewoon vaak te kort voor het echt mooie vogelfotografie werk.

280mm, 1/800s bij f/5.6 en iso 180

280mm, 1/800s bij f/5.6 en iso 180

De Steltkluut, een prachtige soort, helaas kon ik deze vogel niet vanuit mijn favoriete lage standpunt fotograferen, maar het was wel erg leuk om deze vogel weer eens te zien (voorheen alleen op Lesbos).
Ook al in grote getalen aanwezig waren de zwaluwen, zowel de Huis-, als de Boerenzwaluw hoorde je veelvuldig kwetteren, en ik heb een aantal leuke foto’s kunnen maken op een “modder inzamelings plek”. Hier wordt materiaal verzameld voor de nesten, en ik kon ook wat lager zitten om dat gedrag vast te leggen.

280mm, 1/1000s bij f/6.3 en iso 280

280mm, 1/1000s bij f/6.3 en iso 280

De Huiszwaluw met de bek en crop al vol, op de achtergrond nog meer soortgenoten. Ook onderstaande foto toont 2 Huiszaluwen.

280mm, 1/1000s bij f/6.3 en iso 320

280mm, 1/1000s bij f/6.3 en iso 320

Het natuurgebied Doñana is 55 duizend hectare groot, en je hebt echt wel een auto nodig om de diverse bezoekerscentra af te gaan. Het gebied is niet zomaar toegankelijk, een beetje zoals de Oostvaardersplassen.
Er was ons verteld dat er een mooie vogelhut was bij het bezoekerscentrum van Isla Mayor, ongeveer 45km vanaf El Rocio (je rijdt om het gebied heen…). Daar aangekomen zagen we al snel een bordje dat het naar het bezoekerscentrum José Antonio Valverde nog 2.5km was, over een onverharde weg. Wij de weg ingereden (stoffig!) en na een kilometer of 2 weer een bordje: afstand tot het bezoekerscentrum: 23 kilometer! Dus het eerste bord had 25 i.p.v. 2.5 laten zien, oeps!
Na een half uur rijden over stoffige weggetjes door vlak landschap met veel wetland, leeg, leeg en nog eens leeg maar wel veel vogels (jammer zo zonder verrekijker…:-)) kwamen we bij het bezoekerscentrum aan, onderdeel van Natura 2000 en dus ook met Europees geld gebouwd.
Een prachtig gebouw met alle faciliteiten, maar…..niet nagedacht hoe vogelaars en vogelfotografen graag naar vogels kijken, vanuit het noorden omdat dan het licht mooi op de vogels valt. Nee, in hun onbeschrijfelijke wijsheid hadden de bouwers bedacht dat het een goed idee was dat je vanuit dit centrum recht tegen de zon in moet kijken om de vogels in het wetland te bewonderen…..

Op de weg terug nog wel de Purperreiger gezien maar helaas niet mooi kunnen vastleggen. Wel nog een grote verzameling Koereigers, in het engels de Cattle Egret, letterlijk de Veereiger en dat klopt eigenlijk beter want meestal zie je ze bij paarden en schapen. Ze lopen rond bij het vee omdat er dan grond wordt omgeschopt en dat maakt het voor de Koereiger weer makkeljk om eten te vinden. En af toe kunnen ze even op de uitkijk gaan staan….:-)

280mm, 1/1000s bij f/7.1 en iso 140

280mm, 1/1000s bij f/7.1 en iso 140

Uiteraard zijn we ook nog een dagje naar de kust gegaan, niet ver, en ook daar weer vele soorten gezien zoals de Baardgrasmus, de Roodborsttapuit, de Blauwe Ekster en aan het strand kwam ik gelukkig ook nog een oude bekende tegen, de Drieteenstrandloper, die ik ditmaal eens aardig in vlucht kon vastleggen!

280mm, 1/2000s bij f/5.6 en iso 180

280mm, 1/2000s bij f/5.6 en iso 180

Maar het hoogtepunt was toch wel toen op het strand een Rode Wouw rustig foeragerend over kwam, wat een prachtige roofvogel is dat en wat vond ik het jammer dat ik mijn 300mm lens niet bij me had….:-(

280mm, 1/2000s bij f/5en iso 400, +2/3 stop compensatie

280mm, 1/2000s bij f/5en iso 400, +2/3 stop compensatie

In ieder geval een gebied wat in het zeer vroege voorjaar toch erg aantrekkelijk is voor vogelliefhebbers, want er is al veel meer te zien dan op Lesbos in die tijd en het weer is ook heel erg aangenaam. Wie weet keer ik daar nog eens terug, dan mét de juiste apparatuur….